Nog minder dan 2 weken tot Kerst en in heel Griekenland is ondertussen kerstversiering te zien.  De traditionele kerstversiering is hier steeds een verlichte boot geweest in plaats van een kerstboom (ik ben er nog steeds niet achter gekomen waarom dat zo is, ik weet wel dat de kerstboom door de eerste Griekse koning, de Duitser Otto I hier is ingevoerd). Ondertussen wint de westerse versiering wel hoe langer hoe meer aan belang. De lantaarnpalen in de straten hebben versiering in de vorm van engeltjes, klokken (iets wat wij in Belgie vooral met Pasen zien, of gewoon een stel lampjes). Overal zie je kerstmannen aan balkonnetjes hangen, staan er verlichte herten of rendieren in tuintjes en op balkons en heb je zingende lampenguirlandes. Niet ver van Pireaus is er een zigeunerkamp, waar ik elke dag voorbij moet met de trein. Het kamp is er op een paar weken gekomen: de zigeuners hebben heuse “huisjes” gebouwd met het afval van anderen. En ook zij hebben zowaar kerstlampjes hangen! Toch neem ik aan dat het voor hen maar een hele sobere kerst wordt, net zoals voor de ongeveer 11.00 daklozen in Athene.
Kerstmis is in ieder geval niet te vergelijken met het feest in het noorden. Het wordt hier wel gevierd, maar niet zo uitbundig, en dat “vrede op aarde voor alle mensen” hoort er hier eigenlijk niet echt bij. Nee, Kerstmis in België is eigenlijk wel sfeervoller dan Kerstmis in Griekenland.
Wat wel positief is; de typische kerstzoetigheden komen nu stilaan op tafel: de heerlijke melomakarona en kourabiëdes. Melomakarona doen me een beetje denken aan peperkoek en speculaas. Kourabiëdes bevatten dan weer veel noten en hebben absoluut een unieke smaak, die u zeker eens moet uitproberen.