Ik vind het belangrijk om niet alleen de taal te kennen van mijn nieuwe vaderland, maar ook geschiedenis. Ik heb oud-Grieks gevolgd en ben vertrouwd met de oudheid. Maar op school hebben we niets meer geleerd over de Griekse geschiedenis nadat de Romeinen op het toneel waren verschenen. Daar moest ik dus iets aan doen; ik trok naar de boekenwinkel en schafte me “A Short History of Byzantium” van John Julius Norwich aan. Wat een boek! Het vertelt de geschiedenis van meer dan 10 eeuwen Byzantium in een kleine 400 bladzijden, van de stichting van Constantinopel in 330 tot de inval van Sultan Mehmet II in 1453. Het boek leest als een trein en lijkt soms wel een soap: intriges, familieleden die elkaar het licht in de ogen niet gunnen (en daarom de ogen laten uitsteken), ruzies om banaliteiten, ontrouw, maar ook heldendaden; culturele mijlpalen en vooral: de uitleg voor de huidige stand van zaken. Het lijkt ongelofelijk dat de Oosterse en Westerse kerk elkaar hebben bestreden voor een theologisch detail zoals de filioque. Hier wordt ook duidelijk hoe beestachtig de kruisvaarders zich hebben gedragen toen ze in 1204 Constantinopel binnenvielen. Ongelofelijk dat het zo lang duurde voor de paus zich daarvoor heeft verontschuldigd. Dat het westen nu christelijk is, heeft volledig te maken met het feit dat Byzantium het nog een goede 200 jaar heeft uitgezongen na die rampzalige 4de kruisvaart. Aan te raden lectuur, niet alleen voor filhellenen!