Zacharo, een slapend dorpje in de Peloponnesos, zoals er wel meer zijn. Op de straat en in de kafenia zie je enkel mannen. De vrouwen zijn allemaal naar Athene getrokken om daar een betere toekomst te vinden. De mannen zijn achter gebleven om de landbouwtraditie van het dorp verder te zetten. De dorpspriester klaagt: “geen huwelijken, geen doopsels, zelfs geen begrafenissen”. Nee, dit is geen verhaal uit vervlogen tijden: we schrijven 2002.
Burgemeester Pandazis Chronopoulos lanceerde toen een wel erg originele campagne om herverkozen te worden: hij zou voor bruiden zorgen! En waar zou hij die halen? In Rusland! Het was destijds niet meer dan een voetnoot in de Griekse pers, maar regisseur Kimon Tsakiris heeft er een documentaire -Sugartown, the bridegrooms- over gemaakt die in Griekenland heel uitzonderlijk in de bioscoop is terecht gekomen. En erg positief wordt ontvangen. We zien de Griekse mannen naar Kiln reizen, een dorp op 8km van Moskou. We zien de Russische, voornamelijk gescheiden met kinderen, vrouwen naar Zacharo komen. Je voelt je een beetje een voyeur bij de schoorvoetende huwelijkskandidaten, en de documentaire laat een bittere smaak na. Hoewel er grappige momenten zijn, is een gelukkige afloop helemaal niet zeker. De realiteit in een Griekenland dat nog met 1 voet in de helft van de 20ste eeuw staat, en met de andere in de 21ste.