Griekenland als leerschool

Ik las vandaag dat Belgisch minister van Financiën Vanackere gezinnen wil aanmoedigen om hun spaargeld te beleggen in aandelen. Blijkbaar zit de Belg zijn geld flink op te potten in spaarrekeningen en ook dat is niet goed voor de economie. Geld moet rollen en het moet beschikbaar zijn voor de banken, zodat die leningen kunnen uitschrijven aan bedrijven om de zaak draaiende te houden.  Dus iedereen moet meedoen aan het casino-kapitalisme. Waarom investeren in spaarrekening: risiscokapitaal is veel interessanter. Het komt blijkbaar in de heer Vanackere niet op dat mensen precies investeren in spaarrekening omdat ze het hele beurszaakje niet meer vertrouwen.

De redenering van de minister volgt perfect de logica van het systeem dat de Griekse economie op de knieën heeft gekregen. De wetten van de beurs hebben er voor gezorgd dat Griekenland niet meer solvabel is.

Het hele verhaal doet me een beetje denken wat er in Griekenland in de jaren 90 is gebeurd. De toenmalige regering Simitis wou Griekenland klaarstomen voor de 21ste eeuw. Dat betekent dat er ook veel meer belang moest worden gehecht aan de beurs. De Χρηματιστήριο Αθηνών, de Griekse beurs won aan waarde en Simitis spoorde alle Grieken aan om te gaan investeren in aandelen. Het risico was beperkt, want er was een enorme groeimarge, zo luidde het.

Maar het sprookje duurde niet lang. In 1999 kreeg de Atheense beurs een enorme klap en heel wat aandelen verloren op 1 dag tijd bijna al hun waarde. Vooral kleine beleggers waren de pineut, want ze hadden de risico’s niet zien aankomen en niet correct ingeschat. De woede tegenover Simitis was groot en heel veel Grieken voelden zich bedrogen door de regering. De grote belegger hadden de storm wel zien aankomen, en hadden hun geld ondertussen al naar veiliger oorden versast. Je zou kunnen zeggen dat in 1999 de kloof tussen rijk en arm in Griekenland op korte tijd een heel stuk groter is geworden.

Het antwoord van Simitis was laconiek: spelen op de beurs houdt een risico in, en dat weet iedereen voor hij met het spelletje begint. Dus kan er achteraf niet worden geklaagd, en het was zeker niet de schuld van de regering dat zo veel mensen zo veel geld waren kwijtgespeeld. Misschien niet, maar het was toch wel opvallend dat heel wat politici zich flink verrijkt hebben met de beurscrash van 1999.

De schok is nog steeds niet verwerkt door de Griekse publieke opinie. Misschien moet de Belgische publieke opinie hier eerst maar eens te rade komen, voor ze overwegen het advies van de heer Vanackere op te volgen.

16 thoughts on “Griekenland als leerschool

  1. de banken zijn de grootmachten ! zij hebben overal de regeringen in hun greep ! een zichtrekening hier brengt o,o euro intrest op nochtans staan er miljarden euro’s op waar de banken, gratis, mee kunnen spelen en geld verdienen en als het mislukt doen ze beroep op staatssteun en die wordt gewoonweg toegekend zogezegd om de gewone man te redden terwijl zovele politiekers en ex-politiekers in de beheerraad zitten en, zie de gucht, tijdig verwittigd worden als het gaat mislopen en dus met voorkennis kunnen verkopen ! allemaal voor de centen en niks om de gewone man te redden… op zo’n manier gaan we naar het eind van het kapitalisme/democratie dus misschien is een “modern” communisme niet eens zo’n slecht idee !

  2. Vanackere is weer één van die halve neoliberale politiekers die ervan overtuigd is dat “de markt” de enige heilzame redder in nood is. Wanneer gaan die kiekens eindelijk ‘ns beginnen inzien dat we het gewoon met minder moeten doen ipv van altijd maar te groeien en te consumeren willen we het hier met z’n allen nog een tijdje uitzingen? Waarom kunnen ze niet streven naar een meer solidaire en verdraagzame maatschappij? Wanneer wordt er ‘ns werk gemaakt om de belastingsontduikende grootverdieners aan te pakken ? Maar ja, wiens brood men eet, diens woord men spreekt.

  3. de enige markt die moet blijven is de Λαϊκη αγορα.

  4. Hr Vanackere zou er goed aan doen eerstens naar VPRO’s serie Tegenlicht te kijken, naar aflevering “Het brein van de bankier” (journalist Joris Luyendijk duikt onder in de Londense City) voor hij tot uitspraken komt. Ik ben niet zo goed in het plaatsen van ‘linken’, maar met deze informatie moet de geinteresseerde deze uitzending op het internet kunnen vinden. Zeer verhelderend!!!!

  5. Toch één belangrijke opmerking : gelieve Belgie en Griekenland toch niet over dezelfde kam te scheren : “Shame, Bruno”

  6. kaliopi, banken zijn banken… griekse, frans, belgische, amerikaanse…

  7. René,
    Ik constateer enkel en alleen dat een Griekse bank in Griekenland als een “oord des verderfs” bestempeld wordt.
    De Griek die dan ook bankdirecteur is van een Grieks bankfiliaal wordt gehaat en gemeden door zijn dorpsgenoten.
    Een belgische bankdirecteur wordt door zijn dorpsgenoten niet speciaal geviseerd.
    Er moet dus toch een duidelijk verschil zijn tussen de beide.

  8. René,

    Een Griekse bank wordt in Griekenland gelijkgeschakeld met “een oord des verderfs”

    Een Griekse bankdirecteur wordt dan ook door zijn dorpsgenoden “gemeden”.

    Een Belgische bankdirecteur wordt hier bij ons niet speciaal geviseerd.

    Banken en banken zijn dus niet zo identiek.

  9. Tina K. Noume,

    Ikzelf en een groot aantal van mijn vrienden hebben ingetekend op dit hedge fonds en inderdaad de banken die dit hedge fonds hebben uitgeschreven moeten nu “op de blaren zitten”

  10. @kaliopi, dat kun je maar beter tijdens je volgende vakantie in Griekenland niet vermelden…

  11. en waarom niet?? het is legaal, zie Voulgarakis voor de rest.

  12. Bruno,

    Hedge fondsen in Belgie zijn schering en inslag.

    In Griekenland misschien niet ?

  13. ΄Ο’τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *