De rivier van de doden

Epirus, en meer bepaald Thesprotia, is een streek die heel wat banden met de Griekse mythologie en oude geschiedenis heeft. Zo zou Odysseus geland zijn op Thesprotis, nadat hij de aanzoekers van zijn vrouw Penelope had begraven waarna hij op een nieuwe reis was gestuurd door de goden. Onze Odysseus, die al had laten zien in de Odysseia dat hij niet echt de meest trouwe echtgenoot was, ontmoette in Thesprotia de koningin Kallidice, die hem de troon van Thesprotia aanbood. Hij trouwde met haar, en samen hadden ze een zoon, Polypoetes. In een oorlog met de Brygoi kwam Kallidice om het leven. Odysseus liet Thesprotia in handen van zijn zoon en keerde terug naar Ithaka.

Een directe band met de mythologie, zag ik opeens op een wegwijzer. Er stond: “Acheron Springs”. Zou het? De rivier van de doden? De rivier waar Charos de doden overzette in zijn veerboot?

En inderdaad; het betreft wel degelijk de mythische rivier. Vanuit Syvota is het ongeveer 15 km rijden tot aan de bronnen van de Acheron. In het dorpje Glyki kun je de Acheron in stappen (in de zomer komt het water maar kniehoog) en kun je door een steile kloof in de rivierbedding naar de bronnen lopen. Speciaal schoeisel is wel aan te raden!

De omgeving is prachtig groen, het landschap met de uitgesleten rotsen indrukwekkend. Het water is ijskoud, maar hoe verder je stroomopwaarts waadt, hoe warmer het wordt. De bronnen zijn namelijk warm. Onderweg zie je overal water uit de rotsen sijpelen. Op een bepaald moment wordt het water dieper en moet je zwemmen om verder te geraken. Maar of je zo tot in Hades geraakt?

Acheron

Acheron

Acheron

Het is een idyllisch beeld, en je kunt vanuit Glyki ook aan rafting doen: met zijn zessen in een rubberen boot de rivier afdalen. In de zomer is het debiet er klein, dus het is voornamelijk rafting voor families: je ziet zelfs jonge kinderen mee peddelen. Aan de boorden van de rivier staan terrasjes waar je verse forel kunt eten.

Niets lijkt er op te wijzen dat dit de rivier van de doden is. Hoe zou het ook kunnen? Je waadt makkelijk van de ene oever naar de andere; meer dan 50 stappen heb je niet nodig. Dachten de oude Grieken misschien dat de bronnetjes uit de onderwereld kwamen? Het antwoord zou ik later op de dag te weten komen.

Acheron

Rafting op de Acheron

Acheron

Na onze maaltijd reden we naar de monding van de Acheron, in het kustplaatsje Ammoudia. Men had ons verteld dat je hier een boottochtje kun maken voor de kust en van via de Acheron een eindje landinwaarts. Onderweg staat er aangekondigd dat je naar de poorten van Hades wordt gebracht. Dat klinkt indrukwekkend, maar ik kan er alleen maar sceptisch tegenover staan.
Maar het boottochtje was het meer dan waard. Een visser liet ons namelijk de rijke fauna en flora van de rivier zien: waterslangen, libellen, schildpadden, bevers, reigers, en zo meer. Maar hij wist ook heel veel te vertellen over de geschiedenis van de streek. En zo werden een aantal van mijn vragen beantwoord.

Charon?

Acheron - let op de waterslang op het bladerdek

Acheron - monding

De Acheron was namelijk niet de enige rivier van de onderwereld. Er was ook de Kokytos (die Ammoudia van drinkbaar water voorziet), Phlegeton (die we niet zagen) en natuurlijk de Styx (die in de Peloponnesos zou ontspringen, dus hoe die tot hier zou komen, is me een raadsel). In die laatste rivier werd Achilles door zijn moeder, de nimf Thetis, gedoopt, waardoor hij onkwetsbaar werd – behalve aan zijn hiel. Volgens de mythologie vloeiden al deze rivieren samen in een groot meer.

Onze visser wist te vertellen dat er vroeger wel degelijk een meer was: Acherousia. Dat is echter al decennia geleden droog gelegd. Het was al gedeeltelijk opgedroogd, maar de mens heeft de natuurlijk nog een handje toegestoken. Anno 2010 is er een enorme vlakte langs de Kokytos en Acheron, waar intens aan landbouw wordt gedaan. Her en der verspreid, zijn er nog kleine meertjes. Met een beetje verbeeldingskracht, kun je je voorstellen dat het meer immens groot moet zijn geweest, dat je er nauwelijks overheen kon en wellicht zal het ook vaak in mist zijn gehuld.

2 thoughts on “De rivier van de doden

  1. Bedankt voor je nuttige info Bruno!
    Telkens weer lees ik met plezier jouw reisverhalen 🙂
    Vermits Epirus nog op mijn verlanglijstje staat geniet ik nu al mee van jou prachtige foto’s en je interessante blog.
    Ik kijk al uit naar je volgende hoofdstuk !

    groetjes uit het koude Antwerpen 19°C
    (‘t is toch niet eerlijk verdeelt hé, en jij maar puffen…)
    Anita

  2. Ben er geweest, denk dat de brongeluiden die tussen de stenen omhoog ruisen de gedachte van praten met overledenen onbewust heeft bijgebracht. Groeten Roger

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *