Dit is een verhaal dat begint op de Griekse nationale feestdag van 28 oktober. Er verschijnen berichten in de Griekse pers dat een ethnische Griekse inwoner van Albanië (ομογενής wordt zo iemand genoemd in het Grieks) zou zijn doodgeschoten in het Albanese dorp Vouliarates terwijl hij de Griekse vlag zou hebben gehesen. Onmiddellijk gaan de nationalistische lampjes branden: hoe durven die Albanezen! En het gaat trouwens om een inwoner van Noord-Epirus, een streek die voor vele Grieken bij Griekenland hoort. Albanië heeft die streek van Griekenland gestolen!

In 1914, bij het uit elkaar vallen van het Ottomaanse Rijk, werd de republiek van Noord-Epirus door de Griekse inwoners uitgeroepen. De regering van de kersverse staat Albanië accepteerde de onafhankelijkheid, maar Albanië stortte in elkaar tijdens de eerste Wereldoorlog. Griekenland probeerde Noord-Epirus nog wel te annexeren, maar de Griekse troepen werden door Italië verdreven. Onder Enver Hoxha werd de Griekse minderheid erkend, maar die had het niet makkelijk.

De man die op 28 oktober werd neergeschoten, was dus een lid van deze Griekse ethnische minderheid. Een dag na het incident werd gezegd dat het ging om een 35-jarige man die Konstantinos Katsifas heette. Er dook een filmpje van een mobiele telefoon op, waaruit duidelijk werd dat Kotsifas, net voor hij werd neergeschoten, met een kalashnikov door de straten liep terwijl hij een paar schoten afvuurde. Het is niet duidelijk waar hij op mikte. Vervolgens werd hij neergeknald door de Albanese politie. Aanleiding was dus NIET dat hij de Griekse vlag zou hebben gehesen tijdens de Griekse nationale feestdag. Maar desondanks begon de man in Griekenland wel stilaan een heldenstatus te krijgen.

Griekse kritische media gingen graven in het verleden van Katsifas en het bleek dat de man al een en ander op zijn kerfstok had. Zo was hij in 2008 in Chalandri gearresteerd omdat hij in het bezit was van een halve kilo cannabis. Wie op de Facebookpagina van de man ging snuisteren, zag allerlei nationalistische beelden. En natuurlijk ook beelden van Pater Paisios, die ooit een kastanje heeft gekookt die in Griekenland wordt vereerd. En ergens staat ook een foto van een vlag van ΜΑΒΗ (Μέτωπο Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου – Bevrijdingsfront van Noord-Epirus) waarop eveneens een aantal wapens staan afgebeeld. Ik moest het even gaan opzoeken maar het ΜΑΒΗ viel op 10 April 1994 een legerkamp binnen in Episkopi, op de Grieks-Albanese grens. Daarbij werden 2 Albanese soldaten gedood, en zes anderen gewond. Tevens werden er wapens gestolen die voor een vlag werden gefotografeerd. Deze foto stond dus op de facebookpagina van Katsifas. Destijds werd de actie van ΜΑΒΗ opgehemeld door het fascistische blad Stochos, een blad dat heel goede banden heeft met Gouden Dageraad.

Doet er allemaal niet veel toe: in de Griekse media wordt Katsifas bijna een martelaar, een held. De Griekse journalisten trekken naar Noord-Epirus waar ze de moeder van Katsifas interviewen. Die moet dagen wachten tot de Albanese politie het lijk van haar zoon vrijgeeft. Wanneer dat uiteindelijk gebeurt en de man moet worden begraven, houdt de Albanese politie een aantal Grieken tegen aan de grens. Zij mogen het land niet binnen om de begrafenis bij te wonen. Wanneer een foto in de openbaarheid wordt gebracht van de torso van een van de Grieken, is de beslissing van de Albanese politie al iets beter te begrijpen. Centraal op het middenrif staat het woord “haat” getatoueerd. Daaronder een symbool dat verdacht veel weg heeft van de Wolfsangel, en boven op de borst, geflankeerd door 2 adelaren, staan de woorden ΑΙΜΑ en ΤΙΜΗ (bloed en eer) – niet toevallig de slogan van Gouden Dageraad. De swastika had u natuurlijk al gezien.

Al deze symboliek kon niet verhinderen dat er bijzonder veel Griekse aandacht was voor de begrafenis van Katsifas. Zo veel zelfs, dat er werd besloten om in het Griekse parlement een minuut stilte te houden voor de dood van de ethnische Griek. Het idee kwam van de gelegenheidsvoorzitter van het parlement: Nikitas Kaklamanis, parlementslid van Nea Dimokratia, en voormalig burgemeester van Athene.

Ondertussen prees de fascistische bisschop Amvrosios de Griekse held Katsifas: Amvrosios, die de schuld voor de dodelijke bosbranden in Mati deze zomer wist te wijten aan het feit dat premier Tsipras een atheïst is, die vindt dat Gouden Dageraad een bende fijne lieden is. Die vindt dat je op homofielen mag spuwen.

De parlementsleden van SYRIZA zijn hier ondertussen een beetje ongemakkelijk door geworden. En je kunt er de donder op zeggen dat dit soort reacties in het parlement Gouden Dageraad weer moed geeft. De partij houdt zich al een paar jaar relatief gedeisd, sinds de kopstukken worden berecht (het proces sleept al 4 jaar aan). Maar afgelopen weekend lieten de stoottroepen van de partij zich nog eens gelden, dit keer in het metrostation van Monastiraki. Ze stapten met een groep van ongeveer 40-50 mensen door het station, terwijl ze scandeerden «Αίμα, τιμή, Χρυσή Αυγή» (Bloed, eer, Gouden Dageraad) en «Κατσίφα ζεις, εσύ μας οδηγείς» (Katsifas, jij leeft en leidt ons). Je zult ze daar op je toeristische citytrip maar tegenkomen.

Ondertussen draait de nationalistische paranoia lekker door. Twee dagen geleden verscheen op de websites van verschillende (voorheen) grote kranten een foto die de Albanese premier Edi Rama zou tonen terwijl die cocaine snuift en een pistool in de hand houdt. En er wordt bij gezegd dat Albanië een draaischijf is voor de cocaïnehandel en dat Rama een heuse godfather zou zijn. Alleen: de foto doet al een paar jaren de ronde en het is al eerder bewezen dat het gaat om een bewerkte foto. Geen cocaïnesnuivende Rama dus. Welke media deelden het bericht? Ta Nea, om te beginnen (en het bericht blijft gewoon online staan!). En ook de nieuwssite in.gr blijft volharden in de boosheid. Beide zijn in handen van de oligarch Vangelis Marinakis.

Maar ook Star Channel, de televisiezender die in handen is van een andere oligarch, Vardinogiannis, deelt het bericht en neemt het niet weg.

Nu kan het best zijn dat er flink wat cocaïne wordt verhandeld in Albanië. Ik ben geen expert. Maar als je dergelijke foto’s bij je nieuwsberichten plaatst, ben je alle geloofwaardigheid kwijt. Nu ja, uit deze studie blijkt dat de Grieken al lang alle vertrouwen in hun media kwijt zijn.

2 thoughts on “Een verhaal uit de Balkan

  1. Verwarrend allemaal. Is er echt sprake van onderdrukking van de Grieken in Albanië? Zo maar een vraag door recente contacten .

  2. Er wordt inderdaad gezegd dat Albanië de rechten van de Griekse ethnische minderheid niet respecteert. Ik ben geen expert en om de situatie echt te kennen, zou je dus naar Noord-Epirus moeten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *