Afgelopen zaterdag was het de naamdag van Ekaterini, Katerina, Cathy, en een stuk of nog wat afgeleide namen. We waren uitgenodigd op een feestje. Naar aanleiding daarvan bedacht ik het volgende: stel dat u wordt uitgenodigd op een feestje van Grieken, wat brengt u dan mee? In Belgie breng je misschien al wel eens een fles wijn mee, of misschien een bloemetje voor de gastvrouw. Hoewel dat ook in Griekenland gebeurt, is het toch meer de gewoonte om een zoetigheid mee te brengen. En dan bedoel ik zoetigheid van een patisserie/confiserie (zacharoplastio – ζαχαροπλαστείο in het Grieks). Die patisseries vind je bijna op elke straathoek. Ze zijn ELKE dag open tot 11u ‘s avonds en je kan er zelfs wijn of sterke drank vinden. Populaire zoetigheden zijn de “pastes” of gebakjes (zeker als er chocolade in zit), de kadaïfi en mijn favoriet: galaktoboureko (wordt blijkbaar melktaart genoemd in het Nederlands). Fruittaarten, vlaaien en “pateekes” vind je hier niet zo gemakkelijk. Er wordt ook minder slagroom gebruikt dan in Belgie, maar suiker eens te meer. De meeste zoetigheden doen hun naam eer aan: ze zijn echt wel mierzoet. Als je het liever gezond houdt, dan is er nog steeds de Griekse gestremde yoghurt overgoten met thijmhoning.