Tijdens de zomer van 2013 merkte de regering Samaras dat er nog heel wat ambtenaren dienden te worden ontslagen om het door de trojka vooropgesteld cijfer te halen. Het was toen dat de beslissing viel om een heel aantal vakken in het middelbare onderwijs te schrappen, waardoor leerkrachten hun baan zouden verliezen. Niet alleen dat, ook de bewakers van de schoolgebouw zouden aan de deur worden gezet en het schoonmaakpersoneel kon ook zijn biezen pakken. Die laatsten hebben zich altijd tegen de beslissing verzet.
Sinds september 2013 ging er werkelijk geen dag voorbij of de schoonmaaksters kwamen op straat om te protesteren tegen hun ontslag. Hun hardnekkigheid was bewonderenswaardig. Wind, regen, koude, konden hen niet tegenhouden. Nu eens stonden ze op Syntagma, dan weer voor het ministerie van Tewerkstelling, of het ministerie van Structurele Hervormingen, maar vooral voor het ministerie van Financiën. Bij elk bezoek van de trojka stonden ze op de eerste rij om te protesteren tegen hun ontslag.
Niemand heeft het hen nagedaan: zo blijven strijden voor wat je wil. De voorbije week kampeerden ze dag en nacht in het portiek van het ministerie van Financiën. Ze kookten en deelden ‘s avonds eten uit aan de daklozen in het centrum. Persoonlijk kan ik alleen maar bewondering opbrengen voor dit soort hardnekkigheid. Zelf vonden de poetsvrouwen dat ze niets speciaals deden: ze waren gewend om te vechten voor hun dagelijks bestaan en het was altijd moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen. Maar toch, je moet het maar doen.
Hun acties beperkten zich niet tot het protesteren en het staan roepen op straat. Dat was het gedeeltje dat voor velen zichtbaar was. Maar het schoonmaakpersoneel van de hele openbare sector spande een rechtszaak aan. De mobiliteitsreserve waarin 465 van hen werden gestopt, was volgens hen niet wettelijk. 397 leden van het personeel deden mee aan de rechtszaak en afgelopen week heeft de rechtbank van Athene hen gelijk gegeven. Vanaf maandag gaan ze terug aan het werk. De vreugde was groot:
Het is nog niet duidelijk of de overheid in beroep zal gaan tegen de beslissing, maar het is een kleine overwinning die heel inspirerend werkt. Het is jammer genoeg een overwinning die de ontslagen werknemers van de privésector in Griekenland nooit zullen meemaken.
Dit is bijzonder goed! Rome is niet in één dag gebouwd. En in Chalkidiki geven de verkiezingen ook een kentering aan. Zonder mijn realiteitszin te verliezen, ben ik voor het eerst in jaren echt terug hoopvol, al is er nog een héél lange weg af te leggen.
Deze mensen kunnen in de spiegel kijken en dan zichzelf zien…fier en vasthoudend.