Het is duidelijk dat de economische crisis het leven in Griekenland volledig beheerst. De crisis is het gespreksonderwerp bij uitstek. Vaak hoor je mensen elkaar vragen “heb jij nog werk?” en “hoe ga je om met de situatie?”, waarbij de situatie dan ofwel werkloosheid is, of een serieuze hap uit het loon.

Maar gisteren werd dat allemaal aan de kant gezet. Het was tsiknopempti, één van de grootste feestdagen van de carnavalsperiode in Griekenland. Overal werd er vlees op de grill gegooid en natuurlijk hoort bij eten altijd muziek. Ook wij zijn gaan vieren, in een taverna, waar er flink wat vlees werd aangerukt. Vele mensen waren verkleed, en dansten op de tonen van Braziliaanse carnavalsmuziek. Maar het Griekse bloed kruipt waar het niet gaan kan, en na 2 uurtjes wordt het programma dan sowieso Grieks. En zo worden de zorgen vergeten, net zoals dat in het verleden het geval was. Ligt het aan de huidige situatie, of was het alleen maar mijn verbeelding, maar rond middernacht hoorde ik overal rembetiko en dansten de feestvierders hun zorgen even weg op een zeïbekiko.

Mocht een buitenstaander dit hebben gezien, dan zou hij zeker niet kunnen hebben vermoed dat hij in een land was met een zware economische crisis. Eigenlijk benijd ik de Grieken daar wel om – hoe ze dat allemaal naast zich neer kunnen leggen en kunnen feestvieren en genieten van hun “parea”. Een mooie avond, wat mij betreft.