Cordon van overvalwagens van de politie zorgt voor exclusief feestje

Ik zat een paar dagen zonder netwerk (kortsluiting op de telefoonleiding, luidde het verdict), dus deze post komt eigenlijk 2 dagen te laat. Afgelopen dinsdag werd de 193ste verjaardag gevierd van het begin van de Griekse onafhankelijkheidsstrijd van de Grieken tegen de Turkse overheersing. Nooit eerder werd deze nationale feestdag zo lauwtjes gevierd. Op maandag was er al de parade van de Griekse scholieren, waar de ouders op een afstand werden gehouden. Niemand kwam op het Syntagmaplein, zoals de foto hieronder toont. Ooit was het anders.

In de krant To Vima verklaarde premier Antonis Samaras dat Griekenland nu meer onafhankelijk dan ooit is. Het is een beetje moeilijk om zijn logica te volgen omdat Griekenland onder curatele staat, maar de premier is er van overtuigd dat het land binnenkort weer op de financiële markten zal kunnen gaan lenen. Hij is er immers in geslaagd om een primair surplus te genereren. Dat is wel gebeurd door de bevolking helemaal leeg te knijpen, niet door een constructief economisch beleid te voeren. En het geld dat hij over houdt, wordt nu al uitgedeeld naar aanloop van de verkiezingen in mei.

Syntagmaplein op 25 maart 2008 en 25 maart 2014

Toch moet er geld voorhanden zijn, want op 25 maart werd er in Athene voor het eerst sinds 2009 weer een militaire optocht gehouden. Daarbij werden 12 luchtmachtjets, 8 legerhelikopters en 5 zeemachthelikopters van stal gehaald. Ook de nieuwe S-300 grond-luchtrakketten, die recent zijn aangekocht en in Kreta staan geïnstalleerd, werden getoond in de parade. Het mocht wat kosten, aldus de minister van defensie, want “het volksgevoel kent geen prijs”. Dit keer werd de parade, voor zover we weten, niet gesponsord door een Griekse oligarch, zoals dat het geval was bij de optocht van 28 oktober in Thessaloniki. Dat volk was niet gewenst en werd eens te meer op afstand gehouden, zoals de foto rechts toont. Links ziet u een beeld van het Syntagmaplein tijdens de viering van 25 maart in 2008. Wat een feest!

Ondertussen verscheen er een artikel van de Griekse schrijven Nikos Dimou op de website Protagon, waarin de man beweert dat de Grieken eindelijk eens de waarheid moeten leren over 1821, het jaar dat de opstand zogezegd uitbarstte. De Griekse vrijheidsstrijders waren ongeletterden, die massamoorden begingen, en de kerkleiders waren de opstand niet bepaald welgezind. Allemaal zaken die historische wellicht best te bewijzen zijn, maar die niet in de Griekse schoolboeken staan.

Er kwam dan ook heel wat reactie op het artikel en Nikos Dimou kwam onder vuur te liggen. Dat is niet de eerste keer. Hij heeft ooit een boek geschreven “Het ongelijk als Griek geboren te zijn”, dat tot op heden enkel in het Duits is vertaald. Best een interessant boek voor wie de hedendaagse Griekse psyche wil begrijpen. Dimou kreeg te wind van voren van zo wat overal. Het feit dat hij zich heeft aangesloten bij de nieuwe politieke partij To Potami (De Rivier) van journalist Stavros Theodorakis (eveneens de eigenaar van de website Protagon) is daar niet vreemd aan. Ik zal in een latere post wel eens wat meer achtergrond geven over To Potami.

Optocht in Piraeus

Waar ik echter naartoe wil, is het feit dat de Griekse opvoeding, en dan vooral de geschiedenislessen in de scholen, het niet al te nauw neemt met de historische feiten en dat Nikos Dimou wel eens historisch erg accuraat zou kunnen zijn. Ik steek er zelf mijn hand niet voor in het vuur, maar ik kan wel met stelligheid bevestigen dat de optocht ter ere van de vrijheidsstrijders van 1821 die in Piraeus werd gehouden, niet bepaald historisch juist was. Op dinsdag marcheerden daar opeens figuren die uit de film “300” hadden kunnen komen. Misschien verwarden ze de dagen, en dacht men dat het nog carnaval was, in plaats van 25 maart. We waren getuige van een soort van kitsch zoals dat tijdens het Griekse junta-regime gebruikelijk was. Ik voelde een plaatsvervangende schaamte.