Ziezo, ze zijn er dit weekend uit gekomen welke Griekse politicus door Athene naar Brussel zal worden gestuurd als Griekse eurocommissaries. Het gaat om Dimitris Avramopoulos, een man die uitmunt in elegantie, maar van wie wordt gezegd dat hij eigenlijk voor niets staat. Het is inderdaad heel erg moeilijk om een verwezenlijking van de man te vinden, die opeenvolgend burgemeester van Athene, mislukt partijleider, minister van toerisme, minister van buitenlandse zaken en minister van defensie is geweest. Wat mij te binnen schiet, zijn de ijzeren relingen die hij aan de rand van de voetpaden heeft gezet in Athene. Maar ook zijn drang om de hoogste kerstboom ter wereld in de Griekse hoofdstad neer te planten, zijn me bijgebleven. En dan houdt het eigenlijk een beetje op. Hij wordt door vele Griekenland als een “niemand” gezien. Iemand die niets voorstelt, die enkel maar uit is op recepties en feestjes en verder weinig politiek vlees om het lijf heeft (nu ja, daar is hij niet alleen in).
Avramopoulos zal dus in de ploeg van Jean-Claude Juncker worden opgenomen. Of die daar blij mee is, is niet zeker. Hij had liever wat meer vrouwen in zijn ploeg gehad en even was er binnen de regering sprake om Dora Bakoyianni te sturen. Maar vanuit hoek van PASOK was men daar niet blij mee, en het is me ook niet duidelijk of de wrijving tussen Samaras en de Mitsotakis-clan al genoeg is verdwenen. Binnen de rechtste vleugel van Nea Dimokratia (die onder Samaras flink wat sterker is geworden), was Bakoyianni in ieder geval geen goede keuze.
Avramopoulos is iemand die in het verleden al het leiderschap van Nea Dimokratia ambieerde en nog steeds de nieuwe leider wil worden, mocht Antonis Samaras een volgende parlementaire verkiezing niet overleven (wat vrijwel zeker is). Hij is trouwens ondervoorzitter van de partij. Hij zit nu veilig weg in Brussel, dus dat gevaar lijkt van de baan. Je kunt veel van Avramopoulos zeggen, maar hij is in ieder geval geen rechtse extremist. De man die zijn plaats zal innemen in de Griekse regering, is dat wel. Het gaat namelijk om Thanos Plevris, zoon van Kostas Plevris, één van de ideologen van de Griekse junta, schrijver van een boek waarin hij de holocaust ontkent en geestelijke vader van Gouden Dageraad. Thanos Plevris is advocaat, goede vriendjes met de uiterst rechtse rakkers Makis Voridis (minister van Volksgezondheid en voormalig woordvoerder van de parlementaire fractie van ND) en Adonis Georgiadis (woordvoerder van de parlementaire fractie van ND en voormalig minister van Volksgezondheid).
Hoewel deze extreem-rechtse figuren niet door de Griekse bevolking zijn gekozen, zet Samaras meer en meer van hen op sleutelposities in de Griekse regering. De voormalige partijtop van het extreme LA.O.S. zit ondertussen op de regeringsbanken, dank zij Antonis Samaras. Door die politiek heeft hij Gouden Dageraad hoe langer hoe meer nodig om te tonen dat zijn partij niet extreem-rechts is. En hoewel er nu al de helft van de parlementsleden van Gouden Dageraad achter slot en grendel zitten, kan de partij nog verder ongestoord haar gang gaan.