Weet u nog dat de OESO in een rapport honderden structurele hervormingen had voorgesteld, die vervolgende door de trojka in een overeenkomst werden opgenomen? Griekenland moest deze suggesties in daden omzetten. Oorspronkelijk kon melk in Griekenland het etiket “vers” krijgen als ze niet langer dan 5 dagen houdbaar is. De trojka wilde dat die termijn werd opgekrikt naar 11 dagen, maar uiteindelijk is gekozen voor een compromis van 7 dagen. Het gaat eigenljik niet om verse melk, maar om licht gepasteuriseerde melk. Dan zou er ook een gepasteuriseerde melk komen die zou worden verzameld en verpakt binnen de 24 uren en niet langer dan twee dagen houdbaar zou zijn (zoals de melk van onze vrienden in Larissa).

De redenering van de tegenstanders van deze maatregel was dat daardoor de deur open gesteld wordt voor melk van landen die een veel grotere melkproductie hebben, zoals België of Nederland. De melk uit die landen zou dan gemakkelijker kunnen worden ingevoerd en worden verkocht als vers. En volgens tegenstanders van de maatregel, is dat de dood van de locale melkproducenten.

De hele melkrel zorgde voor flink wat politieke spanning, maar wellicht was dat niet meer dan een spelletje om de “journalisten” bezig te houden, terwijl er verder achter de schermen aan meer gewichtige hervormingen werd doorgewerkt.

Ondertussen zijn we een goede drie maanden verder sinds de invoering van de maatregel die er moest voor zorgen dat de prijs van de melk goedkoper zou worden doordat er meer concurrentie is. Ik heb de redenering nooit goed begrepen, maar er wordt me wel eens gezegd dat zoiets zou kunnen komen doordat ik te zeer vergriekst ben. In ieder geval heeft de maatregel niet het beoogde resultaat gehad, en ik ben dan wel weer Grieks genoeg om daar niet van op te kijken.

Op dit moment is de prijs van melk in Griekenland namelijk 4,4% hoger dan tijdens dezelfde periode vorig jaar, volgens de Griekse statistische dienst ELSTAT. Onmiddellijk na het invoeren van de maatregel is de prijs van melk hier met 2,08% de hoogte in geschoten. Diegenen die de maatregel oplegden, hebben nog steeds niet geraakt aan de wortel van het Griekse probleem: een gesloten markt, kartelvorming en prijsvervorming. Daar mag je 100 OESO rapporten tegenover leggen, de Griekse consument zal er geen haar beter van worden.

Door de hogere prijzen vermijden de Griekse consumenten melk en wenden ze zich tot poedermelk, die – ik geef het toe – ook zijn weg naar dit huishouden heeft gevonden. De verkoop van “verse” melk is tijdens de twee eerste kwartalen van 2014 gedaald met 2 miljoen liter (1,2%) in vergelijking met vorig jaar, volgens het marktonderzoek van IRI, terwijl het verbruik van melkpoeder met 0,2% is gestegen.