Je kunt je van vele ministers in het kabinet Samaras afvragen voor welk verdiensten ze hun post hebben gekregen. Bij weinigen kun je je dat meer afvragen dan bij de minister van Volksgezondheid Adonis Georgiadis. De man verscheen voor het eerst op de Griekse televisieschermen een 6-tal jaar geleden, als een driftig boekenverkopertje. Hij schreeuwde zich schor om de Griekse cultuur per kilo aan de man te brengen. Tegelijkertijd gebruikte hij de zendtijd voor zijn verkooppraatjes om zijn politieke ideeën te spuien. En die klonken anno 2008 extreem-rechts.

Maar ziedaar, het is 2014 en de man heeft het tot minister geschopt, zonder zijn discours bij te draaien. En trots dat hij is! En die trots, dat narcisme, dat wordt allemaal gretig tentoon gespreid in de sociale media. Zijn website is een verzameling van filmpjes die hem op televisie tonen. Een programma vind je er niet. Je weet niet waar de man voor staat.

Wat ie doet, dat zullen de Grieken wel geweten hebben. Snijden in de uitgaven in de volksgezondheid. In het verleden was er zeker enorm veel verspilling, maar of Georgiadis daar een goeie studie van gemaakt heeft, daar durf ik mijn hand niet voor in het vuur te steken. Hij wil graag de beste leerling van de trojka-klas zijn. Ooit heeft hij gezegd dat hij niet wil dat de trojka hem de eer ontneemt om te besparen. Hij wil het allemaal zelf doen, op een manier die Margaret Thatcher nog zou doen blozen.

Zo heeft hij een afgelopen maand een maatregel uitgevaardigd die een plafond oplegt aan de prijs van het aantal medicijnen dat een arts die bij de openbare ziekenkas is aangesloten, mag uitschrijven. Het plafond is vastgelegd op 80% van de medicijnen die de arts in 2013 heeft voorgeschreven. Bovendien zijn er ook maandelijkse quota. Elke dokter ziet zijn plafond op de website e-syntagografisi. Als je als patiënt bij de dokter komt, en die zit al aan zijn plafond, dan kan hij je geen medicijnen uitschrijven. Wil je de volle pot betalen voor die medicijnen, dan kun je ze natuurlijk nog wel krijgen, maar mensen die dat geld niet hebben, die lopen dus ernstig gevaar als ze niet de noodzakelijke medicijnen kunnen krijgen. Ze kunnen proberen bij andere dokters langs te gaan, maar veel vaker gaan ze bij Médecins du Monde of bij de vrijwilligersklinieken langs om toch maar aan hun medicijnen te komen. De Panhelleens Doktersvereniging vecht de beslissing ondertussen aan voor de rechtbank.

En om de een of andere duistere reden, springt de Griekse media op Georgidais, en zie je hem opduiken in allerlei lifestyle-programma’s, ook wel omdat zijn vrouw in het verleden nog wat programma’s heeft gepresenteerd op televisie. In een van die programma’s noemde ze hem trouwens haar “bouboukos”, een koosnaampje dat ze voor hem had. Ondertussen moet Georgiadis dus met die naam door het leven, maar het schijnt hem niet te deren.

Een paar dagen geleden kondigde de minister zelf aan, via zijn twitteraccount, waar hij bijzonder actief is, dat hij uitgenodigd was door de Harvard universiteit om er een lezing te komen geven over de hervormingen in de Griekse gezondheidszorg. Velen waren met verstomming geslagen. Dat Papandreou gevraagd werd, daar kon men nog wel in komen. Maar Bouboukos? Tot de kat op de koord kwam.

De minister is niet door Harvard University zelf uitgenodigd, maar wel door de European Club of Harvard Kennedy School. De minister zelf blijft echter wel volhouden dat hij is uitgenodigd door de universiteit zelf. Misschien moet het wel zo worden voorgesteld om er fondsen voor los te peuteren. Want maakt u zich vooral geen illusie: de onkosten voor de trip van Bouboukos naar Boston, worden betaald door de Griekse belastingbetaler, zoals blijkt uit de beslissing van het Ministerie van Volksgezondheid (niet dat het veel kost: 2420 euro, maar toch).

De tweets van de minister zijn veelzeggend. Als een boertje van het platteland dat voor het eerst naar de grote stad gaat, gooit bij foto’s van zijn bezoek op zijn tijdslijn:

“Details van na de lezing. Voor diegenen voor wie het stoort.”

“Het besneeuwde Boston. Prachtige stad.”

En het wordt nog beter. Er komen nog foto’s van de faculteitsclub, waar de minister is uitgenodigd voor een officiële lunch en tenslotte toont hij ook nog een beeld van de deur van de kamer waar hij verblijft: de John F. Kennedy suite, die hij voor het gemak het huis van JFK noemt.

“Na de lezing volgde het officiële diner in de Harvard Faculty Club.”

“De universiteit verschafte me hier onderdak, in het huis van JFK. Een grote eer.”

Dat zal wel goed klinken als hij weer thuis is: als enige Griekse minister nog gelogeerd in het huis van Kennedy. De borst kan nog meer zwellen van trots. De lifestyleprogramma’s kunnen er nog meer op springen. En vanaf maandag kan de minister het allemaal nog eens breed uit de doeken mogen komen doen in de vele televisiepanels waar hij wordt uitgenodigd.

Alleen: de universiteit van Harvard vermeldt nergens dat de Griekse minister er is langs geweest. Er is nergens een spoor te bekennen van de lezing van de man. De coördinator van dienst bij de lezing, George Tsarouchas, was een man die werkt voor een bedrijfje dat EOS Project heet. Op de website van het bedrijf stond dat hij een speciaal raadgever was geweest voor het Griekse ministerie van Volksgezondheid en dat hij nog in de Raad van Bestuur had gezeten van het grootste hospitaal van Griekenland.

Tot gisteren, tot de Griekse media wat verder gingen spitten in de hele zaak van de lezing van de minister. Opeens was het CV van die Tsarouchas niet meer te raadplegen op de site van EOS Project. De kwestie doet vragen rijzen in hoeverre de Griekse staat voor dit reisje van Georgiadis had moeten betalen. Want het heeft er alles van weg dat het een privé initiatief is geweest van “ons kent ons”.