De hoera-berichten over de Griekse economie blijven het nog steeds goed doen. Dat de Grieken de op een na laagste koopkracht in de EU hebben, wordt daarbij compleet over het hoofd gezien. Dat 60% van de Grieken aangeeft dat ze tegen de 19^de van elke maand door hun geld zitten, wordt nooit vermeld.

Maar laten we dan eens kijken naar een paar andere dingen, die misschien wel op de radar komen.

Vorige maand sloot de dochteronderneming van de Portugese multinational BA Glass Group, gevestigd in Egaleo, de deuren. Zeven jaar na dat de familie Voulgarakis het bedrijf aan aan de multinationale groep had verkocht. Dat betekent meteen ook het einde van de glasindustrie in Griekenland, want ‘Youla’ (de naam van het bedrijf in Egaleo) was de enige producent van glazen verpakkingsproducten in Griekenland.

In maart 2023 nam de Amerikaanse Tupperware-groep de beslissing om zijn fabriek in Thiva (Thebe) na 56 jaar te sluiten. 150 banen gingen verloren. De noodlijdende Griekse verwerkende industrie krijgt daarmee weer een klap. Tupperware zal zijn opslag- en distributieactiviteiten in Griekenland voortzetten en producten blijven verkopen via zijn netwerk van distributeurs en kleinhandelaars.

In het najaar van 2023 besloot de Britse onderneming Reckit Benckiser de productie van zijn dochteronderneming in Griekenland, Reckitt Benckiser Hellas Hygiene Home S.A., stop te zetten. De multinational produceert verzorgingsproducten, wasmiddelen en farmaceutische producten. In de productiefaciliteit in Vasiliki, Evia, werkten 70 mensen.

Dat zijn drie bedrijven die effectief iets produceren in dit land, die de deuren sluiten op een jaar tijd.

De Duitse fabrikant van elektrische voertuigen Next.e.GO Mobile, die vier jaar geleden een plan aankondigde voor een fabriek van elektrische auto’s in Griekenland, heeft afgelopen maand het faillissement aangevraagd. In december 2020 had Next.e.GO Mobile nog een evenement georganiseerd in Athene, waar het, met de deelname van premier Kyriakos Mitsotakis en talrijke ministers en regeringsambtenaren, had aangekondigd dat het een fabriek voor de productie van elektrische auto’s zou bouwen. De aankondiging van de investering werd gedaan door premier Kyriakos Mitsotakis in het parlement  waarbij hij zijn tevredenheid uitte over het aantrekken van directe buitenlandse investeringen, vooral in de verwerkende industrie.

Dat is dus niet gelukt, maar dat betekent niet dat er geen directe buitenlandse investeringen zijn. Kapitaal dat was geïnvesteerd in het productieproces vertrekt en direct buitenlands investeringskapitaal stroomt naar de vastgoedmarkt.

Is dat een positieve ontwikkeling? Wel, voor dit soort directe buitenlandse investeringen zijn voora onderhoudsdiensten nodig, en ook diensten voor vastgoedbeheer en toerisme. Daar zijn geen hoogopgeleide mensen voor nodig, en dat verklaar dan ook waarom heel wat posities in die sectoren niet ingevuld raken. Waardoor de Griekse overheid op zoek gaat naar goedkoper arbeidskrachten in Bangladesh, Pakistan en zo meer. Die mogen dan een paar maanden komen toiletten schoonmaken en bedden opmaken in de talrijke 4- en 5-sterrenhotels die de laatste jaren in Griekenland zijn gebouwd.

 En of dat toerisme veel opbrengt? Ik las vandaag een artikel van de nieuwe burgemeester van Athene, waarin stond dat de gemeente Athene in 2023, een vande beste toeristische jaren, slechts 2.714.664 euro aan inkomsten uit het toerisme had.

Dat is ongeveer 50% lager dan 17 jaar geleden, in 2007, toen de overeenkomstige inkomsten 5.183.640 euro bedroegen. In dezelfde periode, en vooral tijdens de laatste tien jaar, is het aantal hotels en hotelkamers in de centrale sector van Athene gestegen met respectievelijk 26% en 21%, terwijl – volgens het Instituut voor Onderzoek en Voorspelling van Toerisme – er een stijging is van 475% in korte termijn huuraccommodatie (lees Air BnB). Athene heeft in 2023 naar schatting 6,5 tot 7 miljoen toeristen verwelkomt. Een rekensommetje leert dat de stad 42 cent per toerist aan inkomsten ontvangt.

Athene ontwikkelt ondertussen tot een belangrijke toeristische bestemming voor het hele jaar. De voordelen en de lasten van het toeristenverkeer zijn dus niet beperkt tot een paar zomermaanden. Alleen zit de stad zonder personeel en zonder middelen. Het is namelijk geen privé onderneming zoals de hotels die ik hierboven vermeldde. De centrale overheid heeft jarenlang de aanwerving in de gemeenten “bevroren”, terwijl in Athene elk jaar 200 tot 300 werknemers met pensioen gaan. Volgens voorzichtige schattingen mist de bredere schoonmaaksector 800 werknemers.

Ik ben geen econoom, maar voor mij lijkt dit allemaal niet duurzaam.