Diegenen die ooit al eens naar een Grieks trouwfeest zijn geweest, of een zogenaamd “kentro” (bouzouki-tent waar de Griekse zangers en zangeressen hun ding doen), zullen het wellicht al hebben meegemaakt. Iedereen zit aan tafel en er duikt opeens een fotograaf op die van alle koppels foto’s wil maken. Gisteren hebben we met een hele bende een rembetadiko bezocht: eten, drinken en muziek de hele nacht door. En ja hoor: ook daar was een fotograaf!
Hoe gaat het in zijn werk? De fotograaf loopt alle tafels af en maakt de hele tijd foto’s (je kan natuurlijk ook weigeren en zeggen dat je niet wil dat hij foto’s van je neemt). Na een uurtje of zo, komt hij met de ontwikkelde foto’s langs (eventueel in een kaftje) en je kan die dan kopen. Goedkoop is dat niet! Maar je bent gelukkig niet verplicht om je foto te kopen.
Ze hebben hier iets met foto’s. Zo staan in ALLE tijdschriften en een aantal kranten foto’s van bekende en minder bekende Grieken die op een of ander evenement aanwezig waren. Fotografen hebben vooral in het weekend erg veel werk. Onze buurman is fotograaf en ik zie hem elk weekend (vrijdag en zaterdag) tot een stuk na middernacht werken: in sneltempo drukt hij foto’s af en daarna rent hij terug naar de zaal om zijn waar te verkopen. Niet-verkochte foto’s belanden in de vuilniscontainers op de straat en soms zie je ze uitgestrooid tussen het vuilnis. Daar wil je je beeltenis toch niet zien, dus daarom weiger ik steevast om een foto van me te laten nemen.