Griekenland zit met een groot probleem: een enorme vergrijzing en een omgekeerde bevolkingspiramide. Het aantal geboortes blijft steevast onder het aantal overlijdens. Dat is voor elk westers land een probleem, maar in Griekenland wordt dat nog eens versterkt door een enorme exodus. Griekenland kende al een brain drain, maar sinds de “redding” door de Europese partners en het IMF is het aantal jonge mensen dat het land verlaat nog gestegen. Naar schatting zouden er in de voorbije 10 jaar meer dan 800.000 jonge productieve mensen het land verlaten hebben.

De huidige regering had zich bij het aantreden tot doel gesteld om die jonge mensen terug naar hier te halen. Daarvoor is zowaar een commissie in het leven geroepen onder de noemer Brain Regain.

Of dat een succes zal worden, is nog maar de vraag. Een paar weken geleden gaf Alexis Patelis, de economische afviseur van de Griekse premier Mitsotakis, een interview dat veel wenkbrauwen deed fronsen. Patelis is in zijn functie verantwoordelijk om de hoog opgeleide Grieken terug naar het vaderland te lokken. Maar in het interview verklaarde hij dat doctoraat vaak iets negatiefs is als je een baan zoekt.

Ik vertaal even: “Voor het meeste werk dat je na je studie kunt doen, is een doctoraat niet alleen onnodig, maar ook iets negatiefs. Dat wil zeggen, ik zou niemand met een doctoraat aannemen als hij bij mij zou solliciteren, omdat het aantoont dat hij waarschijnlijk iemand is die niet per se werklust heeft. Een doctoraat vereist, als je het goed wilt doen, een toewijding van vijf, zes jaar tot je meest productieve leeftijd. Het is dus iets dat je carrière in wezen vertraagt.”. Veel geluk met het terugroepen van de Grieken die in het buitenland een doctoraat hebben behaald.

Maar ik wil het in deze post over iets anders hebben. Begin juli wordt er het eerste congres georganiseerd met als titel: “Vruchtbaarheid en reproductieve autonomie” onder de auspiciën van Grieks president Katerina Sakellaropoulou. In de aankondiging staat dat het hebben van kinderen en het opstarten van een gezin je levensplezier geeft. Verder ondersteunt het congres het oprichten van een kerngezin vanaf een jonge leeftijd.

Het congres wordt georganiseerd door een aantal gynecologen die in de talrijke privéziekenhuizen in Griekenland werken, zo te zien. U weet wel, de ziekenhuizen waar vrouwen niet op een natuurlijke manier hun kind op de wereld zetten, maar waar keizersnedes schering en inslag zijn. Maar dat is dan weer een ander verhaal.

Als je gaat kijken naar de sprekers op het congres dan merk je dat alle extremistisch rechtse figuren uit de regeringspartij aanwezig zullen zijn: Adonis Georgiadis (minister van Economische Ontwikkeling en Investeringen), Makis Voridis (minister van Binnenlandse Zaken), Thanos Plevris (parlementslid die ooit op video zijn dat er bij de bewaking van de grenzen doden mogen vallen en wiens vader de verdediging opnam van neonazi en Europarlementslid Yiannis Lagos). Niet alleen dat: er staat een hele lijst van bisschoppen, aartsbisschoppen te trappelen om te komen vertellen dat vrouwen snel aan een familie dienen te beginnen. Merkwaardig ook: het hoofd van de monnikengemeenschap op de Athosberg. U weet wel: het enige stukje in Griekenland waar vrouwen niet toegelaten zijn. Totaal van de pot gerukt.

De boodschap moet ook nog eens ondersteund worden door journalisten (voornamelijk van de zender SKAI) die hun zegje komen doen en een aantal bekende Grieken en mediafiguren maken hun opwachting. Vrouwen zijn in de minderheid in de lijst van sprekers. Regeringsgezinde media sponsoren het congres.

Een filmspotje diende de boodschap van het congres te ondersteunen. We zien een vrouw in de 40 die stil staat bij wat ze heeft gedaan en wat ze had moeten doen. De vragen stapelen zich op. “Wat zit je te doen?”, “Wanneer ga je trouwen?”, “Wanneer word je moeder?”.

Ze vraagt zich af wat ze fout heeft gedaan: ze heeft een goede job, ze heeft de man van haar dromen gevonden. En de boodschap is: ze had veel vroeger moeten denken aan het produceren van nakomelingen, want nu is het te laat (de boodschap wordt ondersteund door ballonnen met de cijfers 49 op een verjaardagstaart die kapot knallen. Ik had de video hier willen plaatsen, maar die is ondertussen nergens meer te vinden.

De boodschap is duidelijk: kindjes maken zodat de natie kan overleven! Een boodschap die uitgedragen wordt door de extremistische politici die er niet aan denken om kindjes die in de Griekse vluchtelingenkampen weg zitten te rotten, deel te laten nemen aan de Griekse samenleving. Nee, die samenleving moet zuiver blijven. Grieks. Orthodox. En liefst zo wit mogelijk. Hoe je een kind een leefbare toekomst kunt bieden in een land waar het gemiddelde loon ergens rond de 600 euro hangt, waar ondertussen de koop- en huurprijzen van huizen de pan uit swingen en waar alle rechten van werknemers moeten worden opgeofferd voor een zogenaamde economische groei die deze kinderen nooit ten goede zal komen, is me een raadsel. En dat in een land waar vrouwen nog worden ontslagen van zodra duidelijk wordt dat ze zwanger zijn. Of waar een werkloze moeder van de Dienst voor Tewerkstelling OAED geen extra uitkering ontvangt.

Nadat het spotje in de openbaarheid kwam, haakten er een heel aantal mediafiguren af, omdat opeens blijkt dat in de thematiek de vrije wil van de vrouw niet meer aan bod komt. Op sociale media barstte een heuse storm los die er voor zorgde dat president Sakellaropoulou ook haar steun terugtrok. De openbare zender ERT zal niet langer instaan voor de openbare communicatie en het hele congres lijkt af te stevenen op een flop. De reacties liegen er niet om: dit is een congres dat ons terug in de tijd katapulteert.

Ondertussen zijn de spotjes die de mediafiguren hadden opgenomen, verdwenen van het YouTube kanaal van het congres, en van de Instagram account. Ook het spotje van het congres zelf is niet meer terug te vinden.

Nu het niet meer zeker is of het congres nog zal doorgaan, rijst toch de vraag: waarom dachten de organisatoren dat het een goed idee was om extreem-rechste politici en kerkleiders te laten spreken over beslissing van een vrouw om al dan niet een kind op de wereld te zetten? En hoe is het mogelijk dat de Griekse president, een vrouw, in eerste instantie haar steun gaf aan dit soort congres? En die mediafiguren? Hadden die niet begrepen waar het om ging?

De organisatoren reageerden vandaag op de vele negatieve commentaren, maar of dat zal helpen? Ze schrijven dat het niet hun bedoeling was om de waardigheid van de vrouw in vraag te stellen. Uiteraard werden ze verkeerd begrepen.

Het extreem rechtse magazine Sportime vond dan weer dat feministen en mensenrechtenactivisten de vrije meningsuiting van de kerk inperkten. Hetzelfde magazine dat een aantal maanden geleden overal affiches tegen abortus hing met de slogan “laat me leven”. Daarop kwam destijds ook heel wat reactie en de affiches dienden te worden verwijderd uit de Atheense metro en de bushokjes. Vraag is wie dat soort campagnes financiert, want de oplage van Sportime is zeker niet groot genoeg om geld te hebben voor een dergelijk grote affichecampagne.