Werken voor een Chinese werkgever mag dan al geen pretje zijn, voor een Griekse werkgever werken is ook geen zondagswandeling. Neem nu de succesvolle winkelketen Plaisio, die alles van computerapparatuur, over elektronica tot schildersbenodigdheden verkopen over heel Griekenland. De laatste 10 jaar heeft dit bedrijf een aantal andere elektronicaverkopers uit de markt geconcurreerd. Plaisio zou afgelopen jaar ongeveer 75% winst hebben geboekt. Toegegeven: winkelen bij Plaisio is een goeie ervaring. Het personeel weet je goed te begeleiden en raad te geven en je vindt er steeds alles wat je zoekt.
Volgens de vakbondsleden heerst er in het bedrijf echter wel een “middeleeuws arbeidsklimaat” dat er voor zorgt dat er aan een soort van recyclage van werkkrachten wordt gedaan. Het bedrijf telt 1100 werknemers maar heeft de voorbije 3 jaar 500 werknemers ontslagen of tot ontslag gedwongen. Het ging telkens om werknemers die een voltijds contract hadden. Ze zijn allemaal vervangen door mensen die minder verdienen en slechts 4 uur per dag werken. Zo kunnen ze makkelijker worden ingezet op piekuren en in filialen waar het drukker is. Om eerlijk te zijn: bij Plaisio hier in Piraeus zie ik eigenlijk enkel werknemers die zeker jonger zijn dan 25, misschien wel jonger dan 20.
Nu is het werken voor een Griekse werkgever nooit een pretje, maar er was vroeger nog wel min of meer een beleid dat de werknemer beschermde. Dat beleid is gesneuveld dank zij de interventie van de trojka en het soort praktijken dat Plaisio toepast, zijn nu schering en inslag geworden.
Er wordt van de werknemers een flexibiliteit verwacht en die wordt als volgt ingevuld. Er worden “kampioenschappen” georganiseerd. Wie daar slecht in presteert, dreigt onmiddellijk te worden ontslagen. De werknemers die met contracten van 4 uur per dag werken, kunnen eender wanneer tijdens de dag worden ingezet. Dat betekent dat ze geen vast uurrooster hebben. Bovendien kan de directie beslissen dat ze nodig zijn in een andere winkel van de keten. Vanzelfsprekend betaalt de directie niet voor de verplaatsingen naar andere filialen.
Net zoals bij COSCO, hebben de werknemers bij Plaisio persoonlijke contracten. Ook hier zijn de CAO’s afgeschaft. Soms wordt van werknemers met contracten van 4 uur verwacht dat ze tot 10 uur per dag werken. Sinds vorige week is ook beslist dat Plaisio in Athene 52 zondagen per jaar open zal blijven. Het feit dat winkels elke zondag van het jaar open blijven in bepaalde delen van het land, waar veel toerisme is, is namelijk een deel van de economische “ontwikkelingswet”, die er ook weer gekomen is onder druk van de trojka.
Een gelekte mail toont aan hoe de directie het inzetten van goedkope werkkrachten met shifts van 4 uur als een goede manier ziet om extra omzet te draaien.
Dank @Bruno. Nederlands lezenden door de hele EU heen hebben het grote voorrecht bij jou kennis te kunnen nemen van hun arbeidsrechtelijke toekomst.
Je beschrijvingen van de Trojka/EU/Brussel/Thatcher/Reagan/Neo-Liberale arbeidsvoorwaarden-hemel – nu reeds in Griekenland gevestigd – geeft m.i. een getrouw beeld van wat ons in de rest van Europa de komende decennia te wachten staat.
Voorzover de aanzetten tot het NeoLib Nirwana niet ook hier in de steigers zichtbaar zijn.
Je zal maar kleinkinderen hebben!