Ik zou het hier kunnen hebben over de gemeenteraadsverkiezingen (en regionale) verkiezingen van morgen, waarvoor blijkbaar weer moeite noch geld gespaard worden. En waarbij de auto’s in de buurt dagelijks onder massa’s strooibiljetten worden bedolven van kandidaten die naar de gunst van de kiezer dingen (maar waarschijnlijk nul op het rekest zullen krijgen).

Laat ik het liever hebben over het prachtige weer vandaag, dat ons naar buiten joeg en ons deed besluiten om een wandelingetjes te maken door het centrum van Athene. De fameuze azuurblauwe lucht van Attica, waar de oude Grieken reeds over schreven, schilderde een prachtig contrast met het witte Pendelische marmer op de Akropolis. Langzaam maar zeker worden daar de stellingen weggehaald en het resultaat is werkelijk prachtig. Ik heb nu ook eindelijk de gelegenheid gehad om het tempeltje van Athina Niki van dichterbij te zien, nu het eindelijk zijn schoonheid prijsgeeft (zie mijn post over het bewuste tempeltje).

En om de dag perfect te maken, hoorde daar een ouzo bij met een paar garnaaltjes en een visje op de grill, boven de historisch muren van Piraeus (de zogenaamde Piraïki). Om daar dan de zon te zien onder gaan achter de bergen van de Peloponnesos. Een perfecte dag, die de beslommeringen even doet vergeten, en me weer duidelijk maakte waarom ik dit zulk een prachtig land vind.

Akropolis tegen de azuurblauwe lucht	De tempel van Athina Niki en een boog van het theater van Herodes Atticus	Tempel van Athina Niki