De Europese bezoekers lopen Athene plat dezer dagen. Sinds gisteren is EU Commissaris Pierre Moscovici hier op bezoek. Die vindt dat Tsipras wel erg goed aan het meewerken is met Europa, en hij hamert op het feit dat de huizen van mensen die hun leningen niet meer kunnen worden afbetaald, in beslag moeten worden genomen. Tot nu toe is dat nog niet het geval geweest, en SYRIZA heeft zich daar altijd tegen verzet, maar of de regering-Tsipras zich aan haar positie kan vasthouden, is nog maar de vraag. Er komen barre tijden voor de Grieken aan, zo veel is zeker.

Tsipras probeerde nog wat manouvreerruimte te krijgen van Moscovici, door te zeggen dat Griekenland zo zwaar heeft te lijden onder de vluchtelingencrisis, maar Moscovici zorgde er voor dat die crisis geeb verband zal houden met de economische crisis in Griekenland. Ik weet ook niet of het een goed idee is om de vluchtelingenkwestie te betrekken in de andere problemen. Maar politici hebben doorgaans geen problemen om bepaalde kwesties politiek uit te buiten. Zoals nu met de vluchtelingen gebeurt.

Alexis Tsipras en Dimitris Avramopoulos

Alexis Tsipras en Dimitris Avramopoulos

Want nu is ook Europees Parlementsvoorzitter Martin Schulz op bezoek, en die probeert de menselijke kant van Europa te laten zien. Vanochtend hielden Tsipras en Schulz een toespraak voor een grote foto van drie grootmoeders op Lesbos, die vorige week een Syrische zuigeling de fles gaven. De grootmoeders waren zelf ook nog vluchtelinge geweest. U heeft er misschien iets over gelezen. De Griekse premier en de Europese Parlementsvoorzitter voor die foto te zien staan, voelde heel ongemakkelijk aan. Ik kreeg plaatsvervangende schaamte, want geen van beide heren kan worden verweten dat ze al veel hebben weten te doen voor de vluchtelingen. Ook Europees Commissaris Dimitris Avramopoulos was er bij, en wilde natuurlijk ook op de foto. Hij beweerde dat Europa zijn gezicht van solidariteit en verantwoordelijkheid liet zien. Het zijn toch veeleer de Europeanen en niet de instituties die solidariteit laten zien.

Op de foto in Galatsi

Op de foto in Galatsi

Nadien ging het met de Europese Parlementsvoorzitter naar het Olympische Stadion voor Gymnastiek, in Galatsi, waar op dit moment ongeveer 2000 mensen samen zitten. Martin Schulz poseerde voor de gelegenheid met de arme vluchtelingenkindertjes, maar wat betreft de opvang in Galatsi, heb ik Europa nog niet meteen zien bijdragen. Ook hier kreeg ik weer een heel ongemakkelijk gevoel. En de pers sprong er ook op, terwijl die de voorbije weken nauwelijks aandacht had besteed aan de toestand waarin de vluchtelingen in Galatsi en Hellinikon worden opgevangen.

Goede reis!

Goede reis!

Om het hele circus compleet te maken, werden vandaag ook de eerste vluchtelingen met het Europese relocatieprogramma van Griekenland naar Luxemburg gebracht. Het ging in totaal om 30 mensen, 4 families uit Syrië en 2 families uit Afghanistan. In totaal zouden er binnen het kader van dat Europese relocatieprogramma 160.000 mensen moeten worden overgebracht van Griekenland, Italië en in minder mate Spanje, naar de andere lidstaten. Tegen dit tempo (30 per dag) zullen we daar wel ongeveer 15 jaar mee bezig zijn. Om eerlijk te zijn: Italië had ook al 19 vluchtelingen op het vliegtuig richting Zweden gezet. Dat schiet dus lekker op.

En de vluchtelingen die zijn dus de speelbal van deze hele PR-oefening. Ze zijn de speelbal in handen van zo wat iedereen. In de handen vande mensensmokkelars. In de handen van de mensen op de Griekse eilanden die geld vragen om een mobiele telefoon op te laden, die 3 euro per flesje water vragen. In de handen van de ferriemaatschappijen die nu nog steeds met volle schepen kunnen varen, buiten seizoen. In de handen van de reisagenten die nu volle bussen naar de noordgrens met Griekenland kunnen sturen. In de handen van de kioskhouders op het Viktoriaplein, die zeggen dat ze nu een even grote omzet draaien als tijdens de Olympische Spelen van 2004.

En natuurlijk ook in de handen van de zeelieden die nu staken. Die gebruiken nu de vluchtelingen als pasmunt om hun actie kracht bij te zetten. Door de staking kunnen de vluchtelingen niet weg uit Lesbos. Daar zitten nu ongeveer 12.000 vluchtelingen te wachten tot ze naar Piraeus kunnen worden gebracht. Zoals het er nu naar uit ziet, zal dat pas ten vroegste op vrijdag kunnen gebeuren. Benieuwd of Tsipras dit Lesbos aan Schulz zal laten zien.

Ik ben trouwens ook benieuwd of de heren weten dat er vandaag weer 5 doden zijn gevallen in Lesbos, want er is weer een bootje gezonken. De weersomstandigheden zijn vandaag wel goed, maar het blijft toch steeds een risico. De lijst met doden wordt langer. Er is op Lesbos geen plaats meer om de doden te begraven en het lijkenhuis kan de lijken niet meer bijhouden. En Europa klopt zich vandaag in Griekenland dus op de borst.

2 thoughts on “Vluchtelingen als speelbal in politieke PR oefeningen

  1. Bij wie kunnen we nog aankloppen met deze realiteit…en waar lij Tsipras…Europa beschuldigen vanaf het spreekgestoelte, en als ze er zijn bakzeil halen en het straatje schoonvegen…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *