En ze doen het weer, die Grieken! Gisteren in Belgrado is Hellas verdiend Europees Kampioen basket geworden. (misschien is er niet zo veel ruchtbaarheid aan gegeven in België, net zoals wij hier in Griekenland niets af wisten van het wereldkampioenschap wielrennen). Gisteravond beleefden we dan ook een déjà -vu: na de overwinning vulden de straten zich met een menigte die zich had getooid in de Griekse vlag, zingend, dansend, trommelend, vuurwerk afstekend, tot diep in de nacht, net zoals vorig jaar op 4 juli. Athene, Thessaloniki, Heraklion, … over heel Griekenland (en overal ter wereld waar Grieken van de diaspora wonen) werd er gevierd. Wat me telkens opvalt bij dergelijke gelegenheden (er zijn er al wel een aantal geweest de voorbije 2 jaren), is dat alles heel vreedzaam verloopt. De politie zorgt er alleen voor dat het verkeer niet te veel in de war loopt, maar laat verder alles op zijn beloop. Er wordt nauwelijks of geen alcohol gedronken, en na afloop van de festiviteiten laten ze geen spoor van vernieling achter. Maar van slapen kwam weinig in huis: wij wonen vlak bij Pasalimani, wat een klassiek ontmoetingspunt. Rond 2:30u stierf het toeteren, trommelen en zingen langzaam uit. Heel Griekenland is vandaag met kleine oogjes op het werk verschenen.