Het is hier al een keer vermeld in de blog: tijdens WOII hebben de nazi’s lelijk huis gehouden in Griekenland. De mannelijke bevolking van verschillende dorpen werd koelbloedig uitgemoord. Na de oorlog heeft Duitsland schadevergoeding betaald. Voor de slachting in 1 dorp is er echter nooit een schadevergoeding betaald: het dorpje Distomo, in Beotië, niet ver van Delfi (het Osios Loukas klooster ligt er vlak bij). De bewoners van Distomo hebben allerlei rechtbanken afgeschuimd om hun gelijk te halen. De hele kwestie heeft zelfs voor diplomatieke strubbelingen gezorgd, toen een Griekse rechtbank had bevolen dat het Duits Instituut van Athene als pasmunt zou worden gebruikt. Uiteindelijk is de kwestie een beetje in de vergetelheid geraakt, maar uiteindelijk heeft het Hof van Beroep van Firenze de klacht van Distomo ontvankelijk verklaard. Het klinkt misschien allemaal een beetje vreemd, dat de Griekse slachtoffers hun gelijk proberen te halen in Italië, maar hier in Griekenland lukte het hen niet. Bovendien is er in Italië een besluit van het Grondwettelijk Hof uit 1992 dat zegt dat rechtszaken die verband houden met nazistische moordpartijen en massale executies, in Italië kunnen worden behandeld, zelfs al zijn ze in een ander land gebeurt.