Of mooie mensen ook mooiere gedachten hebben, dat moet ik in het midden laten – al kan ik niet meteen iemand bedenken die heel mooi is en ook heel slecht.  Dat misvormde gedachten goed gedijen in misvormde lijven, dat is nu wel gebleken. Tjonge jonge, wat een lelijkaards zeg, die ‘Chrisavjieten’, de Gouden Dageraders.
Elke dag, elke nieuwsuitzending: de Parade van Wanstaltigheid. De Leider met dat kort gebolde lijfje, zijn armpjes te kort, niet praktisch als je de beruchte groet wil brengen. En waar is dat nekje toch gebleven? Daar komt de Zegsman met die psychotische waanzin in de ogen, hondsdol.  Die Grote Dikke Kale dan, te hard opgepompt, alsof hij op ontploffen staat. Het Hitlermannetje uit Ioannina. En al dat volk daarrond, harige ruggen, koppen met putten, bruine tanden, vlekkerige tattoos… Nogal wat Freddy Mercury-types ook. Wellicht aangetrokken tot de rituele kant van de club, de vlaggen, de toortsen in de nacht, het brothers-in-arms gevoel. Een beetje zoals al die kerksisters.
En dan die Gouden Dageraad-vrouwen. Poef… Ik zal me maar wat inhouden, of ik word nog voor misogyn gehouden; enkel dit: word daar maar eens naast wakker, op een kwaaie ochtend, bij een niet zo gouden dageraad.
En dan gebeurde het. Het moet het contrast geweest zijn.  ‘Ping-páng’.  Een flits in een ooghoek, er was iets, een kleine speldeprik in de voetzool, een energiestoot door de cortexen. Ice ice baby – dumdumdum tede dumdum. Een stroboscoop, een mozaïek: een blote schouder; een strakke jeans; een flukse tred; donkere ogen verborgen onder een kap; een zwarte staart die me toewuift. Ping-páng. Dumdumdum tede dumdum.
Ik was anders wel serieus aan het geeuwen geslagen. Och-och, wat een gezwam zeg.
Héy! Wist je dat ze bij leden van Gouden Dageraad nazi-symbolen gevonden hebben? Neen maar…, en ik die dacht dat Christos Pappas toevallig zo hard op de Führer gelijkt; en dat hun logo toevallig een swastika voor dislectische kampbeulen is; en dat de speeches van het Leidertje me toevallig doen denken aan een vrij podium in een kleuterschooltje vol witkopjes ergens in de jungle van Paraguay. Neen maar, nazi’s zeg je? Wel wel, kijk eens aan.
Héy! Wist je dat Gouden Dageraad actief tieners trachtte te recruteren? Neen maar…, wat zeg je me daar. Even gapen.  En ook: dan is er toch iemand die die tieners de straat op krijgt. En ook: komt er misschien een einde aan die automatische overdracht van stemgedrag van vader op zoon. Misschien zullen de partijen nu wel eens echt moeite moeten doen voor de jeugdige stemmen. Misschien is het wel een stijlbreuk, het begin van een nieuw tijdperk, een ‘gouden dageraad’… en ook: loopt het niet altijd zo met tieners? Beginnen ze niet altijd net even te radicaal? de helft bij Hitler, de andere helft bij Stalin.
Héy! Wist je dat het centrum van de stad terug veilig is nu Gouden Dageraad verdwenen is? Hypocriet, hypocrieter, hypocrietst – maar het allerhypocrietst is wel de Griekse media. Jarenlang hebben we beelden moeten slikken van migranten die er in weinig verhullende termen van beschuldigd werden in ‘troepen en hordes’ van honderden of duizenden door het centrum van de stad te dwalen, ziektes verspreidend, rovend en stelend; waarbij leden van Gouden Dageraad steevast opgevoerd werden als ‘bezorgde burgers’ die uitgebreid hun beklag mochten doen. Skai had er zelfs speciaal een reporter voor aangesteld. En reken maar dat de Grieken het slikten als baklava. Ook al was het helemaal nergens op gebaseerd – die helleput heeft nooit bestaan. In al die jaren heb ik er zelfs maar zijdelings nooit iets van gemerkt. Op het hoogtepunt van heel die heisa heb ik in het donkerste van de nacht met een Belgische vriend die er op hotel zat door de zogenaamd goorste straten gewandeld; en daar was helemaal niets, behalve peis, en vree. En een negerin met een buggy. En niemand die het ooit geloofde, want ze hadden het toch zelf gezien? Op TV, in de kranten, … En wat kreeg ik gisteren te zien op Skai: dezelfde pleintjes, in de zondagzon, moeders wandelend met een koets, papous pijprokend op een bankje. “Wat is het centrum toch prachtig, nu de afpersers van Gouden Dageraad er niet meer rondlopenâ€â€¦Â Ik dacht even dat ik ging braken. Maar het bleek slechts een geeuw te zijn.
Héy! Wist je dat Gouden Dageraad in de peilingen nog steeds bijna 8% van de stemmen haalt? Neen maar… kijk eens aan. Nog maar eens gapen dan. ‘Uiteraard’ komt dan in me op. En ‘kijk dan toch eens goed rond’. Het succes van Gouden Dageraad heeft verschillende vaders: een uitstervende: extreemrechts uit haat tegen extreemlinks – een gevolg van de nog steeds nasmeulende burgeroorlog. Een enigszins ‘onschuldige’: de jongeren, ouderen en werklozen zonder vooruitzicht, grootgebracht in de schimmelende, verrotte smurrie die de Papandreou- en Karamanlisclans hebben achtergelaten. En dan hun core-publiek: een grote, stabiele onderstroom van extreem-nationalistische, militaristische en onbeschaamd racistische Grieken. Ik herinner me nog goed de beelden van de Gouden Dageraders die met toortsen, messen en knuppels een asielcentrum in Patras aanvielen, grijnzend met hun dikke kinnen en rotte tanden, heelder families opjagend, moeders met kinderen, vaders met babies, en ik herinner me nog veel beter dat er honderden, misschien wel duizenden Grieken rondstonden, applaudisserend, aanmoedigingen roepend, sissend en schuimend. Zijn die mensen plots van gedachte veranderd, nu het Leidertje in de cel zit, en nu Skai met de andere wind meedraait?
Nog maar eens geeuwen dan maar. Wat een ellende, wat een circus, wat een hypocriet gedram. En zo lelijk. Dat ziet er toch niet uit. Zo pafferig, zo bleek. Mismoedig word ik ervan. En moe. Zo moe.
En dan zie ik het weer, die flitsen. Ping-páng. De blote schouder, de paardestaart. Dumdumdum tede dumdum. De strakke jeans, de zwarte ogen onder de kap.  Handboeien.  Ice Ice Baby.
Ik zit rechtop nu. De mozaïek wordt helder. Het is een geweldig contrast. De vrouwen van Gouden Dageraad, glimmend en zwetend, korte beentjes, vreemd hobbelend, worden het politiegebouw uitgeleid, geëscorteerd niet door de gebruikelijke opgefokte oproeragenten, maar door hun vrouwelijke collega’s: rank en rechtop, lichte sneakers, strakke blauwe jeans, low rise, zwarte ceintuur, daarboven een stukje rug, gebruinde huid, bloesje met blote schouders, meticuleus gelakte nagels, en dan de pièce de résistance, een zwarte kap over het hoofd, een zwart geverfde paardestaart die er glorieus onderuit steekt, en twee ooggaten voor de lange zwarte wimpers boven twee zwarte, staalharde ogen.
En ik ben klaarwakker.
En ik denk: enkel in Griekenland.
En ik denk, wat een land.
En ik denk, laat de wet haar werk doen. Vrouwe Justitia. Dura Lex.  Dumdumdum tede dumdum.
Ice Ice Baby – ping-páng.
Haha…ik had geen last van geeuwen bij het lezen van je artikel, waarin je je heerlijk hebt laten gaan…het is ook te kolderiek allemaal…Twee jaar geleden kwam een vriendin logeren. 1 Nachtje moest ze in Athene blijven. Ik had iets leuks voor haar geboekt…o jee rond Omonia…diverse mensen waarschuwden me, Grieken. Gevaarlijk! Ik was toch wel enigszins gespannen haar ervaringen te horen…niks gezien, niks gehoord, leuk hotel,geen enkel probleem. Ach, als je uit Amsterdam komt…
en de media…opruiers zijn het, ik kan het niet aanzien
Prachtig stuk Hans, hoewel ik ‘de geeuw’ zou vervangen door ‘oprispend maagzuur’.
Applaus @Hans, je begint op “The roof, the roof …”-nivaeu te komen.
Ajaja… Hans ik ben niet ongevoelig voor de ironie die je in dit stuk tentoonspreidt, maar om nou de ene verwerpelijke gedachte te bestrijden met de andere – die dat lelijke mensen in de regel geen mooie gedachten zouden hebben – is natuurlijk óók niet echt netjes. Heb je al in de spiegel gekeken vandaag? 😉 😉 😉
Ben het in principe met je eens Tina..natuurlijk kunnen ‘lelijke’ – wat is lelijk… mensen wel mooie gedachtes hebben. Hans heeft het over deze specifieke ‘mensgroep’ en ik vermoed dat die gezien hun bezigheden weinig ruimte hebben voor mooie gedachtes…Ik zag een foto waarop te zien is dat een paar XA’s een kruis slaan bij de opening van het parlementaire jaar…ach gewoon routine , ingebakken gewoontes…maar mooie gedachtes??
@Tina K. Noume: het was niet echt ernstig bedoeld – natuurlijk kunnen zowel mooie als minder mooie mensen mooie, lelijke, domme en slimme gedachten hebben. Spiegel: ja, maar ik had mijn bril niet op.
@Hans: Sommige mensen dragen hun binnenste buiten. Ik denk dat je dat gezien hebt bij de XA’s. 😉
Tja: je kan het ironie noemen als je de aanhang van Gouden Dageraard enkel beschrijft in platte clich̩s en vooroordelen. Maar ben je dan zelf een haar beter?? Ik vind het eerlijk gezegd nogal makkelijk om je te verschuilen achter een Рm.i. mislukte- poging tot ironie bij een bechrijving van de huidige crisis in Griekenland die niet alleen economisch maar ook politiek en moreel is. Het is lekker veilig natuurlijk om je daar als hele of halve buitenstaander ver boven verheven te voelen. Maar mij stoort die houding in de wetenschap dat dagelijks vele inwoners van Griekenland zwaar te lijden hebben onder de crisis in al haar vormen. En veel te duchten hebben van de Gouden Dageraad, zowel aanhangers als partij. Dan vergaat de zin in zouteloze grapjes je vanzelf wel.
Inderdaad Maja, de crisis in Griekenland is economisch, politiek, moreel en ook sociaal. Het is een hele maatschappij in crisis. Maar het is fout om daarvoor op Gouden Dageraad te focusen. Eest was het Papandreou, dan de vreemdelingen, dan Merkel, en nu Gouden Dageraad. Terwijl wat mij betreft de oorzaak van de crisis bij de Griek in de straat ligt. Maar ik kan ook niet elke keer hetzelfde schrijven!
Wat Gouden Dageraad zelf betreft, denk ik niet dat iedereen er zoveel van te duchten heeft, behalve de vreemdelingen? Ik vind het allemaal nogal opgeklopt en, zoals Ina stelt: kolderiek.: het is een verzameling marginalen en racisten; in de mate ze marginala zijn, moeten we ze tolereren, en in de mate ze de wet overtreden hebben, moeten ze gestraft worden. Zoals iedereen.
Ik ben overigens geen buitenstaander, noch een hele, noch een halve. Ik woon, werk, betaal belastingen en voed (Belgogriekse) kinderen op in Griekenland. Ik voel me er dan ook niet boven verheven.
Tenslotte had ik gehoopt dat de post niet bij ironie zou blijven steken, maar ook bv de hypocrisie van de media ter discussie zou stellen, en besluiten dat we in die hele Gouden-Dageraadhysterie het hoofd koel moeten blijven houden en onze focus moeten blijven houden op justitie en de wet.
Maar dat is inderdaad slechts gedeeltelijk gelukt
Overdrijven is een kunst, ontkennen en bagatelliseren ook. Een marginaal clubje van racisten waar alleen vreemdelingen bang voor hoeven zijn? Het is maar wat je marginaal noemt, nog los van de merkwaardige opvatting dat als alleen vreemdelingen bang hoeven zijn (wat overigens niet klopt) het blijkbaar niet zo erg is. De invloed van Xrisi Avgi gaat veel verder dan hun zetelaantal in het parlement, is al veel verder doorgedrongen in de Griekse samenleving dan je in peilingen terug ziet. Vooral de steun in sectoren die de wetten zouden moeten handhaven is zorgelijk en dat los je niet op door een paar mensen naar huis te sturen. Daarvoor heeft XA te lang ongestoord en onweersproken zijn gang kunnen gaan. Juist door die mentaliteit van wegkijken en wegwuiven, met als gevolg dat hun invloed vele malen groter is dan hun officiële aanhang. Zorgen daarover afdoen als hysterie vind ik nogal misplaatst. Vooral omdat het maar de vraag is of er wel een sterke zaak is, juridisch gesproken, of dat die als een nachtkaars uit zal gaan met alle gevolgen van dien.
@Maja: ik bedoelde zeker niet dat het niet erg is omdat het ‘maar’ vreemdelingen zijn. Ik wilde enkel antwoorden op je suggestie dat ik met Gouden Dageraad niet zou mogen spotten omdat ‘dagelijks vele inwoners van Griekenland zwaar te lijden hebben onder de crisis in al haar vormen’, zoals je zei. Ik bedoelde dat de inwoners die van de crisis te lijden hebben (en dat zijn ze zeker en vast niet allemaal!) dit niet aan Gouden Dageraad te wijten hebben. Gouden Dageraad (althans hun succes) is misschien een gevolg, maar niet de oorzaak van de crisis.
Nochtans denk ik dat we in wezen hetzelfde denken: de potentie van Xrusi Augi is zorgwekkend: het vaak extreme nationalisme, latent of uitdrukkelijk, gepaard met een cultuur van geweld en racisme bij grote lagen van de bevolking.
Maar: (1) dat is toch al lang bekend, al lang voordat Gouden Dageraad doorbrak? Ik heb daarover jaren geleden al stukjes gepost. Het is die hele hysterie in de media die zo storend is. Bv gisteren op Skai vroeg de ene journalist aan de andere: ‘en had de politie dat al die jaren dan niet in de gaten’? Terwijl de vraag is: waarom had de media het niet in de gaten, of erger: rapporteerden ze het niet. De media waren te druk bezig de migranten te verjagen…
(2)Gouden Dageraad is van die hele onderstroom maar een – soms clowneske- uitdrukking. Dat gaat heus allemaal niet verdwijnen door er een paar op te sluiten. Griekenland is Griekenland met zijn eigen geschiedenis en gevoeligheden, en niet Nederland of Belgie
(3) “als er geen sterke zaak is”: racistische misdrijven zijn misdrijven en zullen bestraft worden. Maar niet alles wat ze doen is strafbaar natuurlijk (opleidingen, ‘brainwashing’, kampen bouwen, spieren kweken, over tanks in de vouli brallen…), en daar moet een democratie/rechtsstaat dan ook mee overweg kunnen.
Ik vind de discussie en de meningen/inzichten interessant die na publicatie van het oorspronkelijke verhaal ontstaat. Ondanks de ernstige toon van Maja met daarop ook weer een ernstige reactie, vind ik ook dat je het ook eens op een cabaratesque manier mag benaderen. Vind ik niks fout aan eigenlijk…en zo heb ik het opgevat. Verder ben ik ook hoogst serieus en bezorgd over…
ade pali… verder nog iets hans???? er staat bijna meer over het uiterlijk …. ik denk dat de mensen nu in belgie dankzij uw commentaar zeker weten hoe de Gouden Dageraders er uitzien, en voor de mensen in Griekenland zal je het beeld nu wel veranderd hebben als ze dit ook lezen :)…
Ik lees de stukjes van @Hans al vanaf zijn eerste.
Het is juist de springerige, speelse, literaire toon welke hij aanslaat – daarbij inhoudelijk bloedserieus en betrokken blijvend – welke zijn content hier en elders zo uniek en onmisbaar maakt.Vaak een verademing vol leesplezier naast alle loodzware, doomsday-teksten(zoals die van mezelf,omdat ik niet anders kan)waar de verschillende blogs en fora van bol staan.
@Hans is een echte “Rara avis”, waar we niet zonder kunnen.Schiet hem nu niet uit de lucht!
haha @Aleko – dank je hoor; maar ik kan wel tegen wat kritiek hoor!
Ik vind ze puik, die stukjes van Hans.