U herinnert zich misschien nog de documentaires Debtocracy en Catastroika, van de hand van de Griekse documentairemaker Aris Chatzistefanou. De man heeft het vak geleerd bij de BBC en heeft een tijdje gewerkt voor de Griekse radiozender van SKAI. Toen hij te kritisch werd, is hij daar aan de deur gezet.

Sindsdien timmert hij alleen aan de weg en maakt documentaires door middel van crowdsourcing. Zijn laatste worp, Fascism Inc., is nog niet zo lang geleden ingeblikt en kan nu al online worden bekeken, met ondertitels voor diegenen die het Grieks niet machtig zijn.

Ik heb vandaag de documentaire voor het eerst gezien en ik schrok van de parallellen die ik kon trekken met wat ik in de vorige post heb geschreven. Maar laat ik niet op de feiten vooruit lopen.

Chatzistefanou schetst het historische kader waarin fascisme de kop opsteekt en merkt dat er vooral heel wat steun vanuit het grote kapitaal is voor een dergelijke politiek. Hij trekt dat parallellen door van nazi-Duitsland, via de junta in Griekenland, tot de huidige situatie.

Soms is het misschien wat bij de haren getrokken, soms misschien ook niet. Ik wil me daar eigenlijk niet over uitspreken. Maar het is een feit dat de documentaire heel wat Griekse historische achtergrond geeft bij de junta en de opkomst van Gouden Dageraad. Het toeval wil ook dat ik net een boek aan het lezen ben over Gouden Dageraad, “Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής” (De zwarte bijbel van Gouden Dageraad) van journalist Dimitris Psarras en de link tussen rijke Griekse oligarchen en de organisatie is frappant.

Indien u anderhalf uur heeft, kan ik de documentaire echt wel aanraden. U hoeft het niet altijd met Chatzistefanou eens te zijn (zijn montage stuurt de boodschap in een bepaalde richting), maar het document lijkt me onontbeerlijk om de huidige Griekse samenleving te begrijpen.

Overigens wordt de film morgen vertoond in de universiteit van Antwerpen (zie foto hier boven). Naar verluidt zal Chatzistefanou zelf ook aanwezig zijn, en dat lijkt me een uitgelezen gelegenheid om de man zelf eens bezig te horen. Hij kent zijn geschiedenis.