Politici zijn over het algemeen heel ijdele mensen, ik denk dat iedereen het daarover met me eens is. De Griekse politicus is echter wel een categorie apart, hij zit op een niveau van ijdelheid waar misschien een nieuw woord moet voor worden uitgevonden. Het heeft dan wellicht ook de maken met de Griekse media. Sommige politici spenderen meer tijd voor de televisiecamera’s dan in het pluche van het parlementaire halfrond. Politiek bedrijven betekent voor hen niet dat ze iets doen voor hun land en voor de bevolking, maar dat ze vooral hun eigen ijdelheid strelen.

Ook premier Samaras ontsnapt niet aan die ijdelheid. Terwijl de hele wereld erg voorzichtig is over de oplossing die maandagnacht na de eurogroep uit de bus is gekomen, komt Samaras triomferen, en stelt hij het ook voor alsof hij zelf flink wat bereikt heeft. Antonis Samaras die, nadat hij door Konstantinos Mitsotakis in de jaren 90 uit Nea Dimokratia is gegooid, zelf verklaard heeft dat hij 11 jaar thuis heeft gezeten en naar de muren heeft zitten staren, is dus nu een succesvol politicus die van de Europese partners iets gedaan heeft gekregen? Dat scoort toch wel hoog op de ladder van de ijdelheid.

Hij heeft er zelfs een filmpje over gemaakt, dat hij gisteren op de Grieken heeft losgelaten. Dat ging wel bijzonder snel! Samaras is een acteur, maar zeker geen begenadigd politicus. Ik vertaal graag hoe hij zichzelf bewierookt, voor de lezers die geen Grieks begrijpen:

“Griekenland heeft zich vaak in moeilijke situaties bevonden. Maar elke keer heeft het een manier gevonden om vooruit te komen. Elke generatie heeft iets groters gevonden om aan de volgende generatie door te geven. Vandaag bevinden we ons weer op een dergelijk moment, waar we ons moeten herinneren wie we zijn, en waar we naartoe willen gaan. We moeten weer het pad van de ontwikkeling, de stabiliteit, de veiligheid en de verstandhouding inslaan. Want nu Europa verandert, is dat moment gekomen. We moeten onszelf overstijgen, en de geschiedenis ons de rug laten toekeren. Wij Grieken weten echter heel goed dat we enkel in eenheid en met vastbeslotenheid alles kunnen bereiken.”

Triomferende muziek weerklinkt en de slogan “Griekenland begint hier” geeft de indruk dat we aan iets nieuws beginnen.

Het filmpje heeft meer iets van een verkiezingscampagne dan wat anders. En misschien is dat ook wel de bedoeling. Want de Griekse bevolking heeft niet meteen het gevoel dat er reden is om te juichen en heeft begrepen dat de overeenkomst van afgelopen maandag nog meer besparingen inhoudt. Nog meer besparingen zal er toe leiden dat de hele middenklasse weldra van de kaart wordt geveegd. Een enquête gisteren, toonde al dat Nea Dimokratia voorlopig geen garen spint van de huidige economische ontwikkelingen.

Politiek stemgedrag – gemeten op 28 november 2012

Het tweede blokje toont SYRIZA, de oppositiepartij die nu wel afgetekend op de eerste plaats staat. Nea Dimokratia weet nog steeds 26,5% van de kiezers te overtuigen. Derde partij is Gouden Dageraad, met 12,5%. Ondanks alle negatieve berichten van de voorbije weken, blijft de partij nog steeds de teleurgestelde Grieken aanspreken. Er is dan ook nog maar weinig alternatief. PASOK is op deze grafiek weggezakt naar de zevende plaats, met nog 5% van de kiezers.

Overigens is dat PASOK nu op zoek naar parlementaire dotatie voor het komende werkjaar, waar elke partij recht op heeft. Die dotatie is gebaseerd op het percentage dat de partijen haalden bij de laatste verkiezingen. Voorzitter Venizelos probeert daarvoor alle truken uit de doos te halen, om gedaan te krijgen dat het resultaat van de verkiezingen van 2009 zullen worden gebruikt om het niveau van de dotatie te bepalen. Toen haalde PASOK nog meer dan 30%, terwijl dat tijdens de laatste verkiezingen nog een derde van dat resultaat was.