Na maanden van quasi-onzichtbaarheid, was hij daar opeens weer. Stralend, mooi gebruind, een beetje vermagerd zelfs. Met vaste tred en de neus in de hoogte, stapte hij door de mensenmassa. Blakend van zelfingenomenheid. Kostas Karamanlis. Toegejuicht door duizenden jongeren van ONNED – de jeugdafdeling van Nea Dimokratia. Wat een leider! Wat heeft hij niet voor het land gedaan!
Dit weekend houdt de oppositiepartij haar 8ste congres. Om te herbronnen wellicht. En om te zien hoe ze oppositie gaat voeren, want dus dusver brengt ze daar niets van terecht. Door het premierschap van Kostas Karamanlis te verheerlijken, denk ik niet dat ze veel extra steun gaan krijgen van de Griekse bevolking. Voor de meeste Grieken is Karamanlis de man die zag dat Griekenland aan de rand van de afgrond stond, de auto instapte, en gas gaf. Vooruit! Met in zijn kielzog duizenden nieuwe benoemingen van partij-adepten die 17 jaar in de coulissen hadden moeten wachten omdat PASOK aan de macht was.
De retoriek van partijleider Samaras hebben we al wel vaker gehoord. Het lijkt alsof hij, samen met de jongelui die Karamanlis toejuichten, zich totaal niet bewust is van de situatie waarin Griekenland zich momenteel bevindt. We horen een discours dat recht uit de jaren 80 lijkt te komen en dat ons duidelijk moet maken dat de politici van dit land zich zeker niet op 1 lijn zullen zetten om de crisis samen het hoofd te bieden. Nee, elkaar afkraken, vooral niet opbouwen en proberen de indruk te geven dat er toch nog wat ruimte is om zich uit het strakke keurslijf te wringen dat is opgelegd door de IMF, de Europese Centrale Bank en de Europese Commissie.
Het stemt me niet bepaald hoopvol voor de toekomst.
Wij keken ook raar op van zulk een applaus , schouderklopjes , omhelzingen voor een man die het land de dieperik ingestuurd heeft .
En Samaras begint meer en meer in de achting te dalen .
Inderdaad , afbreken staat op het menu maar er is geen enkel tegenvoorstel . Veel gepraat en theorieen maar niks konkreets . Je begint jezelf af te vragen of onze politiekers wel klaardenkend zijn . Dat de situatie uit de hand gelopen is , is overduidelijk want ze weten zelf niet welk hun programma is , als er een programma bestaat natuurlijk.
De uitleg over pensioenen en sociale zekerheid stemt nooit overeen met wat de vorige gezegd heeft .
Daarbij wordt de bevolking paniekerig en men vraagt zich af wat de toekomst gaat brengen. De kloof tussen arm en rijk wordt almaar dieper .
Anderzijds gelooft de bevolking niet echt dat de staatskassa leeg is , ze zijn al zoveel belogen geworden en dan zoals je schrijft @Bruno , nog altijd de hoop geven dat men zich uit het keurslijf zal kunnen wringen .
Wishfull thinking .
Men heeft 8000 gepensioneerden gevonden die over 100jaar oud zijn ! En wie weet waar ze nog gaan op uit komen .
Is er iemand onder jullie die al de Megaro Mousicis bezocht heeft ? Wat een gebouw !!!
Het Mediterraanse dieet, he @Jenny 😉
Die Megaro Mousikis is door Christos Lambrakis zaliger, de media mogul, gebouwd. Zijn persgroep leunt sterk aan bij PASOK, natuurlijk, maar het gebouw is niet neergezet met geld van de overheid (althans toch niet rechtstreeks).
“Het stemt me niet bepaald hoopvol voor de toekomst.”
Η ελπίδα ποτΠδεν πεθαίνει Bruno 😉
εκει που εχουν παει οι τιμες ουτε κηδεια δεν ειναι να κανεις.
Και φυσικα ποτε δεν πεθαινει ,αφου καθε μεÏα ψυχοÏαγει.
Μην ξεχνας οτι σαν ελληνες μας αÏεσει ο μυθος του Î Ïομηθεα. αυτο ειναι μαÏÏ„Ï…Ïιο ,καθε βÏαδυ να σου Ï„Ïωνε τα μεσα σου και να μην σ αφηνουν να ησυχασεις.
Zou ik niet durven zeggen, @Philippe.
Η ελπίδα πεταίνει τελευταία, naar het schijnt, dus da’s een tikkeltje pessimistischer 😉
De franse kranten schrijven dat dieetetist Sarkozy z’n minsters op ‘ regime sec a la greque ‘ zet ! Een nieuwe term , niet culinair ditmaal !