Dit weekend kreeg ik voor het eerst in mijn leven het gevoel dat ik ouder aan het worden ben. Er werd me namelijk de nieuwe mode in Griekenland uitgelegd: emo. Nu is de term mij niet vreemd: mijn platenkast bevat veel materiaal dat 10 to 15 jaar geleden als emo werd omschreven. Voor mij was het niet meer dan een muziekstroming, maar ondertussen is het dus blijkbaar een mode hier, vooral voor jongeren tussen de 16 en 24. De stijl is eender voor zowel jongens als meisjes: een smalle jeans die ergens halverwege het achterwerk hangt, sluik haar dat in slierten over het gezicht hangt, zwart geverfde ogen, gordels met pieken en sneakers (vaak all stars). Er hoort ook een attitude bij: die van gespeelde depressiviteit. Hoe gespeeld die is, kan ik niet nagaan, maar ik hoor dat er jongeren zijn die zichzelf bewust verminken of zelfs zelfmoordpogingen ondernemen. Dat is een fenomeen dat absoluut nieuw is voor Griekenland: een Griek die depressiviteit veinst… het is ongekend. Ik weet niet of de mode ook in Belgie aanslaat, maar nu ik het weet, zie ik toch veel jongeren met dat “uniform”.