De Grieken kunnen een aardig potje vloeken. Om eerlijk te zijn: ik had dat niet verwacht toen ik hier een kleine 6 jaar geleden aankwam. Ik had misschien een vertekend beeld, door het feit dat ik Oud-grieks had gestudeerd en dan stel je je de Grieken tenminste voor als voorname oratoren. Mijn schok was niet zo groot als die van de romantici, toen die hier in de 18de eeuw kwamen zoeken naar de oorsprong van de westerse beschaving, en alleen maar vloekende messentrekkende boeren, herders en vooral dieven (kleften) aantroffen, in plaats van in toga gehulde filosofen.
Hoe dan ook: ik hoor mijn collega’s en vrienden de godganse dag vloeken en de meest schuine woorden gebruiken. Meer dan in eender welke andere taal die ik ken. En zeker ook vaker dan de Vlaming. Een kleine greep uit het uitgebreide vocabularium vindt u hier (opgelet, geen al te kosjere banners!). Het is eigenlijk ongelofelijk grappig om bezig te horen en men is er ook hoegenaamd niet beschaamd om. Maar ik zie het mezelf nog niet zo gauw doen, hoe goed mijn Grieks ook mag zijn. Misschien speelt mijn Vlaamse achtergrond nog te veel mee?