Vanochtend reed ik met mijn wagen op Pireos street richting Athene. Ik vermoed dat dit de oude weg is die van het antieke Piraeus naar Athene liep, want je ziet de hele tijd de Akropolis majestatisch voor je uit torenen. Mijn lyrische overpeinzingen werden verstoord door een agent die me aan de kant van de weg riep. Naast hem stond een onopvallende bestelwagen van het ministerie van Milieu en Openbare Werken. Blijkt dat die controles uitvoeren op uitlaatgassen. Een strenge autocontrole zoals in Belgie bestaat hier niet, dus worden er controles uitgevoerd, net zoals je alcoholcontroles zou houden.

De agent vraagt mijn papieren, terwijl de controleur een soort van sonde in de uitlaat plaatst. Gedurende 2 minuten wordt ik weet wat gemeten. Het is niet de eerste keer dat me dit overkomt (alcoholcontroles heb ik nog nooit gezien hier). De eerste keer was 2 jaar geleden, toen mijn auto nog gloednieuw was. Net zoals toen, was ook dit keer alles in orde. De schadelijke stoffen die mijn auto uitspuwt, zitten dus gelukkig flink onder de toegestane norm.

Dit soort controles, samen met de katalysatoren, de vloot van nieuwe auto’s en het verbannen van dieselmotoren in auto’s voor persoonlijk gebruik, heeft er zeker toe geleid dat de bekende Atheens smog en vervuiling zo goed als tot het verleden behoort. Enkel tijdens de warmste dagen in juli gebeurt het nog wel eens dat je een geel-achtige wolk boven de stad ziet. Maar ik ben er van overtuigd dat de Atheens lucht ondertussen veel zuiverder is dan de Vlaamse. In Vlaanderen ZIE je niet altijd de vervuiling, maar bij elk bezoek VOEL ik ze wel. Ik ben dan ook verwend met de verse zeelucht die ik bijna dagelijks vanop mijn balkon inadem.