Het is geen verrassing: het mooiste plekje, zoals gisteren voorgesteld in de uitzending I LOVE GR, is Santorini geworden. Althans: het eiland staat nu op de eerste plaats van de 100 mooiste bestemmingen in Griekenland. Vanaf u volgt er een stemronde en wordt er een top 10 gekozen. Ik kan het alleen maar eens zijn met de beslissing van de vele Grieken die hebben gestemd. Santorini is werkelijk adembenemend, maar ik weet niet of het een plaats is waar iedereen verliefd op kan worden. Dit zuidelijkste Cycladische eiland is namelijk een vulkaan. En nog wel een actieve vulkaan ook. Wanneer de met de ferrie naar Santorini trekt, vaar je de zogenaamde caldera binnen: je zit dan echt in de krater van de vulkaan. Dit krater is niet helemaal rond meer, grote stukken zijn er van tussen geslagen, zodat de boot op die manier binnen kan varen. In het midden zie je twee enorme zwarte rotsmassa’s:  Nea en Palaia Kameni. Nea Kameni is erg leven en groeit alsmaar: het is in feite gestolde lava die voortdurend naar boven wordt gestuwd. Maar als je dreigende zicht even links laat liggen, zie je op de rand van de vulkaan, een paar honderd meter hoger,  de 4 dorpjes liggen: Fira, Firostefani, Imerovigli en Ia. De huisjes lijken op een laag van slagroom die op een chocoladetaart is uitgestreken.

Die dorpjes zijn juweeltjes van typische Cycladische architectuur; kleine blokvormige woningen, met booggewelven, soms in de rotsen uitgehakt. Fira is het cosmopolitische centrum van het eiland, Imerovigli is het hoogste punt, waar het heel rustig is en waar je vooral goed bij kas moet zijn om er een hotelkamer te vinden. Ia is een dorp voor kunstenaars. Het kleurenpalet reikt hier veel verder dan het typische Cycladische wit en blauw. Boven op de caldera is het een feest voor fotografen. Om de een of andere bizarre reden worden elke avond massa’s toeristen naar Ia gebracht om daar de zonsondergang te aanschouwen. Dat is een massa-evenement en eenmaal de zon onder is, wordt er geapplaudiseerd. Merkwaardige lui, die toeristen…

Santorini mag een luxueuze bestemming lijken, maar er is ook ruimte voor de toerist met een beperkter budget. Het wordt dan weliswaar wel moeilijk om een verblijf op de rand van de vulkaan te vinden, maar aan de andere kant van het eiland, waar zich de meeste stranden bevinden, gaat het er best wel economisch aan toe. En over die stranden gesproken: Santorini mag dan niet de mooiste stranden hebben, maar aanraders zijn alleszins het “rode strand“, in Vlychada (waar de stenen zo licht zijn, dat ze drijven op het water, en waar het strand wordt begrensd door een reusachtig en prachtig mooi sculptuur), en in Kamari (weliswaar erg toeristisch).

De unieke bodem (vulkaanasse) heeft Santorini gezegend met producten die nergens anders te vinden zijn. Zo zijn er de witte aubergine, het speciale tomaatje van Santorini, de beroemde en lekkerste fava, de kappertjes en de heerlijke chloro-kaas. Uiteraard kun je ook niet buiten de wijn van Santorini: het eiland heeft grote wijngaarden, maar dat mag misschien niet opvallen op het eerste gezicht. De wijnranken zijn hier namelijk niet zo rank, maar het zijn plantjes die in kuiltjes worden geplant. Omdat er vaak een stevige wind staat op het eiland, dienen de plantjes op deze manier te worden beschermd. Er wordt niet aan irrigatie gedaan: de wind blaast regelmatig een zeemist over de plantages en door de dauwdruppels worden de plantjes zo besproeid. De druiven zijn klein en erg zoet. Een van de bekendste wijnen zijn de Nychteri (zo genoemd omdat in het verleden de druiven ‘s nachts -nychta in het Grieks- werden geperst) en natuurlijk de zoet Vinsanto.

Santorini was in het oude Griekenland gekend als Thira, Kallisti of Strongili. Santorini een redelijk recente naam en is een samentrekking van Santa Irini. Archeologen kunnen er hun hart ophalen, want er is een site, Akrotiri genoemd, waar resten van menselijke bewoning zijn gevonden. Akrotiri was bedolven onder de asse van de zware utbarsting die wellicht ergens rond 1470 voor Christus zou hebben plaats gevonden. We hebben het hier over bijna een heel dorp, met huizen met 2 verdiepingen, met muurschilderingen en gebruiksvoorwerpen.  Er zijn echter geen menselijke resten gevonden, zoals bijvoorbeeld in Pompei, wat er op wijst dat de bewoners wellicht op tijd weg zijn geraakt. De vulkaanuitbarsting zou zo enorm zjin geweest dat ze voor een enorme tsunami heeft gezorgd en misschien wel de Minoische beschaving zou hebben verwoest. Volgens sommigen is Santorini het verdwenen Atlantis.

De krater van de vulkaan die Santorini is, is goed zichtbaar. Wat niet zichtbaar is, is het feit dat er 7km ten noordoosten van het eiland nog een vulkaan onder de zeespiegel is. Die wordt Columbo genoemd en is erg actief. De seismische activiteit wordt constant in het oog gehouden, want het is niet ondenkbaar dat er vroeg op laat nog eens een uitbarsting kan volgen. En met die wetenschap zijn er mensen die niet zo dol zijn op Santorini en vooral een beetje bang zijn.

In ieder geval is Santorini een van mijn favoriete bestemmingen in Griekenland. Ik ben er ondertussen 4 keer geweest (o.a. nog eind augustus) en ik ben er ook getrouwd in een kerkje op de rand van de vulkaan (iets wat hoe langer hoe meer wordt gedaan, heb ik de indruk). Ik kan u dan ook Santorini van harte aanraden. Ik merkte trouwens in augustus dat er rechtstreekse chartervluchten vanuit Belgie en Nederland zijn.

Als toetje geef ik een paar foto’s mee die ik de voorbije jaren op Santorini heb genomen:

Luxe in Imerovigli	Ammoudi, de noordelijke tip
Ia van beneden gezien	Vlychada
Luxe in Fira	Fira op de rand van de vulkaan
Luxe in Fira	Zonsondergang vanuit Fira