Griekse Nationale Feestdag – op zoek naar trots

Misschien lacht men er in Noord-Europa wel om, maar de Griekse Nationale Feestdag toont vooral de tragedie van dit land. Het is nu al het tweede jaar op rij dat rijen overvalwagens de toegang tot het parlement in centraal Athene beletten. Voor het tweede jaar op rij wordt er alles aan gedaan om het volk uit de buurt te houden van de hoogwaardigheidsbekleders die tot nader order datzelfde volk zouden moeten vertegenwoordigen. In 2011 kregen de president en de politici allerlei verwijten naar hun hoofden geslingerd van een woedende bevolking die toen nog niet eens een fractie van de crisis had beleefd.

In Athene bleef het gisteren al bij al redelijk rustig. Dat kan te maken hebben met het feit dat er 3000 manschappen van de oproerpolitie werden opgetrommeld (de parallellen met de junta werden weer overal gemaakt), maar het is een feit dat er nauwelijks mensen naar het centrum van Athene trokken om de parade te volgen. Hier in Piraeus was er nauwelijks volk op de been. Het sop is de kool niet meer waard voor de nochtans nationalistische Griek.

Buiten de hoofdstad zijn er wel wat relletjes gesignaleerd. Zo was er weer ophef in Rhodos, waar het er in het verleden al vrij heftig aan toe ging. Maar gisteren liep het toch wel uit de hand toen een vrouw een gemeenteraadslid neerstak. Het is niet duidelijk wat de vrouw bezielde, maar geestesziek was ze zeker niet.

Ook in Loutraki was er ophef. Parlementslid van Gouden Dageraad zou er ook een krans neerleggen en dat was niet naar de zin van de locale politiekorpschef, die een krans moest neerleggen bij het monument.

Toen het bewuste parlementslid van Gouden Dageraad, Efstathios Boukouras, uiteindelijk zijn krans kwam neerleggen, kwam het tot een handgemeen.

[ Deze Boukouras is trouwens wel een nummer: op een locale televisiezender werd hem ooit gevraagd of hij een rijbewijs heeft. Waarop hij antwoordt dat hij dat niet heeft, maar hij gaf wel toe dat hij gewoon met de auto rijdt. Toen de reporter hem er op wees dat je in Griekenland wel een rijbewijs moet hebben om een auto te kunnen besturen, was het antwoord van Boukouras: “zie je niet wat er in Griekenland gebeurt?”. Dit is een parlementslid! En een voorbeeld van het schaduwtheater dat de Griekse democratie is geworden. ]

Maar ik had het over de nationale feestdag. Op zondag werden er in het land overal leerlingenparades gehouden. In Iërissos, het dorp dat het strijdtoneel is van oproerpolitie en tegenstanders van de goud- en kopermijn in de buurt, droegen de leerlingen t-shirts met de opdruk “chemicaliën in de school??? 07-03-2013”, waarmee ze doelden op het traangas dat op die dag door de oproerpolitie in de school werd afgevuurd.

Optocht van de leerlingen in Iërissos

Optocht van de leerlingen in Iërissos

Griekse Nationale Feestdag: weinig om trots op te zijn. Niet verwonderlijk dat vele Grieken terugkijken naar een roemrucht verleden, want van het heden wordt je niet meteen vrolijk.

4 thoughts on “Griekse Nationale Feestdag – op zoek naar trots

  1. Veel malakas gehoord maar vooral die verbaasde kindergezichtjen opgemerkt. Wat moeten zij van dit alles denken? Voor velen van hen was/is dit een hoogdag. Ze worden opgekleed, gebrieft en bestoeft (παλικάρι εισαι!) door trotse ouders om dan gebracht te worden naar een plek waar volwassenen vechten als honden en vervolgens terug naar huis te keren met een verwarde geest en misschien zelfs wel een hongerige maag…
    http://tinyurl.com/yiannis2503

  2. @Petros, wij stonden in Oktober 2011 klaar met onze vlaggetjes in Thessaloniki voor de grote parade toen het hele ding werd afgeblazen… dan maar naar de taverne 🙂

  3. Να αγαπάς την πατρίδα σου και όταν ακόμη σε αδικεί Πλάτων

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *