Mijn vakantie begint pas binnen 2 weken, maar ik laat de zomer niet zo maar aan me voorbij gaan. De voorbije weken begin ik al om 7u ‘s ochtends aan mijn dagtaak zodat ik de deur van mijn kantoor al om 15u achter me kan dicht trekken. Vrouwlief, die lerares is en dus 2 maanden vrij heeft, staat dan thuis te wachten en na een korte rustpauze gaat het dan richting strand. Het is 16.30u als ik me aan het water neervlei en eigenlijk is dat niet te laat: de zon brandt tot 15u toch ongenadig hard.
Gisteren was een dag om in te kaderen: na het werk naar het strand. Zwemmen tot de duisternis valt (hier is dat zo rond 21u) en dan snel even douchen en dan een terrasje aan het water, op het strand. In zwembroek een macaroni met zeevruchten nuttigen met een ouzo er bij. Om dan de volle maan in al zijn glorie de bergen te zien op rollen, gloeiend oranje en erg groot. Na een uurtje wordt de gloed zilverachtig en zit de zee vol glinsterende diamantjes. En omstreeks 23u, toen we verzadigd waren van al dat zaligs, ging het weer richting huis. Snel een douche en dan naar bed. En vandaag doen we het zelfde. De dagelijkse zomerse sleur van Athene… het is nog zo slecht niet.