Er wordt in Griekenland nogal veel aan navelstaarderij gedaan in de media: we weten nauwelijks wat er zich buiten de landsgrenzen afspeelt, en nu de gemeenteraadsverkiezingen en de Europese Parlementsverkiezingen er aan komen, wordt het er niet beter op. Soms krijg ik de indruk dat men in de wieg van de democratie niets liever doet dan verkiezingen organiseren en verkiezingscampagnes houden. Veel praten, veel beloven, de zwakheden van de politieke tegenstander zoeken en uitbuiten en dan daar op inspelen. Dàt, en voetbal natuurlijk.

Met het parlement hoeven we ons niet meer bezig te houden: vanaf nu gaat het enkel nog over de kandidaat-burgemeesters en -europarlementsleden. In die mate zelfs, dat men helemaal geen aandacht besteed aan de laatste dag in het parlement. Gisteren werd namelijk het middellange termijnprogramma voor 2015 tot 2018 gestemd. 150 parlementsleden stemden voor het programma, 119 stemden tegen.

Wat houdt het programma in? Geen verdere besparingen, aldus de regering. Maar wel een bevriezen van lonen en pensioenen tot 2018, een maatregel die 18 miljard zou moeten opbrengen. Een vermindering van openbare uitgaven ten belope van 7 miljard en geen extra belastingen. Waar gaat Griekenland dan het geld vinden om de leningen en de interesten terug te betalen? Hou u vast: van de economische ontwikkeling die er zit aan te komen. Tegen 2018 zou de Griekse economie zowaar 550.000 banen scheppen, aldus de magiër Antonis Samaras. Er is geen woord gerept in de media over de stemming.

De boodschap moest positief worden verpakt, want de verkiezingen komen er aan. En die worden op een kinderachtig niveau gevoerd. Er is een verbod op het plakken van affiches, dat door geen enkele partij (behalve de regeringspartijen) wordt opgevolgd. Omdat Nea Dimokratia de hete adem van SYRIZA in de nek voelt, is er een cybercampagne waarbij de foto’s ziet van ND-kandidaten die milieubewust affiches van SYRIZA verwijderen.

Nea Dimokratia had een nieuwe slogan: Nea Ellada, nieuw Griekenland, en SYRIZA heeft de internet domeinnaam opgekocht. SYRIZA lijkt trouwens heel erg bezig te zijn met de nieuwe media (nu ja, zo nieuw zijn die niet meer). Tsipras lijkt het meest actief op de sociale media, zoals op deze site te merken is.

En dan dat voetbal, waar ik het over had: in Piraeus is er een fractie met de naam “Piraeus Winnaar” die een kandidaat-burgemeester naar voren schuift die de rechterhand is van Vangelis Marinakis, de eigenaar van de voetbalclub Olympiakos, de trots van de haven. Marinakis is een 130 kg wegende steenrijke Griekse reder, die na een succesvolle carrière als voetbalclubvoorzitter nu ook zijn eerste stappen in de politiek zet. De tijd is er rijp voor: de Grieken zijn de traditionele politici spuugzat. Misschien zijn potentiële kiezers wel over de streep te trekken door in te spelen op hun voorliefde voor een voetbalploeg. Voetbal en politiek zijn allebei een beetje oorlog en met vlaggen en brood en spelen zijn altijd stemmen te winnen.

En over voetbal gesproken: de voetbalploeg AEK krijgt van het ministerie een groter stuk grond gratis toegewezen dan voorzien op het domein van het bos van Nea Filadelfia, een voorstad van Athene. Net voor de verkiezingen, zowaar. Een cadeautje aan de eigenaar van de club, de steenrijke oligarch Dimitris Melissanidis, die de openbare gokmaatschappij heeft opgekocht en als dank de directeur van het privatiseringsfonds (ondertussen overleden) daarvoor met zijn privévliegtuig op vakantie liet gaan. De huidige prefect van Athene, Yiannis Sgouros, heeft trouwens ook nog eens 20 miljoen van zijn budget veil voor het nieuwe voetbalveld van AEK. Zie ik nu schimmen, of versterken de rijke Griekse reders en oligarchen hun greep op de zo al zwakke Griekse politiek?

Het zou kunnen dat er na de twee verkiezingsslagen een politieke aardverschuiving zal plaats vinden in Griekenland, maar of het daarna allemaal beter zal worden, betwijfel ik ten zeerste.