Een paar dagen geleden lanceerde ik hier weer een oproep over de benarde situatie van Yiannis. De oproep werd massaal beantwoord, waarvoor mijn oprechte dank. Op een paar dagen tijd ben ik er in geslaagd om op die manier 1.300 euro bij elkaar te krijgen voor Yiannis. De opluchting op zijn gezicht was niet te beschrijven toen ik hem het geld ging overhandigen. Hij was zo bang om weer op straat te belanden en om weer onderdak te gaan zoeken in een tehuis voor daklozen. Daar is hij al twee keer terecht gekomen, en hij zei me dat het erger dan de hel is.  Ook Yiannis dankt u allen van harte: met de hand op het hart, zoals dat de gewoonte is in Kreta. Sommigen onder u kennen misschien het t-shirt dat hij draagt: Sfinks festival 2009. Ook een gift van een van de lezers.

We hebben gepraat over de laatste maanden en over hij nu overleeft. Het is gewoon vreselijk. Vorig jaar heeft hij een paar maanden een baantje gehad waar hij een stortplaats in het centrum van Athene moest bewaken. Dat heeft 5 maanden geduurd en daar heeft hij met vertraging, een karig loontje van gekregen. Nadien heeft hij geleefd van een speciale toelage die de Griekse overheid had voorzien voor de allerarmsten. Daarmee had hij 216 euro per trimester (3 maanden). Dus iets meer dan 70 euro per maand. Daar kom je echt niet ver mee.

Tegelijkertijd kreeg hij op een speciale kredietkaart, de zogenaamde κάρτα σίτησης of solidariteitskaart, maandelijks een bedrag van 70 euro dat hij kon spenderen in de sociale supermarkten van de stad Athene. De toelagen en de kaart, zijn programma’s die gelanceerd werden in het kader van de humanitaire crisis in Griekenland. Maar ondertussen zijn de fondsen op, en zijn de programma’s afgelopen. Dus Yiannis zat al maanden zonder enige vorm van inkomen, tot het nieuwe programma van start gaat, dat hem in staat stelt om theoretisch 200 euro per maand te krijgen, het sociale solidariteitsinkomen waar ik 2 weken geleden al iets over schreef.

Maar hij zal geen 200 euro krijgen. In zijn belastingsaangifte van vorig jaar, had hij de driemaandelijkse toelage vermeld als inkomen, en daardoor kan hij nu slechts aanspraak maken op 164 euro. Als hij de toelage in een andere categorie had ingevuld (als toelage), dan zou hij nu 200 euro kunnen krijgen.

Het kost Yiannis veel energie om alles in orde te krijgen om aanspraak te kunnen maken op deze toelages. Tegelijkertijd loopt hij de deur plat van de Griekse Dienst voor Tewerkstelling OAED, om een baan te vinden. Hij is nu 42 jaar oud, en hij zei me dat hij binnen 8 jaar, als hij 50 is, zeker niet meer in staat zal zijn om bepaalde jobs nog te kunnen uitvoeren. Hij probeert hoopvol te blijven dat er ooit nog een job beschikbaar zal zijn, maar soms ziet hij de situatie heel erg zwart in.

Hij vertelde me dat hij slechts elke andere dag eet, en dat hij zijn lichaam daar op getraind heeft. “Noem het een dieet”, monkelde hij. Voorlopig blijft hij weg van de gaarkeukens en de solidariteitsinitiatieven, omdat hij de troostelozen blikken in de ogen van zijn lotgenoten psychologisch niet aan kan. “Ik kan er niet meer tegen om met de wanhoop en de teleurstelling te worden geconfronteerd”, vertrouwde hij me toe.

Hij vindt troost en ook gezelschap bij een vrouw met 3 kinderen die bij hem in de buurt woont. Haar man heeft haar laten zitten en omdat ze officieel niet gescheiden is, kan ze geen aanspraak maken op toelages. Haar 3 kinderen zien nauwelijks naar haar om en hij helpt haar in de mate van het mogelijke. Katerina gaat wel naar de gaarkeukens om daar eten te vinden voor haarzelf en haar kinderen. Volgens Yiannis zou haar man ondertussen in Amerika wonen. Alweer een troosteloos verhaal van een ontwricht gezin dat in een crisis alsmaar verder weg zakt in de miserie. Een bezoek aan Yiannis vraagt altijd energie. Ik wil hem zo veel mogelijk steunen, maar de miserie waar hij door moet en de miserie van anderen die hij kent, hakt er toch wel in.

Ik hoop echt dat ik Yiannis van de straat kan houden. Vandaag maakte FEANTSA bekend dat 1 op 70 Grieken ondertussen dakloos is, en dat de meeste daklozen er zijn bij gekomen na 2011. In volle crisis dus.