Vandaag is het Wereldwaterdag, dus is het misschien wel een goeie gelegenheid om even stil te staan bij het volgende. Een paar dagen geleden stelde Europarlementslid Dimitris Papadimoulis de vraag (zijn parlementaire vragen tonen aan hoe erg het mileu in Griekenland te lijden heeft) of het Europees Parlement zich bewust is van het volgende:
Op Cavo Sidero in noordoost Kreta is de Britse maatschappij “Loyalward Ltd.” zinnens om 6 toeristische dorpen te bouwen, met 7000 bedden en 3 (drie!) golfterreinen (kunt u zich voorstellen hoe veel water die projecvt nodig heeft in een gebied dat kurkdroog is?). De minister van Milieu en Openbare Werken heeft op 5-02-2007 het licht op groen gezet voor dit project. Griekse burgers zijn naar de Griekse Raad van State gestapt om de ministeriële beslissing aan te vechten (leest u even dit artikel in The Guardian over de waanzin van dit project).
Papadimoulis kaart aan dat het gebied in kwestie binnen het Natura 2000 netwerk valt. Volgens het Verdrag van de Verenigde Naties tegen verwoestijning en volgens de programma’s CORINE, MEDALUS, DESERTLINKS, DESIRE loopt het gebied bovendien gevaar om woestijn te worden. Bovendien is sinds 1998, na een mileustudie, een verbod van kracht dat bouwen in het gebied verbiedt (een verbod dat de bevoegde minister naast zich neerlegt). Tenslotte gaat toeristische ontwikkeling op deze schaal in tegen de bescherming van milieugebieden.
Het toont eens te meer aan dat er geen milieupolitiek is in Griekenland en dat alles wordt opgeofferd om buitenlandse investeringen aan te trekken. En wie heeft er baat bij? Uiteindelijk is dit een obsceen project dat enkel rijke lui toestaat om een balletje te gaan slaan op een mediterraan eiland.
Toch dient het klooster van Toplou ook met de vinger te worden gewezen: het was namelijk eigenaar van de grond en het staat dit soort projecten toe. De financiële vergoeding zal dan ook aanzienlijk zijn geweest.