Het Kallikratis-plan dat door de regering is voorgesteld, kan op heel wat tegenstand rekenen in heel Griekenland. De bedoeling van het plan is om een aantal gemeenten te fuseren en om de kosten van het locale bestuur te drukken. Het is een ingrijpend plan, en heel wat politieke postjes zullen sneuvelen, maar nieuwe posten zullen wellicht in de plaats komen.
Dat een dergelijk plan op veel tegenstand kan rekenen, was van in het begin al duidelijk. Het is me echter niet altijd duidelijk waarom mensen protesteren. Er heerst in Griekenland over het algemeen wel erg veel tegenstand tegen eender welke vorm van verandering. Die onwil om te veranderen is volgens mij ook één van de vele redenen waarom het land economisch aan de rand van de afgrond staat.
Ik heb wel gehoord van de andere politieke partijen dat de regering probeert posten te creëren met haar pionnen en dat het vooral mensen van een andere politieke kleur zijn die hun postje zullen zien sneuvelen. Dat spelletje wordt hier ondertussen al wel meer dan 35 jaar gespeeld, dus er zal wel een kern van waarheid in zitten.
Maar voor het grootste deel lijkt het protest mij veeleer een reactie van “niet in mijn dorp!”. Hoe kun je anders verklaren dat dorpsbewoners opeens een autosnelweg gaan blokkeren als protest tegen het Kallikratis-plan (protestacties waarbij hele bevolkingsgroepen als het ware worden gegijzeld, zijn erg populair in Griekenland)? Of dat een communistische burgemeester een hongerstaking is begonnen tot het plan wordt ingetrokken?
Het mooiste was wel een incident in het parlement gisteren. Parlementsvoorzitter Filippos Petsalnikos wilde gisteren namelijk dat het dorpje Makednon nabij Kastoria niet in het Kallikratis-plan zou worden opgenomen. Petsalnikos is afkomstig van dat dorp. We hebben hier te maken met de voorzitter van het parlement: de 3de belangrijkste politieke persoon in Griekenland na de president, en de eerste minister. En die wil een uitzondering voor zijn dorp en gaat dus ook nog eens in tegen de partijlijn. Zelden vertoond en dit wijst toch wel op het bucolische karakter van de Griekse politiek. Wat een niveau, wat een zielig circus.
De interventie van Petsalnikos lokte trouwens een heftige reactie uit van minister van Binnenlandse Zaken Ragousis. Het is duidelijk dat PASOK de neuzen niet in dezelfde richting krijgt, ook niet bij dit voorstel.
En nu ik Petsalnikos hier vermeld: ik vraag me af wat er met zijn initiatief is gebeurd met de solidariteitskas voor Griekenland. Het bewuste filmpje waarin de Grieken worden opgeroepen om geld te storten, is ondertussen niet meer te zien op TV. Zou er echt iemand geld hebben gegeven?
Er wordt voorgesteld dat er in de dorpen toch een klein kantoortje zou blijven voor lopende lokale zaken want als mensen 20km moeten afleggen om een propje papier vast te krijgen, dat is dan toch wel omslachtig .
We vragen ons wel af of we in onze buurt nog iets gaan gedaan krijgen aan publieke werken . Dorpsmensen zijn bang dat ze volledig gaan genegeerd worden . In de stad ken je de burgemeester niet,kun je niet eens op tafel gaan slagen , en , niet zo gemakkelijk een postje vast te krijgen.
Anderzijds zal er mogelijk wat besparing gemaakt worden want de huidige kleine gemeentehuizen zitten bomvol volk!
In Anakassia (een Pelion dorp op 6km van Volos) zijn ze nog volop bezig een reuze nieuw neo-classistisch gemeentehuis te bouwen , juist nu merkte ik op dat er een gloednieuwe trap gemaakt is naar een klein verlaten kerkje maar zieke bomen er rond worden niet gesproeid tegen insecten en zijn veroordeeld . Daar kun je niet genoeg geld uit achterover slagen .
Dat “klein kantoortje†bestaat al, @Jenny. Bij ons toch. Sinds ons dorp onder het district van een ander dorp (op 5 km van ons vandaan) valt, zit er nog steeds een ‘burgemeester’ op dat ‘kantoortje’ waar de dorpsbewoners terecht kunnen. Ik trof hem daar onlangs in een Haiti-short en T-shirt, op sletsen, aan; hij zat op een stoel in een kale ruimte die enkel gevuld was met één bureau en twee stoelen (geen kasten, geen mappen, geen papieren, niks, nada) en afgezien van een beker frappé was ook zijn bureautafel volledig leeg. Wat ie precies doet, weet ik niet. Mij stuurde hij alleszins stante pede door naar het naburig ‘hoofd’dorp, toen ik het overlijden van mijn vader officieel wilde aangeven, maar hij zei er meteen bij dat ik de hele week niet hoefde te gaan, omdat ze staakten op het gemeentehuis in het hoofddorp. Toen ik vroeg hoe ik dan mijn (water-, elektriciteits-)rekeningen moest betalen als ik nog maar een week in Griekenland zou zijn, kreeg ik als antwoord dat ik in juli dan wel intrest zou moeten betalen, maar dat ze nu de rolluiken allemaal naar beneden hadden staan tot het einde van de week en ik er dus niet binnen kon. En toen ik naar aanleiding van de staking een ballonnetje probeerde op te laten over de huidige situatie in Griekenland, zei hij ostentatief dat wij vooral niet zoveel TV moesten kijken want dat er niks aan de hand was in Griekenland (ik herhaal: “niks aan de handâ€!).
De volgende dag kwam een vriend van mijn vader, die het gesprek op het gemeentehuis had gevolgd (het was zijn frappè op de bureautafel), prompt de water- en elektriciteitsrekening brengen. Hij was langs achter binnen gegaan op het gemeentehuis, waar al die bedienden de ganse dag frappè zaten te drinken, zei hij. Toen ik zei dat ik op die manier dan toch maar zou proberen om de aangifte van mijn vaders overlijden te gaan doen, raadde hij me dat ten zeerste af omdat “je de achterdeur niet kent en je er niet zomaar binnen geraakt  Dat zal dus voor juli zijn (zucht).
Moraal van het verhaal: de dorpen zullen altijd –of toch minstens nog één generatie- hun officieuze ‘burgemeesters’ behouden, die de ‘lopende zaken’ zullen behandelen (lees: behartigen). Dat de voorzitter van het Grieks parlement dus het prototype van de modale Griek is, is het minste dat je hem kan nageven, maar dat net hij, vanuit zijn positie, nú , in de huidige omstandigheden, voor “zijn†dorpje alleen een uitzondering durft te vragen, is niet alleen dom, het zegt zoveel méér over de onwrikbaarheid van het systeem. Welke boodschap stuurt hij hiermee de wereld in?! Daar zakt zelfs de meest hoopvolle optimist zijn broek toch van af.
@Roosje:mijn medeleven bij het overlijden van je papa.
Kon jij kalm blijven in zo’n situatie? Ik bedoel, je persoonlijke situatie en dan dat stugge gedoe?
Het lijkt wel Fawlty Towers.
Dat was het ook @Anna, het totaalbeeld had iets weg van een klucht. Maar ach, het overlijden van mijn vader ligt lang genoeg achter me om zulke reactie te kunnen relativeren en als ik één ding heb geleerd in Griekenland, is dat je de dingen moet pakken zoals ze komen. Ik heb er dus eens meewarig om gelachen (“hier is niks aan de hand†(!)); het heeft toch geen zin om je druk te maken. This is Greece. Het ti-na-kanoume-syndroom, vrees ik.
Er zal een volledig nieuwe generatie moeten opstaan, voor er iets verandert in Griekenland. En zelfs dan… wat voor een wereldbeeld heeft de huidige Griekse jonge generatie meegekregen? Kan je het hun verwijten?
Als zo’n ‘klein kantoortje’ de diensten biedt die jij aanhaalt @Roosje,dan kunnen ze beter een uithangbord op de deur plaatsen . Het tijdverlies dat men hier ondergaat wegens bureaucratie is onbeschijfelijk . Grieken kijken raar op als ik zeg dat ik van hieruit alles per e-mail regel met Belgie en dat het max. een paar dagen duurt vooraleer alles in orde is . Ik vraag me af of het de onkunde van griekse ambtenaren is ofwel hun non-challence want gisteren kreeg m’n man een verbetering in een IKA fout bijna onmiddelijk voor mekaar . Ik stond stomverbaasd toen een dame me opbelde en zei dat de documenten nu verbeterd in orde waren .’k Heb m’n huisband opgebeld om te vragen WAT hij daar in die kantoren uitgehaald heeft en hij zei dat hij op een intelligente dame uitgekomen was die het probleem onmiddelijk snapte . Die IKA kantoren zitten bomvol met ouderen met wandelstokken , soms met krukken en ze moeten maar terug en terug komen .