Een paar weken geleden publiceerde het IMF een zogenaamde DSA, Debt Sustainability Analysis. Daarin staat dat het Fonds het niet ziet gebeuren dat Griekenland in 2018 een primair surplus kan draaien van 3,5% – iets waar de advocaat Wolfgang Schäuble van overtuigd is. Voor het IMF is een primair surplus van 1,5% al een hele prestatie, die door Christine Lagard niet meer als heroïsch wordt omschreven. Het IMF wil zelfs dat er een schuldverlichting komt, en niet in de zin die de EU daar aan geeft. Anders dreigt Griekenland tegen 2060 ongeveer 60% van de overheidsuitgaven opzij te zetten om de schuld af te betalen.

Terwijl iedereen naar deze cijfers in het rapport keek, gingen velen voorbij aan een deprimerende andere conclusie. Het IMF keek namelijk ook naar de Griekse arbeidsmarkt en werd daar niet bepaald vrolijk van. Griekenland zal nog tientallen jaren lang met een hoge werkloosheid te maken hebben. Op dit moment staat de teller van de werkloosheid op 24,1%. Ruim een week geleden sloot het Ledra hotel zijn deuren, en hielde Pyrsos Security het voor bekeken. Op 1 dag tijd kwamen er zo 1000 werklozen bij. Het gaat dus absoluut niet beter in Griekenland.

In economenterminologie luidt het dat de structurele werkloosheid 20 procent bedraagt. Het IMF ziet die werkloosheid dalen naar 18% in 2022, en vermoed dat er nog 24 jaar nodig zijn (tot 2040 dus) vooraleer de werkloosheid zakt tot 12%, de helft van wat die nu is. Om tot een werkloosheidgraad te komen zoals Griekenland die kende voor de crisis, zullen de Grieken moeten wachten tot 2060. Nog 44 jaar dus. Of om even heel kort door de bocht te gaan: Griekenland gaat 4 decennia nodig hebben om de schade te herstellen die de schuldeisers op 4 jaar hebben aangericht.

En er wordt van uit gegaan dat in die 44 jaar de werkende bevolking met 10 procent zal dalen. Dat is misschien zelfs nog voorzichtig uitgedrukt, want meer en meer mensen verlaten Griekenland. In mijn boek sprak ik nog van 120.000 hoog opgeleiden. Ondertussen zijn er dat al 300.000. En de Griekse bedrijven verlaten ondertussen ook massaal het land. En de bevolking is enorm aan het vergrijzen.

Ik moet dan denken aan de jongeren in de klassen waar mijn vrouw les geeft. Die zijn allemaal tussen de 12 en 16 jaar oud. De kans dat ze ooit een baan zullen vinden die hen zal voorzien in hun levensonderhoud, achten ze bijzonder klein. Dat ze ooit een pensioen zullen krijgen, is voor hen pure science fiction en de cijfers van het IMF lijken hen gelijk te geven. De Griekse jeugd heeft geen toekomst in eigen land, en mijn vrouw hoort vele leerlingen, op hun 12de al, zeggen dat ze naar het buitenland zullen gaan om werk te vinden. Dat je je daar op je 12de al gruwelijk bewust van bent, is bijzonder schrijnend. Om het cru te stellen: er is een generatie Grieken die compleet gedoemd is. Geen job, geen pensioen, niets. En dat in een land van de EU.

Er moet dan in Griekenland worden geïnvesteerd, luidt het. OK, maar wat wordt daarmee bedoeld? De zo geroemde privatiseringen zouden investeringen zijn. Maar als Griekenland 2/3 van zijn grootste haven Piraeus (tevens de grootste haven van de Middellandse Zee) weggeeft aan het Chinese bedrijf COSCO voor 386,7 miljoen euro, dan kun je toch niet spreken van een investering? Dan spreek je van een uitverkoop.

Hoe zit het dan met de aandelenkapitaalgroei? Want daar lijkt groei vandaan te moeten komen. Toen de euro werd ingevoerd, stond die groei op 25%. Toen de crisis uitbrak, bedroeg de groei nog 20% en ondertussen is die gezakt naar 12%. Veel heil lijkt uit die hoek ook niet te moeten worden verwacht. Als we even terugkijken naar het verleden, dan zien we dat Griekenland nooit een groot groeiland is geweest. Sinds 1970 kende het land een productiviteitsgroei van 0,7%, tegenover 1,2% in de hele eurozone. Zelfs dat lage cijfer lijkt nu een utopie.

Waar moet dit naartoe? Ik kan alleen maar zeggen dat ik blij ben dat ik geen kinderen op deze wereld heb gezet, want ik zie geen enkele toekomst in dit land. Hoe graag ik dat ook zou willen.

 

13 thoughts on “Een gitzwarte toekomst

  1. Onze regeringen (B en NL) zijn blijkbaar gecommitteerd aan de eisen van Schauble aan de Griekse regering. Dat zit muurvast in de millimeters die EU en IMF gunnen. Maar er zijn (net zoals wij) zeker burgers die de Griekse burgers en werknemers een beter leven gunnen. Heb je een advies over burger-consument-acties vanuit B en NL die de burger-werknemer in Griekenland zouden helpen?

  2. – Deze financiële en humanitaire ramp, welke mede veroorzaakt is door de Trojka (Eur.Comm., ECB en het IMF) – met de volle steun van België (Minister Van Overtveldt), die Griekenland een fundamentele hervorming van hun economie oplegden (versta: uitverkoop). Dit reddingsplan (?) heeft blijkbaar niet gewerkt en toch blijft de Trojka maar op dezelfde domme wijze verder doen.

    – Deze ramp komt dan nog samen met de vluchtelingen crisis, welke gedeeltelijk de schuld van de EU is, waardoor Griekenland nog meer kopje onder gaat.

    – Wat de oplossingen voor deze problemen zijn weet ik niet, maar misschien is een tijdelijke afbetalings-stop voor bvb. 20 jaar een van de mogelijke oplossingen?

    – Ik wens me hierbij te verontschuldigen voor de negatieve tussenkomsten van onze Belgische regering naar het het Griekse volk toe.

  3. Een torenhoge werkloosheid? Enkele weken geleden zag ik een reportage over een klein Grieks succesverhaal, de aspergeteelt. De oogst werd wel gedaan met Bulgaren! Dan val ik toch bijna van mijn stoel.
    De haven werd voor een habbekrats van de hand gedaan. Wanneer er echter geen hoger bod kwam, dan wijst dit toch niet meteen op veel vertrouwen in de opportuniteiten in de nabije toekomst.

  4. https://decorrespondent.nl/4733/Wat-geen-land-ooit-is-gelukt-moet-Griekenland-nu-gaan-doen/284743428167-13ae0b95
    En ik heb ook al zitten rekenen Bruno. Onze kinderen, nu 3e lykeio en 3e jaars student, zullen in 2060 62 en 65 jaar oud zijn!!! Nog iets: naast het hoge werkloosheidscijfer hebben ze veel te lage lonen om van te leven en zullen ze waarschijnlijk onverzekerd zijn, eigen bedrijf starten lukt ook niet meer met de hoge belastingen.
    Ik heb wel het idee dat in de Europese berichtgeving iets aan het veranderen is, iets kritischer naar het beleid van de troika.

  5. De “oplossingen” die aan Griekenland worden “geboden” (opgelegd) door ECB, IMF en consoorten bewijzen alweer dat “economie”geen wetenschap is maar eerder een psychologisch casinospel waarvan niemand weet hoe het zal aflopen. Cfr de paniek rond de Brexit. Griekenland moet zich gewoon failliet laten verklaren, de middelvinger opsteken naar die Europese kliek en opnieuw starten. D’er zal ook een zwarte periode volgen maar dat blijkt anders ook zo. Vraag blijft natuurlijk of het met de huidige Griekse ingesteldheid van cliëntelisme kan.

  6. het is werkelijk droevig, ik woon in een kleine stad en ik zie dagelijks meer en meer grieken in nood. Ik help mee voor het inzamelelen van medicijnen an kleedij veel van de kleine winkels zijn dicht, deze die open blijven, blijven open omdat ze hun klienten krediet geven

    Ik heb toekomstige moeders die twijfelen als ze zwanger worden met schrik voor de toekomdst van hun kinderen. Anderzijds heb ik vrienden die mij kinderkleedij geven voor babies zodat ik de toekomstige moeder kan helpen. Ik ben 40 jaar in griekenland en het doet mij pijn te zien wat er gebeurt luc y

  7. Blijven naar Griekenland gaan. Ondanks sommige ongemakken. En kleinschalige economie blijven helpen. En met de Grieken praten. Zo’n tof volk!

  8. Wanneer Erdogan zo wispelturig en onbetrouwbaar bijft, wordt Griekenland plots een meer belangrijke speler als buffer tussen Oost en West. Niet meteen de meest prettige optie om er bovenop te komen, maar misschien kunnen de Grieken er wel hun voordeel mee doen. Het flirten met Rusland kan dan wel spelbreker zijn. Hoelang zal het trouwens duren vooraleer Erdogan zijn oog op de “gestolen” eilanden laat vallen?

  9. En toch moeten we alles ook eens van een andere kant bekijken. De Grieken zijn de laatste 40 jaar een beetje mismeesterd door de staat. Deze generatie (en de vorige) is opgegroeid met de instelling dat vadertje staat wel voor hen zou zorgen. Dat zit er nog altijd zo hard ingebakken dat de Grieken vandaag nog altijd verwachten dat werk iets is dat hen aangeboden wordt. De moderne Griek heeft niet meer die ondernemingszin die zo eigen was aan de vorige generaties. In mijn nabije omgeving ken ik een aantal Grieken die toch zelf iets ondernomen hebben en daar suuccesvol in zijn. Zelf ben ik ook enkele jaren geleden met een nieuwe zaak begonnen. En dat is gelukt. Het is dus mogelijk.

  10. het summum van het neoliberalisme, jaren zonder belastingen groeien tot de grootste rederijen van de wereld en als het warm wordt , vluchten naar zwitserland met het geld, wie zegt altijd dat de ondernemers de risico’s dragen,

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *