Universiteit

Vandaag worden de Griekse universiteitsstudenten ingeschreven. De aanloop naar deze dag is voor vele Grieken een stresserende periode. De procedure is namelijk niet eenvoudig. Om toegang te krijgen tot de universiteit, dienen de leerlingen van de hoogste middelbare klas namelijk te slagen in de zogenaamde panhelleense examens (ik had er u al eerder over bericht). De bedoeling is om zo hoog mogelijke scores te halen op die examens, zodat je een goede kans maakt om naar de universiteit te gaan van je keuze. Elke leerling geeft 3 universiteiten op van zijn keuze, maar de plaatsen zijn er beperkt. Je moet dus al een keuze maken voor je aan je laatste middelbaar begint. De keuze wordt vaak bepaald door je studierichting: bepaalde universiteitsdepartementen zijn beter dan anderen, maar heel vaak speelt ook de locatie een rol. Studenten kiezen voor een universiteit in de buurt, omdat hun ouders bvb. geen geld hebben om hen naar een universiteit aan de andere kant van het land te sturen en hen daar een kot te laten huren. Dit brengt een enorme stress mee voor jongeren van 16-17 jaar. Ze moeten namelijk zo goed mogelijk presteren (helaas staat dat vaak gelijk aan papegaaienwerk en niet zozeer inzicht in de leerstof) om naar de universiteit van hun eerste keuze te kunnen, want anders is het mogelijk dat ze gewoon niet kunnen verder studeren.

En dat is eigenlijk niet de enige stress. Wat gebeurt er namelijk als blijkt, na je eerste jaar aan de universiteit, dat je niet de juiste keuze hebt gemaakt? Dan moet je weer de panhelleense examens doorspartelen, om weer een lijst met keuzes op te stellen. En dat betekent weer een jaar wachten (want die examens worden maar 1 keer per jaar gehouden) met alle onzekerheid van dien er weer bij.
Universitair onderwijs is wel gratis in Griekenland: het wordt uitsluitend door de overheid georganiseerd.
Studenten die niet door de panhelleense examens geraken, studeren vaak aan Griekse franchise instituten van buitenlandse universiteiten, of gaan zelfs in het buitenland studeren. Dat leidt tot het idee bij vele Grieken dat de Griekse universiteiten veel beter zijn dan de buitenlandse, want als iemand niet door de panhelleense examens geraakt, behoort hij niet tot de besten, nietwaar?
Maar de realiteit is anders: eens een student in een Griekse universiteit ingeschreven is, kan hij er een luilekkerleventje op nahouden. Hij mag er namelijk zo lang over doen als hij wil om zijn diploma te behalen. Heel vaak houden studenten zich ook meer bezig met politiek dan met hun studie (de inschrijvingszalen van de universiteiten hangen vol affiches van politieke partijen, die de argeloze eerstejaars proberen in te lijven). Er is geen kwaliteitscontrole van het universitair onderwijs. Professoren hebben vaak slechts 1 syllabus die de studenten uit het hoofd moeten kennen en er worden geen bibliografieën gegeven. De regering probeert in te grijpen om het niveau van het onderwijs op te krikken, maar de machtige vakbonden (zowel van studenten als onderwijzend personeel) zijn daar om diverse redenen niet voor te vinden. Dat is de reden waarom er vorig schooljaar maanden werd gestaakt. Ik ben benieuwd wat er dit jaar zal gebeuren.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *