Het populisme viert al jaren hoogtij in de Griekse politiek. Na de regeringsherschikking van afgelopen mei, na de Europese Parlementsverkiezingen, heeft premier Samaras besloten om op die ingeslagen weg verder te gaan. Nog meer populisme, dat moet de kiezers weer terug zien te lokken, naar de coalitiepartners. Eerst hadden we Andreas Loverdos, die ons een paar weken geleden wist te vertellen dat hij met het idee speelde om leerkrachten vrijwillig te laten werken, om het tekort van arbeidsplaatsen in te vullen.

Het kan allemaal nog erger. Neem nu Argyris Dinopoulos, de nieuwe minister van Binnenlandse Zaken. De man is regelmatig te gast in televisiepanels en is werkelijk populistisch onuitstaanbaar. De onzin die hij uitkraamt, is niet te harden. Een dialoog aangaan, lukt niet met de heer Dinopoulos. Hij schreeuwt de hele tijd en lokt ruzies uit.

Argyris Dinopoulos was een journalist in een vorig leven. Hij werd geacht om zijn sociale bijdragen aan zijn sociale zekerheidskas ΕΔΟΕΑΠ, maar deed dat niet. Integendeel, sinds hij in de politiek was gestapt (maar zijn beroep toch nog bleef uitvoeren), probeerde hij om zich bij zijn sociale zekerheidskas te registreren als werkloze, om zo een aantal euro’s uit te sparen. De krant Efimerida Ton Syntakton had er een artikel over, en kreeg prompt een proces aangesmeerd van de minister.

Diezelfde populistische minister, ging een paar dagen geleden tekeer in de Noordgriekse stad Xanthi, waar hij een toespraak hield bij de viering van 40 jaar Nea Dimokratia. Geniet u even mee, ook al bent u het Grieks niet meester. Een vertaling volgt.

Dinopoulos neemt oppositiepartij SYRIZA in het vizier, en hij doet dat op een manier die je niet verwacht in een westerse democratie. Maar dat is Griekenland al lang niet meer, natuurlijk.
Hier volgt wat hij zegt:
“Wat is SYRIZA. Gelooft u dat de partij opeens Europa heeft ontdekt? Laat ze ons zeggen welke bondgenoot ze in Europa hebben, een paar partijen van links, een paar veelkleurigen, een paar kleurlingen, en nog wat anderen.

Wie de kleurlingen zijn? Dinopoulos mag het weten. De oerpopulist gaat verder. “Wat is SYRIZA. Als we ze een voor een bekijken: ze gelovern in het marxisme-leninisme, het zijn communisten, en ik zeg dat in een periode waarin zoiets nergens meer ter wereld voorkomt”.

Maar goed, sterke uitspraken krijgen we ondertussen dagelijks te slikken. Ik wil hier nog heel graag het interview aan plakken dat de vice-rector van de Universiteit van Thessaloniki gaf op de televisie een aantal dagen geleden.

De man, Yiannis Tzifopoulos, zegt hier, vanaf 00:23 “Ik ben bang dat we fascistisch moeten worden, wij die ons in een machtspositie bevinden. Want anders zie ik de Griek niet veranderen.”
En een beetje later: “Ik wil het verklaren als volgt: als je je misdraagt, moet je een pak slaag krijgen, zoals dat in Duitsland, Canada, of Australië het geval is, en in alle ernstige landen in de wereld.”

Dat Griekenland geen ernstig land meer is, mag duidelijk zijn. En uitspraken zoals die van de vice-rector, die intussen ontslag heeft genomen, dragen daar gewoon aan toe bij.