Eén van de voorwaarden die werden gesteld in de eerste leenovereenkomst met Griekenland, en die nog eens wordt herhaald in de tweede, is het openstellen van de gesloten beroepen. Een heel aantal beroepscategorieën in Griekenland zijn gesloten: de betekent dat het aantal mensen die het beroep uitvoeren, beperkt is en dat de meesten enkel het beroep kunnen uitvoeren door een vergunning te kopen. Vaak heeft de regering die vergunning reeds decennia geleden uitgereikt. Normaal gezien moest iemand die zijn beroepsactiviteiten stop zetten, zijn vergunning terug inleveren, maar dat is nooit gebeurd. De vergunning werden gewoon doorverkocht tot nu, met de nodige winst, zodat het nu vaak tienduizenden euro’s kost om een dergelijke vergunning vast te krijgen.
Daar staat natuurlijk wel wat tegenover: de prijzen in de gesloten beroepscategorie worden bepaald door de beroepsvereniging. De beroepsvereniging ziet er op toe dat alles tot op de letter wordt gevolgd. Weinig concurrentie dus in deze beroepsgroepen.
Neem nu het voorbeeld van de apothekers. Dat is een gesloten beroepsgroep die door dat feit hebben verkregen dat ze een bepaald percentage winst maken op de spullen die ze verkopen. Ze hebben ook verkregen dat ze bijvoorbeeld het alleenrecht hebben om bepaalde producten te verkopen, zoals babyvoeding. Dat privilege is onlangs opgeheven.
De apotheken in Griekenland hebben specifieke openingstijden. Maandag en woensdag van 8u tot 14u, op dinsdag, donderdag en vrijdag gaan ze nog eens open van 17u tot 20u. De rest van de tijd moet je op zoek naar welke apotheken langer open blijven in je buurt. Een groep van apotheken neemt daarbij een beurtrol over.
Nu deze beroepsgroep moet worden opengesteld, zal het winstpercentage dat de apothekers krijgt, naar beneden gaan. Prettig is dat niet voor hen, en er wordt al op gereageerd. De apotheken geven namelijk medicijnen aan sterk verlaagd tarief, aan mensen die bij bepaalde ziekenkassen zijn verzekerd, mits voorlegging van een doktersvoorschrift. Daarna vragen ze het verschil terug bij die ziekenkassen. Omdat heel wat van die ziekenkassen krap bij kas zitten, zijn heel veel apothekers al maanden niet meer betaald. Met als gevolg dat ze nu medicijnen aan de volle prijs verkopen aan verzekerden van die bepaalde ziekenkassen. De modale (zieke) Griek betaalt (nog maar eens) de rekening.
Een voorbeeld van hoe sterk een beroepsvereniging hier invloed kan uitoefenen, zagen we eerder deze week in Karditsa, een provinciestad niet ver van de wereldberoemde Meteora-kloosters. Onlangs is de wet gestemd dat het beroep van de apothekers wordt vrij gemaakt en dat elke apotheker zijn openingsuren mag verlengen, indien hij dat wenst. Een apotheker uit Karditsa dus, besloot om langer open te blijven. Dat was niet naar de zin van de apothekersvereniging die haar een boete van 80.000 euro oplegde. Hoezo, zult u denken? Volgens de beroepsvereniging was de wet betreffende de openingsuren nog niet bekrachtigd door het locale bestuur. Indien onze apotheker haar zaak opnieuw langer wenst open te houden, zal de beroepsvereniging de politie op haar afsturen.
Dit is maar één voorbeeld dat het er op wijst dat de regering alle voorwaarden van de leenovereenkomst van vorige week misschien wel in een wet kan gieten, maar of die wetten dan nog ooit zullen worden uitgevoerd, is een heel ander pak paar mouwen.
Ik weet niet of jij zoveel armen hebt als een octopus, @Bruno, maar ik moet het helaas doen met een (ander) paar mouwen. ;-))))
Die dame in Karditsa is er publiek voor uit gekomen maar niet iedereen heeft zoveel lef.
Hier in de buurt is er een jonge apothekeres die vol brio een zaak geopend heeft en ze wou ook s’zondags morgens open houden maar dat was ook van korte duur.Te weten dat de apothekers hier in de berg dun uitlopen.
Dan twee kleine kruidenierszaken waar men terecht kan voor basis voorraad en die ook openingsuren aan hun laars lapten maar weer van hetzelfde.Ze geven het niet openlijk toe maar voor zeker hebben ze bedreigingen gekregen.En zulke winkeltjes zijn een grote hulp,vooral voor ouderen uit de buurt.Ik ben de eerste die er gebruik van maak want een paar centiemen meer dan in een supermarkt kunnen me niet schelen want dat compenseert het benzineverbruik en daarbij:1.-het brengt leven in het dorp,2.-ik bewonder hun moed en wil hen steunen,3.-je krijgt persoonlijk contact met een babbel,een grapje,en perfecte bediening.
Voor mij zijn die beelden van armoede iets buitenaards .Onze bakker,een piepkleine winkel, heeft waarlijk van alles en nu ook belegde sandwichen.Toen ik hem vroeg of hij daar klanten voor heeft,”ja hoor,werklui en vooral schoolkinderen ” , idem de kioskdame die tijdens de speeltijd bestellingen van snoep krijgt.Het is geen luxe buurt,eenvoudige dorpsmensen maar niemand lijdt honger, in tegendeel!:)
Voila het resultaat van bevolking naar de steden te lokken om stemmen te winnen.
Bij mijn weten bestaat dat gesloten systeem van apothekers ook in Belgie, waar die apotheken van vader op zoon/dochter worden overgedragen.
Hier in Glyfada zijn er wel apotheken die nu zowat altijd open zijn.
In ieder geval was het ook vroeger niet zo moeilijk in de buurt een open apotheek te vinden, ook midden in de nacht: er waren er altijd vrij veel ‘van wacht’.
Gisteren stond in de krant dat de Griekenland dubbel zoveel uitgeeft aan medicijnen als Belgie… ik denk dat dat vooral in de ziekenhuizen is waar de dokters stevige percentages in hun zakken steken.
@hans, ik heb de openingsuren van de apothekers ook nooit een probleem gevonden. Er is altijd wel een apotheek open in de buurt hier. Maar ik kan me voorstellen dat de situatie op het platteland wel een stuk moeilijker is.
In ieder geval snap ik de reactie van die beroepsvereniging niet. Of misschien is het nog geen wet dat ze hun openingsuren vrij kunnen kiezen?
@Hans: dat was vroeger in B idd het geval voor apothekers, maar bv ook voor notarissen. Intussen is dat wel min of meer verleden tijd (onder druk van Europa?). Het is wel nog zo dat het AANTAL apothekers en zeker het aantal notarissen in B beperkt is.
Dat leidt mij (opnieuw) tot het besluit dat Griekenland niet verloren is, maar dat het de maatschappelijke evolutie die B tussen pakweg 1980 en nu heeft doorgemaakt, in een spoedtempo zal moeten ondergaan.
@Hans, Bertinos, idd, in Belgie is dat nog altijd zo. Beperking van het aantal komt op hetzelfde neer als een gesloten beroep. Ik heb zelf nog nooit echt problemen gehad met die beroepsvereniging, en in de stad kunnen we ze makkelijk vinden, zelfs na sluitingstijd. Toen ik nog in Belgie woonde, vond ik apotheken van dienst veel moeilijker te vinden.