Eén van de belangrijkste gespreksonderwerpen in Griekenland is voetbal. Het lijkt soms trouwens alsof dit de enige sport is die in Griekenland wordt beoefend. Voetbal is blijkbaar een manier van leven hier, een religie, je kunt er niet buiten. Op zondag worden de voetbalwedstrijden op TV urenlang geanalyseerd, tot je er helemaal simpel van wordt. Op sommige zenders heb je een “specialist”, die achter een bureautje uiteenzettingen zit te geven over voetbal. Mensen kunnen de specialist opbellen en discussiëren (aan hoge kosten) over voetbal. Vanzelfsprekend heeft iedereen voetbaltrainersbloed in zijn aderen.
De 3 bekendste Griekse voetbalploegen zijn Olympiakos (van Piraeus, in rode kleur, en met de klemtoon op de -os achteraan), Panathinaïkos (of PAO, van Athene, in groene kleur, eveneens met de klemtoon op de -os achteraan), AEK (Athlitiki Enosi Konstantinoupoleos – Sportvereniging van Konstantinopel, geel en zwart, de kleuren van de orthodoxie, en niet uit te spreken als 3 afzonderlijke letters), en PAOK (van Thessaloniki, in zwart en wit en eveneens uit te spreken als 1 woord) en hun achterban is verantwoordelijk voor 90% van de graffiti in Griekenland. Elke club heeft zijn eigen krant, soms zelfs een TV-station (of op zijn minst een programma op een privé-zender) en een radiozender.
Tussen de verschillende stammen (excuseer, clubs) heerst een enorme vijandigheid, met gewelddadige confrontaties tot gevolg (waarbij zelfs al doden zijn gevallen). Dit had tot gevolg dat de Griekse nationale voetbalploeg nooit geweldig presteerde: de spelerskonden en wilden niet samenwerken. Het is de verdienste van een Duitser dat daar verandering is in gekomen.

Toen Otto Rehagel in 2001 aan het roer van Hellas kwam, verklaarde iedereen hem gek. Toen hij met een matig getalenteerd team Europees kampioen werd in 2004, werd hij als een genie gezien. Een paar jaren geleden speelde het nationale team voor 500 tot 1000 toeschouwers, nu voor uitverkochte stadia. Logisch dus, dat de verlenging van het contract van keizer Otto (zo wordt hij genoemd, als verwijzing naar de eerste Griekse koning Otto van Beieren) een nationaal thema is. Rehagel had een contract tot dit jaar,  tot na Euro2008 (de voortekenen zijn niet slecht: Griekenland won vorige week een vriendschappelijke wedstrijd tegen Portugal met 2-1), maar iedereen wilde uiteraard dat hij bleef. En afgelopen weekend, op zijn 69ste, heeft hij een nieuw contract getekend tot 2010. Dat betekent dat hij de nationale ploeg naar de mundial zal leiden (hopelijk met iets beter resultaat dan de vorige keer). Het maandloon van de Duitser bedraagt 80.000 euro per maand. Zelf vind ik dat nogal obsceen veel voor een land waar 20% van de bevolking onder de armoedegrens leeft, maar het voetbal, en dan wordt daar geen enkele opmerking over gemaakt.