Karolos Papoulias - President van Griekenland
Het is maar een heel kort item in de nieuwsberichten vandaag: vanochtend wordt in het parlement de huidige president Karolos Papoulias herkozen. De kans dat u, als niet-Griek die niet in Griekenland woon, hem niet kent, is groot. Een Griekse president is een figuur die geen enkele invloed heeft op het openbare en politieke leven van Griekenland en daarbuiten. Een president moet er zijn, want Griekenland is een republiek, maar de echte en totale macht ligt hier bij de premier.
Wat voor mensen worden eigenlijk president van Griekenland? Het gaat bijna altijd om politici die hun actieve carrière al een tijdje achter de rug hebben, en die een vrij belangrijke rol hebben gespeeld. Zeker bij de laatste 2 presidenten, gaat het om iemand die toch een zeker ethiek moet hebben. Een ethisch politicus is in Griekenland -zoals wellicht ook daarbuiten- bijna niet te vinden. Misschien daarom dat dit keer wordt geopteerd om de huidige president een tweede ambtstermijn te geven (zijn voorganger Kostis Stephanopoulos -een ethisch man- heeft ook 2 termijnen als staatshoofd gediend).
Een presidentstermijn in Griekenland duurt 5 jaar en een president kan slechts 1 keer herkozen worden. Hier is het niet zo dat er mensen zijn die zich kandidaat stellen voor de post. Nee, normaal gezien stelt de premier iemand voor en dan moet het parlement in een open stemming (dus niet anoniem) ja of nee stemmen. Er moeten minstens 200 ja-stemmers zijn.
De voorgestelde kandidaat is meestal iemand in wie alle politieke partijen (of toch op zijn minst de 2 grootste partijen) zich kunnen terugvinden. Gezien Griekenland meestal wordt geregeerd door 1 van 2 partijen, stelt de premier vaak iemand voor van de tegenpartij. Zo werd Kostis Stephanopoulos (die vroeger nog Nea Dimokratie parlementslid en minister was) voorgesteld door een PASOK-regering, en werd Karolos Papoulis (die nog PASOK minister van Buitenlandse Zaken was) voorgesteld door de Nea Dimokratia regering van Kostas Karamanlis.
De hele procedure lijkt een stilzwijgende overeenkomst tussen de 2 grootste partijen, althans in de praktijk. Meer dan 6 maanden geleden zag het er zo echter niet uit. De regering Karamanlis was toen al fikse stuiptrekkingen aan het vertonen, en Georgios Papandreou stond in de coulissen al te popelen om de fakkel over te nemen. Toen Nea Dimokratia destijds nog niet te kennen gaf dat ze de handdoek in de ring zouden gooien (wellicht waren de vetpotten nog niet helemaal leeg), dreigde PASOK er mee om een regeringscrisis te veroorzaken door de verkiezing van de president te blokkeren. Dat leek perfect mogelijk.
Ik schreef al dat de presidentskandidaat 200 ja-stemmers achter zich moet krijgen. Als dat niet gebeurt in een eerste stemronde, dan wordt er een tweede ronde georganiseerd 5 dagen na de eerste. Ook hier weer moeten er 200 ja-stemmers worden gevonden. Als dat niet gebeurt, dan wordt er 10 dagen later een derde stemronde georganiseerd. In die stemronde zijn slechts 180 ja-stemmers vereist. Als die niet worden gevonden, wordt het parlement ontbonden en worden er nationale verkiezingen georganiseerd.
Nu had Nea Dimokratia had destijds een flinterdunne meerderheid in het parlement (151 zetels op een totaal van 300) en had dus de ja-stemmen van minstens 50 andere partijleden nodig. PASOK gaf toen te kennen dat ze de kandidatuur van Papoulias niet zouden steunen. Dat had niets met de persoon van Papoulias te maken, maar wel met het feit dat de partij op deze manier parlement probeerde te ontbinden om zo nationale verkiezingen te forceren en die te winnen (alle tekenen wezen daar op). Zo ver is het niet gekomen, want PASOK won de verkiezingen van 4 oktober met een enorm verschil, en vandaag heeft Nea Dimokratia al aangegeven dat ze achter de kandidatuur van Papoulias staan. Dus van die kant wordt geen sabotage verwacht. Het zou hen ook niets opleveren: Grieken gaan de komende jaren zeker niet meer voor Nea Dimokratia stemmen, na de desastreuze periode Karamanlis.
Update 13:00h: en met een overgrote meerderheid (266 ja-stemmen) is Papoulias opnieuw verkozen als president van Griekenland
Bruno , heb je geen foto van Papou Papoulias ?:) Gaat die kerel het nog 5 jaar overleven ? Zelden krijg je zo’n miserabel uitziend persoon als president te zien.
Schijnbaar heeft die in Duitsland gestudeerd maar heeft een tolk nodig als hij met een Duitser te praten heeft.
@Jenny, die vind ik wel een grappige foto: http://freefotos.gr/images/d6p7fwnn5wv4o32i139g.jpg
Papoulias naast de burgemeester van Piraeus en ex-basketter Panayiotis Fasoulas.
Niet vergeten dat Papoulias al 80 jaar is. Het is inderdaad gokken of hij zijn 2de ambtstermijn zal kunnen uitzingen. Dat van dat Duits wist ik niet!
jeetje wat zijn die oud geworden (beiden op de foto).
Officieel heeft de president wel degelijk macht in Griekenland. Zonder zijn handtekening wordt er geen wet goedgekeurd. Officieus gaat het natuurlijk anders…
Inderdaad grappige foto . Zoek je er nog eentje waar z’n wenkbrouwen goed voorkomen ?:)
Dat Duits is ons opgevallen bij een TV reportage waar hij met een duitse gezant schijnbaar geen woord verstond of kon uiten !
Is het je al eens opgevallen hoe verlegen Grieken zijn een vreemde taal te spreken , zelfs al hebben ze in het buitenland geleefd/gestudeerd ? Zogauw ze door hebben dat je ietwat Grieks spreekt , dan klappen ze dicht in een andere taal . Ik bracht een vriendin naar een kiosk uitbater die jaren lang in Australie verbleven is en sprak vloeiend Engels met haar (niet met mij ) , idem met de apothekeres die me uiterst verbaasde over haar Engels met m’n vriendin , idem met een nicht die 7 jaren dokterstudies in Montpellier doorgemaakt heeft (een van de weinigen die ik ken die met een diploma terug gekomen zijn ) en vloeiend Provensaals met m’n ouders praatte maar terughoudend is met mij in het Frans te praten . Is het verlegenheid of blijven ze vertaald Grieks te spreken ?
@Jenny, dat Grieken hun vreemde talen niet goed zouden spreken, heb ik eigenlijk nog nooit meegemaakt. Maar op de verschillende jobs die ik heb gehad, heeft iedereen die in het buitenland studeerde, wel zijn diploma behaald. Misschien is de situatie anders in Athene, dat kan natuurlijk, maar ik heb toch wel erg goeie ervaringen met hun talenkennis, hoor.
Ze spreken wel goed @Bruno ,maar ze schijnen schuw te zijn als ze doorhebben dat je Grieks spreekt.
@Jenny&Bruno; mijn ervaring is ook dat een Griek en een Kretenzer meteen op mono ellinika=enkel grieks terugvallen van zogauw ze doorhebben dat je grieks verstaat. M’n bekje valt vaker open als ik een kennis opeens vreemde tongen hoor spreken tegen mensen die geen iota grieks kennen.
En toch ken(de) ik enkele oudjes die prat gaan/gingen op hun kennis van, meestal oorlogsduits -italiaans. Maar wel nadat je zelf grieks met ze praat.
Het mooiste vind ik nog steeds die ene dorpswinkelier: ‘Gutkommen gutkommen! Sitzen! Trinken Ouzo!’, en toen zijn vrouw (overigens een zeer zeer lieve dame) wauwelend over zijn drinkgedrag verdwenen was voegde hij er trots aan toe: ‘Meine Frau krank! Meine Frau Gestapo!’ Daar moest op geklonken worden!
De allermooiste echter van een toen 92 jarige: ‘Mein Gott! Warum hast Du mich ferlassen?’. Dit nadat hij op een familieuitje, waar ze hem in een zetel achterop de pickup truck vervoert hadden, van z’n familie weggeslopen was en bij ons was komen zitten en om een glas wijn en een sigaret vroeg.
Hij mocht van de dokter, en van z’n familie, niet roken noch alkohol drinken, want dat zou z’n leven bekorten. Dat vond hij zelf nogal lollig daar zijn vrouw reeds 22 jaar dood was en al zijn vrienden ook al op het kerkhof woonden. De enige leut die hij nog had was een glas en een peuk. Of hij nou vandaag of morgen in de sarkofaag kwam interesseerde hem niet meer. Het enige wat hij nog wilde in dit leven was zijn Poolse vriendin uit het koncentratiekamp waar hij tijdens de eerste wereldoorlog gezeten had terugzien, als ze nog leefde.
Toen z’n familiie in de gaten had dat hij aan het roken en drinken was en ze hem bij ons vandaan haalden zei hij nog. ‘Wer sind diese Leute? Ich kenn sie nicht. Lass mich nicht gehen. Ich will Wein trinken und rauchen. Ach mein Gott, warum hast Du mich verlassen?’
Hij is 96 geworden.
Dit als herinning aan de late 70er jaren. Sprong me ineens te binnen.
Maar de doorsnee griek van vandaag weet ook dat zijn/haar engels meestal erg belabberd is.
Het onnozele zinnetje ‘The bitch went to bits under a beech near the beach.’ klinkt uit een griekse mond als ‘The bits went to bits ander a bits near the bits.’
Als ik ergens m’n familienaam Bruynooghe moet opgeven worstelen ze een half uur tot ze er tevreden Mpreinogke van kunnen goochelen. Tot ik het heft in eigen hand nam en vertaalde; Kastanomatakis, daar heeft niemand problemen mee.