Het had een grote dag moeten worden: vandaag herdenkt Griekenland het begin van de vrijheidsstrijd tegen de Ottomaanse bezetter. Die dag werd om typische redenen op 25 maart 1821 gezet. De dag van de annunciatie, of Maria Boodschap (wow, dat kwam van ver).

Er was een heus feestcomité opgericht, onder het voorzitterschap van Gianni Angelopoulos-Daskalaki (die had zich gisteren uitgedost als Laskarina Bouboulina, een vrijheidsstrijdster), die ook voorzitster was van Athoc 2004, het organiserend comité van de Olympische Spelen in Athene in 2004. Door de coronamaatregelen heeft dat comité niet veel kunnen uitrichten, maar je kunt in ieder geval nog wel wat memorabilia online kopen, of speciale munten aanschaffen, mocht je dat willen.

De Griekse overheid had regeringsleiders uitgenodigd van Frankrijk, Groot-Brittannië en Rusland, 3 mogendheden die bij de bevrijding van het Ottomaanse juk een belangrijke rol hadden gespeeld. Maar corona stak ook hier een stokje voor: Emmanuel Macron kon niet komen, maar stuurde zijn minister van Defensie. Vladimir Poetin kwam ook niet, maar stuurde de russische premier Mikhail Mishustin. En Prins Charles van Wales kwam met zijn echtgenote Camilla Parker-Bowles op bezoek. Charles heeft een zwak voor Griekenland, wellicht omdat zijn vader een Glücksburg is, lid van een familie die een aantal koningen van Griekenland heeft geleverd. Griekenland is nu een republiek en heeft geen koningen meer, enkel dynastieën met een telg van een van deze dynastieën nu aan het roer van het land.

De genodigden konden gisteren een kijkje gaan nemen in de nieuw geopende Nationale Pinakotheek in Athene (ik kan niet wachten tot wij er zelf ook naartoe kunnen) en kregen nadien een luxueuze maaltijd voorgeschoteld van de hand van michelin-chef Lefteris Lazarou. En vandaag was er een militaire parade waar wij niet bij mochten zijn, weer wegens corona. De traditionele parade van de leerlingen ging dit jaar ook niet door. Desondanks was er heel wat politie opgetrommeld, en waren er sluipschutters geplaatst op de gebouwen rond het podium waar de genodigden plaats hadden gevat. De bevolking bekeek op televisie en kon nadien zelfs niet naar een taverna om de traditionele kabeljauw met skordhalia te gaan eten.

De nationale koorts had al een paar dagen geleden toegeslagen. Op sociale media waren foto’s te zien van gebouwen en monumenten over de hele wereld waar zogezegd Griekse vlaggen op waren geprojecteerd, of zelfs figuren uit de Griekse onaφhankelijkheidsstrijd. Die beelden werden zelfs gedeeld door journalisten en Griekse politici (Yianis Varoufakis incluis). De Griekse site Ellinika Hoaxes heeft er een pagina aan gewijd.

Er is een heel romantisch beeld opgehangen van de Griekse revolutie en van de Griekse vrijheidsstrijd (dat begon al bij Lord Byron) die een inspiratie was voor de rest van Europa. Maar zo romantisch was het allemaal niet. Dit artikel heft al een tipje van de sluier op.

En mocht u echt veel interesse hebben in de Griekse vrijheidsstrijd, en mocht u ook de tijd hebben, dan kan ik u dit gesprek met historicus Marc Mazower aanraden. Mazower kent de Balkan en Griekenland heel erg goed en is een begeesterd verteller. U moet eerst even 10 minuten door de presentatie, maar dan volgt er een heel interessant gesprek.