De Griekse overheid is bijzonder streng voor druggebruikers. Zelfs met een klein beetje hasj wordt je opgepakt en in de gevangenis gegooid. De talloze junks die in de buurt van het Omonoia-plein op zoek gaan naar hun volgende shot, of wat voor spul ze ook gebruiken, beperken zich al lang niet meer tot het beetje hasj. Zij zijn “prezakia” die hun “preza” nodig hebben: ik heb ze ooit crack zien roken in het midden van de menigte, op klaarlichte dag. Vaak dalen ze af in de gangen van het treintje dat Piraeus met Kifissia verbindt, waar ze komen bedelen voor een beetje extra geld, zodat ze hun volgende shot kunnen kopen. De meesten zijn verslaafd aan heroïne, de enige drug waaraan je met zekerheid kapot gaat. Velen proberen af te kicken, maar dat lukt niet altijd. De opvangcentra van OKANA en KETHEA hebben helaas veel te weinig plaats en de wachtlijsten zijn lang. Dat heeft tot gevolg dat vele druggebruikers opgepakt worden en in de gevangenis worden gegooid, waar ze nog meer gaan gebruiken; als ze tegen dan tenminste niet zijn gestorven (ja, de relatiteit is hard).
Het druggebruik blijf natuurlijk niet beperkt tot de “prezakia” van Omonoia. Ook in het artiestencircuit wordt flink gerookt, gesnoven en gespoten (dat mag geen verbazing wekken – het is overal het geval). Vooral zangers/zangeressen gebruiken regelmatig en hun favoriete spul is veelal cocaïne. Op zich niet verwonderlijk: de zangers en zangeressen in de bouzoukia zingen minstens 4 avonden per week tot 4-5 uur in de ochtend. Dat hou je in normale omstandigheden niet vol. Af en toe wordt dan ook iemand opgepakt, maar meteen wordt er een mooi verhaal om verzonnen met de uitleg waarom de persoon in kwestie net nu die ene keer drugs heeft gebruikt en net nu is opgepakt.
Voor de artiesten volgt geen gevangenisstraf: zij staan meestal alweer een paar dagen later op de planken. Of hoe men ook hier met 2 maten en gewichten meet.
Ik was op 15 aug. ’77 op mijn eerste panigyri, wist ik veel. Ik was er rond 10 uur ‘s avonds met enkele vrienden en raakte in de ban van de muziek. Tegen tweeen vertrok m’n gezelschap, maar ik kon niet wijken. Die gasten waren al zo’n (in mijn bijzijn) 4 uur nonstop aan het spelen! Ik had het jaar ervoor nog vet betaald om de Stones te mogen zien in Vorst, en die speelden nog geen 2 uur. Hier zat ik in vol jolijt reeds 4 uur, kreeg van links en rechts hapjes en wijn aangeboden, en die jongens maar doorjoekelen met hun muziek. Om 6 uur ‘s morgens, het was al lang weer licht, luidde opeens de kerkklok. Meteen was de muziek afgelopen en sneldde iedereen ter kerke.
Ik heb toen gevraagd wanneer het orkest begonnen was te spelen. Gisterenavond om 8 uur was het antwoord.
Die lui hebben daar een konsert gegeven, nonstop, 10 uur lang, en werden betaald door dansende famillies en vrienden die liedjes ‘bestelden’.
Sindsdien ben ik Kretalover.
Ook zonder foumarisma
die lui heeft 10 uur gewerkt en heeft verdient genoeg voor maanden. Wie bestelt ,betaalt ook en goed.Îηστικο αÏκουδι ,δεν χοÏευει.
normaal spuug je op de geld briefje en je plakt het op de voorhoofd van de speler. deden ze dat ook zo??
zonder fouma op Kreta kan het niet. ze verdienen meer met fouma dan van tourisme
vergeet te vermelden ,mijn dorp heet Kalifytos. je begrijp wel dat de beste plantages ook daar te vinden zijn tussen de gewone gewassen en genoeg bekente griekse artisten kennnen de weg naar mijn dorp.wij noemen het niet fouma maar Ta chasisia.