Een vriendin van me uit België vertelde me een paar weken geleden een verhaal van een koppel in Rhodos dat ze goed kent. Een koppel dat zwaar is geraakt door de crisis. Een koppel zoals er wel meerderen zijn. Ingrid wil het koppel graag helpen, en ik heb aangeboden om het verhaal hier op mijn blog te zetten. Indien u graag wil helpen, dan breng ik u in contact met Ingrid. Gewoon reageren hier onder het verhaal, en ik zorg voor de rest.
Hier volgt het verhaal van Ingrid en haar man:
Michaelis en Eleni zijn heel goede vrienden van ons, al 30 jaar. Ze hadden tapijt-en pelswinkels maar door moeilijkheden met een zakenpartner – en toen Eleni borstkanker kreeg met alle mogelijke radio-en chemotherapie – kwam er een faillisement… met de nodig schulden en jarenlange (nog steeds lopende) rechtszaken.Nu proberen ze tijdens het toeristenseizoen flutschilderijen te verkopen vanuit een zelfgetimmerd stalletje in de oude stad van Rhodos. 10, 20 of 40€/stuk. Onnodig te zeggen dat bijna niemand koopt.
Michaelis heeft hartproblemen en zou een nieuwe hartklep moeten krijgen maar heeft uiteraard zijn ziekteverzekering niet kunnen betalen. Eleni is na de kanker niet meer dezelfde geworden en heeft lupus: ze kan alleen buitenkomen als de zon weg is. Michaelis zit daarom voor 9u ’s morgens aan zijn stalletje – de toeristen via de cruise boten staan vroeg op – tot 23.30u – en dit 7 dagen op 7.
We sturen regelmatig stromannen langs het stalletje om een schilderij te kopen, want gewoon geld geven is toch moeilijk -Â hoewel we het tijdens de winter wel doen. Lichtpunt: hun enige zoon is op eigen kracht in Kreta gaan studeren en heeft een scholarship gekregen voor de universiteit van Rochester bij New York!
Hij is op bezoek gekomen in Augustus maar er was gewoon geen geld om hem en zijn vriendin fatsoenlijk eten te geven, en invitaties van oude kameraden werden afgeslagen omdat een pint gaan pakken er niet inzat.
Die lieve mensen hebben naast hun medische problemen ook gewoon honger.
Gelukkig hebben ze zoals veel Grieken een ‘huis’ in Kos, dus na het toeristisch seizoen gaan ze naar daar, zogauw ze de centen voor de boottickets bijeenkrijgen. Op Kos hebben ze een kleine boomgaard maar vermits op Kos veel vluchtelingen zijn…
Bruno, ik heb heel wat jaren op Rhodos en Kos gewoond en heb er nog enkele goede vrienden. Kun je mij in contact brengen. Misschien kan ik iets doen. Groetjes Henny
Wat een hartverscheurend verhaal! Zoveel pech en dat in tijden van crisis. Kun je mij misschien ook in contact brengen? Ik wil graag helpen! Groetjes, Alyssa