Een weg uit de schulden

Ik moet het uit de buitenlandse pers vernemen, want vandaag staken de Griekse journalisten. Gisteren heeft een man van 54 zichzelf in brand proberen te steken in een filiaal van de Piraeus Bank in Thessaloniki. Hij overgoot zichzelf met benzine, maar het sprinkler systeem rad in werking voor het hem fataal werd. Hij zou voor 40% verbrand zijn.

Volgens bronnen gaat het om een wanhoopsdaad, want de man had zware financiële schulden. Tsja, dat lijkt me voor de hand te liggen. Er zijn overigens de laatste weken wel meer zelfmoordgevallen genoteerd die direct in verband kunnen worden gebracht met de schulden die velen zich op de hals hebben gehaald. De voorbij 10 jaren konden de Griekse banken aan lage rentevoeten lenen bij de ECB en die lage rentevoeten hebben ze dan doorgevoerd naar hun eigen leningen (hoewel die nog redelijk hoog lagen).

Opeens konden Grieken makkelijk aan geld geraken en we werden overspoeld met reclame voor goedkope leningen. En als de rentevoet te hoog lag bij de ene bank, kon je gewoon de lening overzetten naar een andere bank, met een enigszins lagere rente. En als je je lening niet kon afbetalen, dan ging je er toch gewoon een nieuwe aan, zodat je daarmee je oude lening afbetaalde?

En als je op vakantie wilde, maar je stond in schulden, dan ging je toch gewoon een vakantielening aan (διακοποδάνειο)? En als je cadeautjes wilde kopen voor kerst of voor een andere gelegenheid, dan ging je toch om een feestlening (εορτοδάνειο)?

Het is met de schulden van de Griekse families gelukkig nog niet zo erg als met die van andere westerse landen, maar ik vrees dat het geval van gisteren niet het laatste zal zijn. En nu met de crisis krijg je gewoon geen lening meer vast als je een slechte betaler bent gebleken. Ook bedrijven krijgen trouwens geen leningen meer, waardoor de economische activiteit hier flink zal zakken (ik houd mijn hart vast voor september, na de zomervakantie).

3 thoughts on “Een weg uit de schulden

  1. De bevolking volgt de leningspolitiek van de leiders !

  2. Er is echter een groot verschil @Jenny.
    De leiders gebruikten de naam van Griekenland op alle leningen die ze aangingen. Een deel verdween in hun zak voor de moeite die ze deden om de lening te verkrijgen (ok ze vinden andere redenen om het geld naar hun zak te versluizen, maar enfin, you get the point), en gingen dan naarstig op zoek naar een volgende lening, om een deel van de δόσεις op de vorige leningen af te betalen en natuurlijk een deel weer in the pocket te steken.
    Het probleem is dat al een hele lange periode een punt gepasseerd is waar de ‘δόσεις’ groter zijn geworden dan het inkomen. En plotseling konden geen leningen meer verkregen worden, vandaar paniek allom bij de Griekse leiders, plots werd hun inkomen gereduceerd tot hun eigenlijke salaris als politicus, of de dreiging is heel serieus geworden. Dus de noodoplossing is dan maar de ‘Samouilis’ voor staten er bij te roepen: IMF.

    Om dus terug te komen op het oorspronkelijke punt. De burgers zijn de dupe van de leningen die ze aangaan. De leiders worden rijker van de leningen die ze aangaan.

  3. Een bankdirecteur aan m’n man :” Wanneer gaan we aan jou eens een lening kunnen uitschrijven ?” . Antwoord :”Waarom ? Bevalt m’n huis jullie zo erg?” 🙂
    M’n eega wordt boos als hij al die aantrekkelijke aanbiedingen ziet op TV , aankopen op afbetaling (tot het einde van je dagen) , bankleningen allerlei . Bruno somt ze mooi op . Verleidingen voor dikwijls mensen die niet door hebben wat het betekent .
    Het grote probleem is voor de handelaren : peperdure huurprijzen voor winkels , kosten allerlei die zich opstapelen en waren die niet van de hand gaan . Velen zien geen uitweg meer en zijn wanhopig.
    De breuk tussen rijk en arm wordt almaar groter en de staat gaat nu besparingen doen op de al kleine inkomsten van de lagere financiele klasse.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *