De vlaggen worden weer bovengehaald, want vandaag is het weer nationale feestdag. Nee, niet de herdenking van de onafhankelijkheid; dat wordt gevierd op 25 maart. Vandaag is het όχι-dag: de dag waarop de Grieken herdenken dat ze aan het begin van de 2de Wereldoorlog vrije toegang ontzegden aan de Italianen. Mussolini stelde een ultimatum aan de Griekse dictator Ioannis Metaxas, waarop die laatste niet “nee” zei, zoals de overlevering wilde, maar wel “Alors, c’est la guerre”. In de daarop volgende maanden diende het Griekse leger de Italianen een verpletterende nederlaag toe in de ruwe bergen van Zuid-Albanië. Griekenland zou dat later duur bekopen, toen de Duitsers het heft van de incompetente Italianen hier overnamen.
Zoals dat bij elke nationale feestdag het geval is, is er vandaag een militaire optocht waarbij ook schoolkinderen in uniform paraderen. Toch zijn er een heel aantal van die schoolkinderen die niet eens weten wat er vandaag precies wordt herdacht. Misschien zijn 2 nationale feestdagen te verwarrend, want sommigen zeggen dat we vandaag onafhankelijkheid van Turkije herdenken. Anderen weten dan wel de klok hangen, maar niet de klepel: Griekenland zou “nee” hebben gezegd tegen Turkije. Waartegen precies, is dan weer moeilijk uit te leggen.
One thought on “Nationale feestdag nummer 2”