Afgelopen maandag stapte Maria Karystianou, voorzitster van de Vereniging van de Families van de Dodelijke Slachtoffers van Tempi, naar het Europees Parlement, met meer dan 1,3 miljoen handtekeningen onder haar arm – met de steun van talloze Grieken aan de ingang van het Parlement in Brussel. Handtekeningen onder een petitie die vraagt dat de schuldigen aan de treinramp op 28 februari 2023 voor het gerecht worden gebracht. In de Commissie Verzoekschriften (PETI) kreeg ze spreektijd. De video ziet u hier, en de vertaling zet ik er onder.

Geachte leden van het Parlement,

Ik sta hier vandaag voor u met een zware verantwoordelijkheid, waarvan ik hoop dat niemand die ooit nog op zich hoeft te nemen onder zulke tragische omstandigheden! Ik heb een verantwoordelijkheid omdat ik niet alleen spreek als moeder die haar kind heeft verloren en als vertegenwoordiger van de families van de slachtoffers. Ik heb een verantwoordelijkheid omdat onze stem is gegroeid en zich heeft gevoegd bij de stem van 1 350 000 burgers die onze rechtvaardige petitie hebben ondertekend en vanaf dit platform dank ik hen voor hun ontroerende steun. En aan alle Grieken die in gedachten vandaag bij ons zijn.

Ik sta voor u omdat de garanties van de rechtsstaat in Griekenland niet meer werken. Wij richten ons tot u als Grieken en als Europeanen. Niet als smekelingen, maar als burgers met vanzelfsprekende rechten.

We wenden ons vol vertrouwen tot mensen die om ons geven en dingen kunnen veranderen. We zijn de Commissie verzoekschriften van het Europees Parlement erg dankbaar dat ze terecht en nuchter de urgentie heeft ingezien en ons heeft toegelaten tot de hoorzitting van vandaag. Wat ons hier vandaag heeft gebracht, is een opeenvolging van misstanden en slechte werkwijzen van de Griekse regering, die de nagedachtenis van onze doden en de waardigheid van de overlevende slachtoffers beledigt. Het is in feite een flagrante schending van fundamentele principes van de rechtsstaat.

Kortom, we zijn hier vandaag vanwege de hopeloze ineenstorting van het vertrouwen dat we in Griekenland ervaren, met betrekking tot het goed functioneren van de instellingen.
Als eenvoudige, goedbedoelende en gezagsgetrouwe mensen kunnen we de legitimiteit van straffeloosheid niet tolereren.

Hierdoor verleent de regering, op het moment dat het Europees Openbaar Ministerie, met betrekking tot de beruchte Verdrag 717, illegale handelingen en nalatigheden vaststelt die in oorzakelijk verband staan met het ongeluk, via het parlement, volledige immuniteit aan de toenmalige minister en huidig parlementslid. Hij wordt niet eens voor het gerecht gebracht.

Hierdoor werd in de eerste 24 uur na de fatale botsing een regeringsdekmantel opgesteld waarvoor tot op de dag van vandaag niemand de verantwoordelijkheid heeft genomen, hoewel het publiekelijk is toegegeven. Tijdens de botsing veroorzaakten brandbare en illegale stoffen een enorme explosie die de meeste mensen verbrandde. Deze lading werd NIET gedeclareerd. Binnen 5 dagen verplaatsten ze het puin en vulden ze het gebied volledig op. Kritisch bewijs van schuld ging verloren. Er werd niet ingegrepen door de openbare aanklager en onderzoeker. Desondanks spoorde de aanklager van het Hooggerechtshof ons 6 maanden later aan om “de kerk om hulp te vragen”. Natuurlijk bent u al op de hoogte van de twijfels van de Griekse justitie omdat het hoofd ervan wordt benoemd door de regering.

Vandaag zijn wij en het hele Griekse volk er zeker van dat dit in de doofpot is gestopt!

De premier en de vorige minister verkondigden dat de spoorwegen volkomen veilig zijn. Vandaag verklaart de premier dat “de spoorwegen op dit moment zo veilig zijn als maar kan”. Het is echter duidelijk dat hij weet dat het NIET veilig is, en dat vindt hij prima.

Er moet worden opgemerkt dat er geen nationale veiligheidsregels zijn vastgesteld. Er zijn evenmin nieuwe regels opgesteld voor meer veiligheid na het ongeval, zoals vereist door de Europese richtlijn. De wet die dit voorschrijft is nooit daadwerkelijk ten uitvoer gebracht. Het onderzoeksproces in Griekenland verloopt op een manier die ons er nu van verzekert dat de waarheid niet opnieuw aan het licht zal komen. Maar als de waarheid niet aan het licht komt, is het slechts een kwestie van tijd voordat het kwaad weer geschiedt.

Wij verwachten niet van u dat u een volkstribunaal wordt. Wij verwachten dat u, ter gelegenheid van ons persoonlijk drama, met een diep verantwoordelijkheidsgevoel tussenbeide komt op drie gebieden van groot Europees belang.
– De rechtsstaat
– De bescherming van het leven en de fysieke integriteit van burgers
– De veiligheid van het openbaar vervoer

Om deze redenen, vragen wij:
– Dat het verzoekschrift voor uw commissie open blijft,
– Dat u advies inwint bij de Commissie Burgerlijke Vrijheden, Justitie en Binnenlandse Zaken (LIBE), en de Commissie Transport en Toerisme (TRAN) en elke andere relevante dienst,
– Dat u de Europese Commissie en het EU Agentschap voor Railvervoer verzoekt om volledige officiële informatie te verstrekken en het relevante materiaal openbaar te maken,
– Dat u het EU Agentschap voor Railvervoer vraagt de toekenning van een veiligheidscertificaat voor Griekse spoorwegen te heroverwegen totdat het onderzoek is afgerond en de Griekse wetgeving volledig is aangepast aan de eisen van de Europese wetgeving,
– Dat u ons verzoekschrift doorstuurt naar het Europees Openbaar Ministerie, en vraagt dat het zijn bevindingen in deze zaak aan u meedeelt en om ons verzoek voor samenwerking met de Commissie te ondersteunen.

Ter nagedachtenis aan onze doden, in naam van de rechtsstaat en onze gemeenschappelijke waarden, hopen we dat u luistert naar ons legitieme en rechtvaardige verzoek.

Geen enkele andere ouder zou in onze schoenen mogen staan en meemaken wat WIJ hebben meegemaakt. Ik sluit af met de wens en het doel dat in het Griekenland dat we liefhebben en waar we pijn lijden, burgers in veiligheid en waardigheid leven. Het bloed van onze kinderen is meer dan genoeg om eindelijk dingen te veranderen.

Ik dank u.”

Ondertussen heeft de voorzitster van het Europese Openbare Ministerie (EPPO) Laura Kövesi aangegeven dat het onderzoek naar de oorzaken van de treinramp wordt gehinderd door het feit dat ministers onschendbaarheid hebben voor acties die ze tijdens hun ambtstermijn hebben genomen. Ze wil met name voormalig SYRIZA-minister Spirtzis en voormalig Nea Dimokratia minister Karamanlis op het matje roepen.  Even ter herinnering: het Europese Openbare Ministerie heeft de strafrechtelijke vervolging van 23 ambtenaren gevraagd, maar die vraag is door de Griekse autoriteiten genegeerd. Het onderzoek van het Europese Openbare Ministerie is ook niet opgenomen in het Griekse dossier.

Minister van Gezondheidszorg Adonis Georgiadis krijgt ondertussen ruim zendtijd op TV om te keer te gaan tegen Kövesi, van wie hij vindt dat ze haar boekje is te buiten gegaan door zich te mengen in de interne keuken van een soevereine staat. Hij hoopt dat ze zwaar zal worden gestraft voor haar uitspraken. Georgiadis mag altijd en overal zijn mening over alles geven en zal nooit maar dan ook nooit door een “journalist” worden tegengesproken.

En Griekenland soeverein …. daar kunnen we wel een heel nieuw thema aan wijden. Toen de trojka kwam opleggen wat er in Griekenland diende te gebeuren, was Georgiadis de grootste lakei die zelfs wilde dat de trojka hem de eer niet ontnam om zelf “hervormingen” door te voeren. Georgiadis heeft meer dan 10 openbare ziekenhuizen gesloten in het land.  

En in de lijn van het EPPO onderzoek blijven de families van de slachtoffers vragen om de parlementaire onschendbaarheid van de ex-ministers op te heffen. Verder heeft een man die gewond is geraakt in de treinramp, een rechtszaak aangespannen tegen ex-minister van Infrastructuur Karamanlis.

De voorbije twee dagen werden de conclusies van de parlementaire onderzoekscommissie in plenaire zitting van het Griekse parlement besproken. Premier Mitsotakis achtte het de moeite niet waard om te komen opdagen, wat voor veel Grieken toont hoe veel belang hij aan de zaak hecht. Ik ga het niet hebben over de debatten, want elke partij in de onderzoekscommissie heeft haar eigen conclusies, en die lijn wordt in het parlement gewoon doorgezet. Maandenlang onderzoek om op hetzelfde punt uit te komen waar elke partij van in het begin al van uit ging: het kost de belastingbetaler geld en geeft misschien de indruk dat de wetgever zijn werk doet, maar het is niet meer dan een slag in het water.

En uitgerekend vandaag komt er weer nieuwe elementen in de zaak naar boven: de advocaat van de nabestaanden van de slachtoffers, Yannis Marakakis, onthulde dat – zoals blijkt uit een dossier – in de derde 24 uur na het ongeluk de grond waarop de eerste wagons terechtkwamen onbruikbaar werd verklaard en werd afgevoerd naar een privéperceel en niet naar Koulouri, samen met de resterende wagons van de goederentrein. De grond werd omschreven als “onbruikbaar” en bevatte mogelijk materialen die de explosie veroorzaakten, lichaamsdelen of ander bewijsmateriaal.

Volgens de advocaat werd de opdracht gegeven aan een aannemer, die 30 vrachtwagens gebruikte om minstens 300 kubieke meter grond van het terrein te verwijderen, dat vervolgens onmiddellijk werd opgevuld. De aannemer heeft gezegd dat hij instructies had gekregen van een functionaris van de brandweer. Marakakis onthulde ook dat er materiaal voor onderzoek naar Groot-Brittannië is gestuurd, maar dat de kwestie vastzit omdat er geen vertaler is op het Griekse consulaat in Londen waardoor kostbare tijd verloren gaat.

Deze nieuwe onthullingen komen bovenop de onthulling dat de kroongetuige (die Inspecteur voor het Openbaar Bestuur was) die voor de Europese officier van justitie had getuigd over het contract 717 (het contract waarvoor Europa geld had gegeven om de Griekse spoorwegen te beveiligen), plotseling en met een onbegrijpelijk excuus uit haar functie werd ontheven, slechts een maand na de tragedie.

De kroongetuige werd 30 dagen na de tragedie voor het eerst opgeroepen om te getuigen voor Europees openbaar aanklager Poppy Papandreou.

Ze onthulde alle onregelmatigheden die ze vond en benadrukte dat het aannemersconsortium geen clausules betaalde ondanks de vertragingen. Integendeel, het ontving ook schadevergoedingen omdat het, zoals het beweerde, personeel en machines in dienst had die echter niet werkten vanwege vertragingen aan de kant van ERGOSE.

De opeenvolgende verlengingen die in strijd met de contractuele bepalingen zijn toegekend, hebben de volgende gevolgen gehad:

• Het verzuim van ERGOSE om de contractant sancties op te leggen voor de vertraging en, bij uitblijven van een antwoord, de contractant in gebreke te stellen, heeft geleid tot vorderingen ten gunste van de contractant.
• De totale uitgaven van 3.332.130,49 EUR voor de aan de contractant betaalde schadevergoeding wegens vertraging (revisiekosten) zijn onrechtmatig en niet opeisbaar.
•  Dit geld is betaald door de belastingbetaler om een zogenaamd veilige spoorweg te hebben.

De getuige werkt momenteel in het buitenland en zal indien nodig opnieuw worden opgeroepen om te getuigen.

Wordt ongetwijfeld nog vervolgd…