De Mikel Coffee Company liet zich bij mij zes maanden geleden voor het eerst zien. Toen is er een cafetaria geopend in Piraeus, met het logo van de keten er boven. De cafetatie bevindt zich midden in een drukke straat, waar eigenlijk niets te zien is. De tafeltjes van het terras nemen het hele voetpad in beslag en de cafetaria zit steeds vol. Na bijna 15 jaar Griekenland snap ik nog steeds niet waarom Grieken in grote getale naar bepaalde etablissementen trekken, die eigenlijk niet meteen iets speciaals te bieden hebben. Het m’as tu vu effect geldt anno 2014 nog steeds, blijkbaar.
Mikel is sinds gisteren in opspraak geraakt door de persoonlijke contracten die de keten afsluit met zijn werknemers. Even ter herinnering: op aandrang van de trojka is de Griekse arbeidsmarkt “flexibeler” gemaakt en hoeft een werkgever geen collectieve arbeidsovereenkomst meer te ondertekenen. Elk bedrijf kan nu in Griekenland opteren voor een contract op bedrijfsniveau, maar ook voor privécontracten met elke afzonderlijke werknemer.
En die persoonlijke contracten bij Mikel gaan wel erg ver. Er is namelijk een vertrouwelijksheidsclausule in opgenomen die de werkgever verbiedt om specifieke kennis die is vergaard tijdens de training of tijdens het werk, te delen. Zulk een clausule staat in vele contracten (ik heb er zelf in mijn leven al een paar ondertekend), maar de clausule van Mikel is niet beperkt in tijd. Dat betekent dat ze in theorie voor altijd geldt. Dus een werknemer die bij de cafetaria wordt ontslagen, kan nadien bij geen enkele andere cafetaria weer aan de slag. En cafetaria’s zijn zo wat het enige wat nog min of meer draait in Griekenland. Als de (ex-)werknemer de clausule verbreekt, dreigt een boete van 10.000 euro.
Niet alleen dat: Mikel kan een werknemer die weigert om een collega te verklikken die bedrijfsgeheimen heeft gedeeld of bij een andere cafetaria is gaan werken. dezelfde boete opleggen onder dezelfde clausule.
Dat er misbruik zou komen van de individuele contracten, dat wisten we allemaal wel. En dat die er zouden komen van de Griekse bedrijven, dat stond ook al als een paal boven water. Hoe dit soort praktijken nu ingedamd moet worden, daar moeten ze in het parlement maar zien uit te raken.
Dan is het Nederland, ondanks de uitstekende bescherming van werknemers in individuele arbeidscontracten zo slecht nog niet geregeld.
Een concurrentiebeding heeft hier alleen maar
een beperkte hiudbaargheid (max 2 jaar) en heel vaak houdt die geen stand. Als een werknemer kan aantonen dat hij zijn positie sterk kan verbeteren en de werkgever matcht niet dan is het concurrentiebeding nietig.
In geval van Mikel is het ook hier weer de macht die regeert. Je zult maar geen werk hebben en bij Mikel aan de slag kunnen dan teken je toch alles, je gezin moet toch eten nietwaar. Ik vraag me alleen af hoe een rechter over een dergelijke kwestie in Griekenland zal oordelen en hoe houdbaar e.e.a. zal blijken.
Het zal de parlementariërs en rechters wel worst wezen zeker als er niet uitspringt om hun kassa te spijzen. De rechterlijke macht heden ten dage is een klucht op zich , sla er maar de kranten op na. De topcriminelen komt er meestal goed van af, en classejustitie is niet voor Jan met de pet zoals het woord het al aan geeft. Het hoogste recht is het grootste onrecht !!!!!!Geld wat dom is maakt recht wat krom is, dat is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven. Wie een brood steelt komt in de gevangenis , wie een kroon steelt komt in de geschiedenis.
Alweer een uitstekende uitleg van Bruno gisteren in Cafe Corsari .Het blijft toch een ‘licht’ programma.Maar waar was Ter Zake ?
Als het arbeidscontract wordt verbroken is het ook niet meer geldig. Dus eens ontslagen kan de kennis wel gebruikt worden.
De ex-werkgever heeft geen contract meer en kan zonder contract niets eisen.
@dubbele V, uw uitleg is nogal simplistisch hé. Ik weet niet in welk land of onder welke steen jij leeft, maar wilt U AUB je uitspraken staven met een verwijzing naar een of andere Europese wettekst of aanbeveling.Dank bij voorbaat.
Mijn eerste werkgever zette ook dit soort voorwaarden in mijn contract. Ik raadpleegde toen een advocaat van de vakbond. Zijn advies: teken gerust, dit soort eisen kunnen nooit sterk gemaakt worden want komen neer op broodroof.
Proberen gaat mee, zegt men in de koekenstad.
@ penimeni,de koekenstad !!! zegt maar Aantwaaaarpen ,dan begrijpen de Hollanders het ook. LOL
@Bruno, dat soort clausules is in Griekenland gebruikelijk, maar ze zijn niet afdwingbaar voor een rechtbank. Het probleem is dat Griekse werknemers zelden naar de rechtbank stappen (maar als ze het doen wel bijna altijd winnen).
De pappous die op het logo wordt afgebeeld is onlangs gestorven. In Larissa alvast, ik weet niet voor andere steden, werd er daarom tijdens de voormiddag gratis koffie aangeboden.
Ik heb vorig jaar trouwens ook gezien op een uitzetbord dat ze hun prijzen verlaagd hadden op een aantal koffies omwille van crisis.