Een EUROSTAT-studie heeft gisteren bevestigd wat we hier in Griekenland al langer weten: de Grieken werken het langst van alle Europeanen. Grieken kloppen gemiddeld een werkweek van 42 uur (laat ik u vertellen dat ik daar flink boven zit), en dat is meer dan het gemiddelde in de EU-27 (40,3 uur) of in de Eurozone (40 uur).
Hetzelfde onderzoek laat ook zien dat het percentage deeltijdse arbeid in verhouding met voltijdse banen het laagst ligt in Griekenland, namelijk op 6% (18,8% in de EU-27 en 20% in de Eurozone).
Daar maak ik me meteen al een paar bedenkingen bij. Het is natuurlijk zo dat deze cijfers enkel opgaan voor de actief werkende bevolking die wettelijk is ingeschreven. Zwartwerk wordt uiteraard niet meegerekend in dergelijke statistieken. U mag er zeker van zijn dat het werkelijke aantal uren veel hoger ligt: vele Grieken rooien het niet met een loon van 1.000 euro net per maand en moeten gaan bijklussen. Dat bijklussen gebeurt in het zwart. Ik ken bvb. een boekhouder die het moeilijk heeft om zijn hoofd boven water te houden (zijn klanten sluiten ofwel de deuren door de crisis, ofwel hebben ze nu geen geld om hem te betalen). Daarom klust hij nu bij als schilder en tapijtenreiniger. En zo zijn er wel meerderen. Ook gepensioneerden moeten vaak bijklussen om te overleven.
Wat de deeltijdse arbeid betreft, daar heerst hier nog min of meer een taboe rond. Maar het is ook wel zo dat de deeltijdse arbeidskrachten nog meer worden uitgebuit hier dan de reguliere werkkrachten. Vaak werken ze zonder enige vorm van verzekering en de contracten zijn vaak heel dubieus (waardoor ze zelfs niet betaald worden). Bovendien is het veel lucratiever om in het zwart te werken, dan tegen een hongerloon waarbij je niet eens verzekerd bent.
?? wanneer blog jij dan als je >42u werkt? of is dat ook werken…;-)
Noem het een pauze, @Hans… 😉
En lees jij de blogs niet tijdens je werkuren? 😉
Ik heb het altijd geweten / de Grieken werken langer dan wie ook.
Daarom leven ze ook het langst, hahaha.
;o}
@Bruno, jawel hoor, en ik schrijf ze ook tijdens de werkuren; daarbuiten heb ik geen tijd… :-))
Βεβαιως. ολλοι οι ελληνες δουλευουν παντα καποιον. δεν ακους που λενε, Με δουλευεις;;;
In GR heb je twee types mensen:
– De werknemer die zich een slag in de ronde werk voor een hongerloon
– De baas die het verschil tussen prijs en lage salaris in zijn zak steekt en in zijn villa hangt
– Mensen met een μÎσο
Alle gekheid op een stokje, een nicht van mij werkt bij de bank, 5,5 dagen in de week, voor een salaris waar ze amper 1000 netto aan overhoudt. Ik vind het dan ook niet raar dat de meeste Grieken over gecrediteerd zijn momenteel.
Het is ook het land van de `klusjes`. Zonder deze klusjes red je het niet, tenzij je weer iemand kent… Via via iemand ontmoet die vroeger elektricien was, nu verdiend ie 5000,- p/m bij Vodafone. Zijn baan is lobbyen bij gemeentes om zendmasten te mogen plaatsen. En dat voor een elektricien die geen droog brood kon verdienen. Hoe kan dit? Zijn zwager is directeur van Vodafone Hellas… Oh ja, en een bonus van 5000 per geplaatste zendmast. Plaatst ie geen zendmast? Geen punt, salaris komt even goed binnen…..
In mijn sector zou ik vrij makkelijk een baan kunnen vinden, maar als ik hoor wat ik daar zou verdienen met mijn ervaring en opleiding, pis ik in mijn broek van het lachen om vervolgens te huilen omdat ik achter kom dat het geen grap was….
@Hans, @Bruno, blogs lezen en/of schrijven tijdens de werkuren!?! Daar heb ik op mijn werk geen seconde de tijd voor; ik WERK namelijk tijdens mijn werkuren!
Nu begrijp ik pas hoe die reacties zich hier overdag als een sneltrein opvolgen; ik dacht dat ik met club werklozen had te doen, maar het betreft hier gewoon een stelletje nietsnutten die niets beter te doen hebben overdag 😉 Zo kan je wel aan de titel van je artikel komen, jah. Foei toch, jongens! 😉
…Tja, blijkbaar is ook dà t dan typisch Grieks. Kiezen Grieken wel voor een job die ze echt graag (willen) doen? Misschien kan je dà à r eens een artikel aan wijden, @Bruno? (zei ze op een late vrijdagavond, toen ze eindelijk nog eens de kans zag om een blik te werpen op de blog(s))
@Roosje, dat is natuurlijk omdat wij als xenoi zoveel productiever zijn, dat wij maar de helft van de tijd moeten werken om dezelfde hoeveelheid werk te verzetten! Of anders noem het ‘integratie’…
Goeie uitleg @Hans !:) Eigenlijk zijn die EUROSTAT cijfers erg oppervlakkig .Daarbij zijn het niet de uren die je op het werk doorbrengt die tellen maar wel de productiviteit.
Als je een staatskantoor binnenstapt ,dan zijn de bedienden aan het keuvelen of hangen aan de telefoon.
De kassiersters in supermarkten beklaag ik want ze krijgen behalve de kassa , ook andere opdrachten en hebben geen ogenblik om te herademen . En hun loon is waarschijnlijk niet beter dan dat van die luizakken die alle verantwoordelijkheid van zich afwimpelen. Vele staatsbeambten schieten pas aan de gang NA hun werkuren en worden dan tuiniers,klusjesmannen,kapsters aan huis , enz . En zeker is dat lucratiever @Bruno dan de hongerlonen die hen aangeboden worden.
Eigenlijk krijg je werkelijk goede resultaten als je degelijk loon betaalt . M’n man had een schip-en cargo agentschap van de ferries van Volos naar Tartous . Ik stond hem bij voor al wat ‘operations’ waren .We hadden 25 personeelsleden die werkelijk hard werkten en er niet tegenop zagen overuren te kloppen want die werden toch betaald . En daarbij werd er veel gelachen en koffie gedronken !:)
Toen m’n man eens een annonce geplaatst had voor een kantoormeisje , kreeg hij er zowat 50 over de vloer die geinterviewd werden en test aflegden. Natuurlijk koos hij de beste aan legale werktarieven en sociale zekerheid.
Een vriend ADVOKAAT !!! vroeg hem de tweede beste naar hem te sturen en de jonge dame kwam terug naar ons om te verklaren dat ze aan halve prijs moest werken zonder sociale zekerheid ! Volgens die advokaat is dat dus het normale tarief bij hen ! DAT zijn de mensen die ons verdedigen .
@Roosje, ik zit elke dag 10-11 uur aan de PC op kantoor gekluisterd. De blog zorgt voor een korte afleiding voor ik er weer tegenaan ga.
Tsja, wat de productiviteit betreft: in dat verband krijgen heel wat mensen loon naar werk.
De ene rookt 10 keer op een dag, de andere onderbreekt zijn werk om een blog te bezoeken. Het wordt pas erg als je je blog bezoeken onderbreekt om te werken…
haha Philippos, daar moest ik wel mee lachen: gelijk heb je!
@Roosje: je opmerking of Grieken kiezen voor een job die ze graag doen, vond ik nu eens typisch Belgisch!! dat wordt er in Belgie van jongs af aan ingestampt, en terecht natuurlijk. Ik heb niet de indruk dat dat in Griekenland algemeen belangrijk wordt beschouwd. Werk is werk en is per definitie minder prettig dan freddo drinken. Wat telt is de loon/zweet-ratio. Bovendien is het schoolsysteem (daar ga ik weer, ik weet het) er niet op gericht: je moet studeren waarvoor je via de panellinia in aanmerking komt, niet noodzakelijk wat je wil…
En @Hans, het getuigt ook van een zeker optimisme. @Roosje gaat er van uit dat er in Griekenland genoeg jobs te vinden zijn die je graag zou willen doen. Je hebt weinig keuze: er zijn gewoon weinig interessante jobs.
Als men bij ons op het bedrijf een vacature post, komen er DEZELFDE dag nog minsten 100 tot 150 CVs binnen.
Waar moeten al die mensen die een diploma in het buitenland hebben behaald, naartoe?
Goed geprobeerd @Hans, van die productiviteit… goed geprobeerd. Als je dat integratie noemt…?!? Als ‘toerist’ word je er dag in dag uit met je eigen ogen mee geconfronteerd; de efficiëntie waarmee een bestelling in een taverne wordt afgehandeld laat duidelijk te wensen over. Als semi-‘Noord-Europeaan’ heb ik dan bijna de neiging om het over te nemen 😉 Maar ach, Griekenland zou Griekenland niet zijn als dat zou veranderen. Het is dus allemaal heel idyllisch als je op vakantie bent, maar je zou toch mogen verwachten dat het er anders aan toe gaat in een heus bedrijf. Niet dus.
Ik hoop dat je die opmerking “dat is typisch Belgisch†niet als een verwijt bedoeld; dat zou ik maar zwak vinden. Het klopt volgens mij ook niet. Ik ben opgevoed door Griekse ouders, die toen, in die tijd, geen notie hadden van wat “typisch Belgisch†is. Ja, ze vonden het wel belangrijk dat we goed leerden op school, maar dat was voor hun geen vorm van ‘integratie’; het was hun eigen keus om hun kinderen de kansen te geven die ze zelf niet hadden gehad. Ik kan je hier anderszins tal van ‘typisch Griekse’ verhalen vertellen uit mijn jeugd, waar wij als kind mee te maken hadden en in deze ‘typisch Belgische’ maatschappij maar een draai aan moesten geven. Ik weet niet wat jouw ouders je als kind erin hebben gestampt, maar niemand heeft mij dus erin ‘gestampt’ dat ik werk moet zoeken/doen dat ik graag doe en het is naar mijn persoonlijk aanvoelen ook niet typisch Belgisch; het is godzijdank een keuze die ik zelf heb gemaakt. En inderdaad: kón maken. Dat is dan ook het enige argument waar ik in kan komen: dat dit in Griekenland zelden of niet mogelijk is, zowel wat je studies als wat je job betreft.
En ja, @Philippos, dat van dat roken, dat is nu eens een typische dooddoener van niet-rokers! 😉 Jouw elektricien doet me trouwens denken aan de elektricien in ons dorp (in GR). Die man loopt zich de benen onder zijn lijf uit, rent van de ene klus naar de andere, zit nooit zonder werk en verdient als zelfstandige elektricien goed de kost. Toen ik hem vroeg hoe dat kwam en of hij iets voelde van de crisis, zei hij: wie wÃl werken en zijn werk goed doet, kà n werken en zijn kost er goed mee verdienen. Van al die mensen met een vrij beroep waar ik mee te maken heb gehad in ons huis (in GR) is hij dan ook één van de zeldzame zelfstandigen die altijd degelijk (!) werk leverde, altijd op tijd (!) klaar was, zich altijd aan de afspraken hield (!), efficiënt (!) werkte en nooit half werk afleverde (!). Hij werkt –inderdaad- wel effectief 12 à 14 uren per dag (en rookt 😉 zoals het een echte Griek betaamt).
(!) Met het uitroepteken wil ik benadrukken dat het hier wel degelijk een Griek (!) betreft! 🙂
@Roosje, neen neen, dat was helemaal niet negatief bedoeld. Het kwam mij gewoon als iets typisch Belgisch voor: als kinderen en ouders over studiekeuze discussieren, lijkt het mij dat in de meeste belgische gezinnen de ouders het kind zullen aanraden iets te doen wat het graag doet of waar het goed in is; dat is ook wat er altijd gezegd werd bij die PMS gesprekken en testen in de scholen…; daarom: ‘ingestampt’, alsof er geen andere keuze is. Terwijl ik niet zo zeker ben dat het wel altijd correct is: als 18 jarige weet je niet altijd wat je graag doet, en soms is wat je graag doet nu eenmaal niet zo gegeerd op de arbeidsmarkt. Daar wordt in Belgie weinig aandacht aan besteed, en leidt soms ook tot frustraties bij afgestudeerden.
In Griekenland zal het advies vaak pragmatischer zijn: advocaat, dokter of boekhouder: die hebben altijd een job.
Het is een veralgemening, maar ik denk dat het wel klopt voor een groot stuk…
@Hans, ik ben het met je eens dat je veralgemening meer dan waarschijnlijk voor Griekenland geldt. Dat is althans wat ik er reeds jaren hoor en zie.
In de HUMO (en via andere mediakanalen) wordt jaarlijks een lijst gepubliceerd waarin je kan zien welke jobs toekomst hebben op de arbeidsmarkt. Ik zit nu zelf midden in de universiteitsstudenten, die de afgelopen jaren dus een studiekeuze hebben moeten maken en ik kan zeggen dat hun zeer duidelijk was (gemaakt) welke studierichtingen veel kans maken op de arbeidsmarkt en welke niet. Misschien ben je, door je emigratie, niet meer mee met het veranderend België? Ik vind het altijd zo makkelijk om alles af te schuiven op ouders, PMS, enz…, alsof je zelf geen weloverwogen keuzes kan maken. Ik heb trouwens al langer de indruk dat ‘de jeugd van tegenwoordig’ net méér bezig is met dat pragmatisch aspect en zich in zijn keuze veel meer richt op de toekomstige arbeidspositie en het salaris, dan wij ‘in onze tijd’. Ik kijk er vaak van op, als mijn pas afgestudeerde dochter en haar vrienden daarover beginnen, terwijl wij daar als post-68’ers totaal niet mee bezig waren. Maar misschien ben ik mis en zijn er inwoners van België die me kunnen tegenspreken.
ik ben nog wel mee hoor, ik lees alle weken Humo en Knack!! en elke dag DSO natuurlijk! en ik ben zo’n 4 keer per jaar in Belgie; maar misschien ben ik al wel te oud voor de jeugd van tegenwoordig…! ik ga nu elk geval feesten alsof ik nog 18 was – cheers!
Zeg Roosje, omdat je toch altijd zoveel te zeggen hebt ( 🙂 voor de duidelijkheid), wil je niet eens een ‘gastbijdrage’ schrijven voor En Nu Even Elders, vanuit het perspectief van de ‘omgekeerde’ migratie? dan zal ik het posten met bovenaan de vermelding dat het van jou is…?
Nu heb ik even moeten schà à à terlachen @Hans!
“… een gastbijdrage…â€
“…met bovenaan de vermelding dat het van jou isâ€â€¦
Je méént het (niet) !!! HAHAHAAA!
‘Omdat ik mijn reacties altijd uitdraaien in betogen’…
Ik krijg zowaar een déja-vu; thuis waren ze er mijn hele jeugd lang van overtuigd dat “to mikro†(ik was/ben de jongste) later advocaat (!) zou worden 🙂 🙂 (Helaas…)
Op zich wel leuk, je idee van ‘een gastbijdrage’ en interessant, die invalshoek van ‘de omgekeerde migratie’, maar ik vrees dat je zo je lezers gaat verliezen. Ik hoor telkens weer stemmetjes “daar heb je ze weer 🙁 †roepen en weet wel zeker dat velen mijn epistels niet te pruimen vinden (maar kan het –eenmaal ik op dreef ben- dan toch niet laten, tot grote spijt van ettelijke lezers). Een milde vorm van faalangst, zeker? Hoe dan ook, toch bedankt om mijn ego lichtjes te strelen, al was het dan ludiek bedoeld en vooral bedankt voor de schaterlach die je me ontlokt hebt; die kon ik deze week wel gebruiken.
Aha, je leest elke week HUMO (en KNACK): that’s my boy! 😀
En vier keer per jaar in B + feesten als een achttienjarige… okee, okee,
’t is al goed.
Maar ik sta er echt wel van te kijken dat de generatiegenoten van mijn kinderen (= jouw imaginaire feestpartners dus) zo doelgericht, rationeel en zakelijk denken, niet alleen wat studies en een job betreft, maar zelfs wat de liefde betreft. ‘In onze tijd’ was dat wel het là à tste waar we aan dachten. Ik weet dus zo niet of dit cultuur- dan wel tijdsgebonden is; dat was mijn pointe.
P.S. Wel grappig, deze zaterdagse tête-à -tête; ah ja, want de anderen zitten nu niet op hun werk! (Ben jij trouwens overuren aan het kloppen?) 😉 😉 😉
neen neen, ik was aan het wachten tot mijn vrouw eindelijk had beslist welke kleren ze wilde aandoen om uit te gaan – Griekse vrouwen… en mijn schoonmoeder zat in de woonkamer klaar om te babysitten, dus mijn computer was de meest voor de hand liggende optie…
Het was niet echt ludiek bedoeld hoor, ik meen het, ook als andere lezers hier zich geroepen voelen, kunnen we een aantal weken ‘en nu even weer hier’ doen… qua vermelding van de auteur, dat moet wel apart, want ik kan mijn eigen naam niet verwijderen, die komt met de log-in… als je interesse hebt, laat maar iets weten op hansbrems@yahoo.com – we moeten Bruno’sblog niet innemen.
@ Hans
Woord “Griekse” vóór “vrouwen” kun je weglaten hoor. Ik heb er hier ook een die 1 uur over doet en het is geen Griekse…
Djeezes, niet alleen een stelletje nietsnutten, maar ook een stelletje macho’s hier ?!?? 😉
Wat een clichés! Ik ben Griekse èn een vrouw en heb nochtans
geen uur nodig om me klaar te maken.