43 partijen zullen morgen naar de gunst van de kiezer dingen. Griekenland heeft meer kandidaten voor de 21 zitjes van de Europarlementsleden dan welk land ook. Een politieke carrière is nog steeds aanlokkelijk: het verdient goed, je hoeft niet veel te doen, en de toekomst is verzekerd. Onder de 43 partijen zijn een aantal nieuwkomers. Onder die nieuwkomers: To Potami, de rivier, een partij die is opgericht door de journalist Stavros Theodorakis eerder dit jaar.

Familiekiekje van de Papandreou’s, met Stavros Theodorakis rechts

Theodorakis is een gekend gezicht: hij had een programma op de TV-zender MEGA dat zeer behoorlijke kijkcijfers haalde. Hij maakte voornamelijk documentaires met sociale thema’s en leek best wel een sympathieke vent. Hij is stichtend lid van de website Protagon, en hij staat bekend om zijn goede banden met politici, voornamelijk van de kant van PASOK.

De partij is zo nieuw en zo vers, dat ze nog geen politiek programma heeft. Door zijn goede contacten met de pers, heeft Theodorakis toch al flink wat zendtijd gekregen om een breed gamma aan standpunten uiteen te zetten. En tijdens die zendtijd heeft hij zich al laten ontvallen dat de lat hoog ligt. Theodorakis zou zelfs het premierschap ambiëren indien zich de kans voordeed.

De partij zelf beweert nieuw bloed in de politiek te brengen, maar stichtende leden komen uit andere , vooral linkse, partijen, zoals de KKE en Dimar (Democratisch Links). En ziedaar: al vanaf de eerste opiniepeilingen haalde de partij meer dan 5% van de stemmen. Dat is merkwaardig  voor een partij zonder programma. Misschien heeft Theodorakis dan wel gelijk: de Grieken hebben behoefte aan nieuwe gezichten. Die nieuwe gezichten zijn eerder deze week voorgesteld: hier zijn de kandidaten van de partij. Geen professionele politici, en misschien spreekt het wel aan. De partij is niet politiek gebonden, en volgt geen bestaande politieke stromingen en laat zich dus ook niet meteen in een hokje stoppen, hoewel het profiel blijkbaar toch de centrum-linkse kiezer moet aanspreken. Die heeft op dit moment weinig keuzen. PASOK (of Elia) wordt al lang niet meer gezien als centrum-links, en DIMAR heeft zich verbrand door deel te nemen aan de coalitieregering (zij het maar voor ongeveer een jaar).

Omdat de partij niet echt politieke standpunten heeft ingenomen, zijn er heel veel mensen die vrezen dat ze makkelijk zou kunnen draaien met de wind en in zee gaan met eerder welke partij. Waarom leeft die vrees? Als de uitslag voor de coalitieregering zwaar tegenvalt morgen (wat niet onmogelijk is), dan zouden er wel eens nationale verkiezingen kunnen volgen. PASOK wordt vermoedelijk van de kaart geveegd en gezien SYRIZA geen absolute meerderheid zal halen, moet er op zoek worden gegaan naar een coalitiepartner. Die zou wel eens kunnen worden gevonden in To Potami, maar verwacht wordt dan weer dat die laatsten veeleer met Nea Dimokratia in zee zullen gaan.

Hoe dan ook: To Potami is een outsider die in het oog moet worden gehouden. Heel wat misnoegde PASOK-kiezers, voor wie SYRIZA nog te extreem is, zouden wel eens voor Stavros Theodorakis kunnen stemmen. Afwachten wat het wordt.